Het volwassen mannetje van de Verfde gors is een van de kleurrijkste broedvogels van de V.S. en kan zich meten met Zuid-Amerikaanse tanagers als de Gilt-edged Tanager en Green-headed Tanager. In Mexico staat de Painted Bunting bekend als siete colores, of “zeven kleuren”; in Louisiana wordt hij nonpareil genoemd, Frans voor “zonder gelijke”.
Net als andere kleurrijke soorten als de roodmaskerparkiet, Lear’s ara en de gebandeerde cotinga, is de geverfde gors een populaire kooivogel en wordt hij veel gevangen op zijn overwinteringsgebieden, vooral in Mexico.
Een van de grootste factoren in de achteruitgang van de geverfde gors is het verlies van habitats, zowel op zijn broedgebieden als op de plaatsen waar de trek stopt. De soort is ook vaak het slachtoffer van aanrijdingen met ramen en is kwetsbaar voor parasitisme van de koevogel.
Meld u aan voor ABC’s eNews om te weten te komen hoe u kunt helpen vogels te beschermen
Gespleten populaties Verfgorzen
Er zijn twee afzonderlijke broedpopulaties van de Verfgors in de Verenigde Staten, één in het zuid-centrale deel van de V.S.; de andere langs de Atlantische kust van North Carolina tot centraal Florida. Deze soort overwintert in Florida, de Bahama’s, Cuba en Mexico ten zuiden van Costa Rica en het westen van Panama.
Gorzen staan erom bekend dat ze buiten het broedseizoen veel rondzwerven, zoals wordt geïllustreerd door de vogel die de winter van 2015 doorbracht in Central Park, New York.
Interessant is dat de westelijke populatie van de Painted Bunting zijn najaarstrek begint vóór het ruien, dan ruien op verzamelplaatsen voordat hij zijn reis verder naar het zuiden voortzet. Dit patroon van trek en rui is gebruikelijk bij watervogels maar zeer zeldzaam bij zangvogels. De oostelijke populatie ruien op hun broedgebieden voor de trek, het meer gebruikelijke patroon.
Het vrouwtje van de Bonte Gors verschilt opvallend van het mannetje. Foto door Owen Deutsch.
Lieve loeraar, felle vechter
Net als bij andere nauw verwante soorten, zoals de bonte gors, bestaat het dieet van deze vogel voornamelijk uit zaden, aangevuld met eiwitrijke insecten tijdens het broedseizoen. Ondanks de felle kleuren van de mannetjes zijn ze buiten het broedseizoen vaak moeilijk te zien, omdat ze zich het liefst laag verschuilen in de dichte begroeiing van borstelige gebieden en bosranden.
Op de broedplaatsen zetten de mannetjes Verfgorzen territoria van soms wel enkele hectaren af met gezang en vertoon. Elk mannetje verdedigt zijn territorium agressief en vecht tegen indringende mannetjes door pikken, grijpen en slaan met hun vleugels. Deze gevechten eindigen soms in de dood van een van de mannetjes.
Het limoengroene vrouwtje bouwt een bekervormig grasnest in een kleine boom of struik, waar ze drie tot vier eieren legt en tot drie broedsels per jaar. De kuikens worden door het vrouwtje gevoed en vliegen uit als ze 12-14 dagen oud zijn.
Jonge mannetjes zijn net zo groen als de vrouwtjes tot de herfst van hun tweede jaar, als ze eindelijk hun heldere kleuren krijgen.
Stepping Up to Save Migratory Birds
ABC’s Trekvogelprogramma werkt samen met partners in heel Amerika om habitat te behouden voor vogelsoorten die gedurende hun hele levenscyclus van belang zijn voor het behoud van deze soorten. In eerste instantie zijn negen concentratiegebieden vastgesteld, waaronder habitats die van essentieel belang zijn voor de geverfde gors, maar ook voor de boslijster, de kolibrie, de wulp, de wielewaal en vele andere vogels.
Onze Bird-Smart Glass Program, een deel van ABC’s grotere strategie om het dodelijke probleem van botsende vogels aan te pakken, biedt huiseigenaren, bouwopzichters en architecten manieren om glazen gebouwen veiliger te maken voor trekvogels zoals de Painted Bunting.
Doneer om ABC’s beschermingsmissie te steunen!