(Pocket-lint) – Project Ara was Google’s visie voor het maken van echt aanpasbare smartphones. Helaas is het niet meer. In een rapport van Reuters uit september 2016 stond dat – hoewel er dit jaar ontwikkelaarsunits beschikbaar zouden komen – Google het product heeft opgeschort.
Het is erg jammer, want als er één ding is dat we weten van de huidige smartphonemarkt, dan is het dat er niet zoiets bestaat als een “one size fits all”, maar een apparaat met onderdelen die je kunt verwisselen en vervangen, brengt ons daar weer een stap dichterbij.
- Nokia door de jaren heen: De beste en slechtste telefoons, in foto’s
Een tijdje leek het erop dat Google’s Google Advanced Technology and Projects (ATAP) groep. het project helemaal maar dan ook helemaal had verwaarloosd, maar toen kwam het begin 2016 terug met een volledige live demo, en was het bijna klaar om te worden vrijgegeven aan het publiek. Sinds het voor het eerst werd aangekondigd, zag het enkele vrij grote veranderingen, maar de oorspronkelijke geest bleef tot het einde.
Project Ara: Framework
Wat begon als een concept om gebruikers in staat te stellen elk denkbaar onderdeel van het apparaat te veranderen, veranderde in iets realistischers. Helaas, voor de tech-nerds onder u, is Google van gedachten veranderd over het veranderen van de interne onderdelen.
In plaats van een bijna volledig leeg exoskelet te kopen en vervolgens verschillende modellen aan te schaffen, zou het “exoskelet” of frame een ingebouwde batterij, processor, antenne, radio’s en geheugencomponenten hebben gehad, evenals een niet-verwijderbaar display. Niet helemaal het toekomstbestendige project dat het beoogde te zijn, maar het was een noodzaak om het te realiseren.
Het frame zelf is gebouwd met duurzame vergrendelingen en connectoren om ervoor te zorgen dat de modules veilig blijven zitten. Google zei zelfs dat de connectors in staat waren om 10.000 swap-out/in cycli mee te gaan zonder dood te gaan.
Aan de softwarekant ontwikkelde Google’s ATAP-team Greybus om onmiddellijke moduleverbindingen te ondersteunen die energie-efficiënt zijn en met datasnelheden tot 11,9 Gbps. Dat betekent in feite dat alle informatie die tussen een module en de hersenen van de telefoon wordt overgedragen, zeer snel zou zijn, waardoor je een responsieve en vloeiende ervaring krijgt, alsof ze bedoeld waren om daar te zijn.
Project Ara: Modules
Wat begon met de droom van een telefoon die eeuwig mee kon gaan, veranderde in een modulaire telefoon die meer in de lijn ligt van de LG G5 en de Moto Z, maar veel aanpasbaarder is dan een van deze twee.
Hoewel de interne onderdelen niet verwisselbaar zijn, maakt Project Ara het toch mogelijk om een aantal belangrijke hardware modules te verwijderen. Je kon kiezen uit verschillende cameramodules, meerdere luidsprekers toevoegen, opslagruimte uitbreiden en zelfs een krachtigere batterij toevoegen.
In zijn “What’s next” promovideo liet Google de mogelijkheid zien om het apparaat aan te passen zodat het beter geschikt is voor muzikanten door meerdere luidsprekers en een krachtigere microfoon toe te voegen, evenals de optie om modules toe te voegen die speciaal zijn ontworpen voor gezondheids- en fitnesstracking.
Meer triviale opties waren onder meer een kickstand, een monochroom secundair display voor het weergeven van nuttige info (zoals het weer), een piepklein vakje voor het opbergen van een TicTac of tablet, en modules in verschillende kleuren van verschillende materialen, puur om aan te sluiten bij wat je draagt, of om het anders te laten voelen.
Of je nu een kleurtje wilt, een echt houten paneel, of wat beton; maatwerk is key.
In het kort: Ara wilde de telefoon zijn die bij je past, waar je ook heengaat en waar je toevallig ook mee bezig bent.
Hoewel het misschien niet zo lijkt, was misschien wel de belangrijkste eigenschap van de modules dat ze “hot-swappable” zijn. Dit betekent dat gebruikers de modules kunnen verwijderen en nieuwe kunnen plaatsen zonder de telefoon opnieuw op te hoeven starten. Gebruikers hoefden niet eens op zoek te gaan naar drivers om te downloaden zodat een nieuwe module werkt. Het was echt plug-and-play.
Een nog indrukwekkender was dat de modules automatisch konden worden uitgeworpen met een eenvoudige spraakopdracht. “OK Google, eject the loudspeaker”.
Dit laatste plan was misschien niet zo ambitieus als het oorspronkelijke project, maar het klonk leuk, en het was daadwerkelijk haalbaar. Helaas gaat het niet meer gebeuren, tenzij Google ATAP uit de stase haalt.
Project Ara: Potentieel
Zoals bij veel grote producten het geval is, had Project Ara een enorm potentieel kunnen hebben, met name in het bedrijfsleven en ziekenhuizen, waar ontwikkelaars op maat gemaakte modules voor het apparaat konden maken. Google had een lijst met hardwarepartners klaarstaan voor de lancering, waaronder Samsung, Sony Pictures, E-Ink, Toshiba, Harman en Panasonic, om er maar een paar te noemen.
In een ziekenhuis, bijvoorbeeld, zouden zorgverleners kunnen worden uitgerust met telefoons met ingebouwde zeer gevoelige sensoren voor het on-the-fly monitoren van de hartslag, of zelfs een bloedsuikerspiegel sensor om te voorkomen dat diabetespatiënten met hun monitoring gadgets rond moeten sjouwen.
Google wilde module makers om technologie te bouwen die we nog nooit in een smartphone hebben gezien. Of dat nu bekende merken zijn waar we al van gehoord hebben, of ambitieuze ontwikkelaars met geweldige ideeën.
De laatste versie van Project Ara, die onlangs werd gedemonstreerd op Google’s I/O conferentie in San Francisco, had zes ruimtes voor modules. Alle slots waren generiek, en elke module paste in elk van de ruimtes. Sommige modules, zoals het secundaire E-Ink display, waren vierkant en namen twee plaatsen in beslag. Andere, zoals de camera en de luidspreker, namen slechts één ruimte in beslag.
Misschien nog belangrijker is dat Project Ara tot op zekere hoogte potentieel toekomstbestendig was. Modules werden ontworpen om te passen in toekomstige frame-ontwerpen en producten, en toekomstige modules zouden passen in het oorspronkelijke raamwerk.
In dit geval is het duidelijk dat Google niet van plan was om Ara te beperken tot alleen smartphones. Het wilde een “echt modulair computerplatform” maken, dus wie weet waar het team van Google’s ATAP-divisie zich nog meer mee bezighield.
Achtergronden: Phonebloks en Motorola-begin
Project Ara was oorspronkelijk geworteld in Motorola, toen het eigendom was van Google, onder de Motorola Advanced Technology and Projects-groep. Toen Google Motorola begin 2014 verkocht aan Lenovo, kon Google de groep onder zijn ATAP-groep houden.
Project Ara is geïnspireerd door het Phonebloks-initiatief, een soortgelijk project dat “een telefoon wil maken die het waard is om te bewaren”. Het Project Ara-team heeft gezegd dat het in sommige opzichten zal samenwerken met Phonebloks om Project Ara te bouwen, maar het klinkt niet als een volwaardig partnerschap.
Project Ara Software
Doordat het een Google-project is, lijkt de software op pure, standaard Android, maar met een paar kleine aanpassingen onder de motorkap om de software te optimaliseren voor de modulaire hardware. De teamleider van het project. Paul Eremenko, had beloofd dat het Android-team eraan zou werken om ervoor te zorgen dat de Ara-telefoon een prioriteit is en de nieuwste updates krijgt.
- Onze keuze uit de aankomende telefoons