De term harige tong wordt gebruikt om een abnormaal laagje op het bovenste (dorsale) oppervlak van de tong aan te duiden. Het is een relatief veel voorkomende, tijdelijke en ongevaarlijke aandoening die bij maar liefst 13% van de bevolking voorkomt.
Harige tong kan op elke leeftijd voorkomen, maar komt vaker voor op oudere leeftijd. Het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en even vaak bij verschillende rassen. Bij harige tong is er sprake van een gebrekkige vervelling van het tongbedekkende weefsel. Normaal gesproken is de tong bedekt met kegelvormige uitsteeksels, de zogenaamde filiforme papillen. Meestal zijn deze papillen ongeveer 1 millimeter lang.
Harige tong ontstaat door een gebrek aan stimulatie/afschuring van de tongtop. Het resultaat is een opeenhoping van een eiwit dat keratine wordt genoemd (hetzelfde eiwit waaruit het haar op je hoofd is opgebouwd). In ernstige gevallen kunnen deze papillen vrij lang worden, waardoor de tongpunt er als een haar uitziet (zie onder en rechts). Als de papillen niet goed uitvallen, kunnen voedsel, bacteriën en soms gist zich ophopen in het haarachtige netwerk. Door deze ophopingen krijgt het oppervlak van de tong verschillende kleuren. Harige tong kan er bruin, wit, groen of roze uitzien, afhankelijk van de specifieke oorzaak en andere factoren, zoals mondwater of zelfs snoepgoed. Bepaalde soorten bacteriën en gist kunnen de tong er zelfs zwart uit laten zien, ook wel “zwarte harige tong” genoemd.
VRAGEN EN ANTWOORDEN OVER HAIRY TONGUE
Vraag: Wat veroorzaakt harige tong?
A: Het kan ontstaan door slechte mondhygiëne (mondreiniging), het gebruik van medicijnen, chronisch of veelvuldig gebruik van antibiotica, bestraling van het hoofd-halsgebied, overmatig koffie- of theedrinken, of tabaksgebruik. Het kan ook ontstaan bij mensen zonder tanden, omdat hun zachte voeding niet bijdraagt aan de normale vervelling van de papillen.
Vraag: Doet harige tong pijn?
A: Meestal zijn er geen symptomen, maar soms is er een branderig gevoel op de tong door de ophoping van bacteriën of gist. Mensen met een behaarde tong kunnen ook klagen over kokhalzen of een kriebelend gevoel in het zachte gehemelte (dak) van de mond tijdens het slikken. Halitose (slechte adem) of een abnormale smaak kunnen optreden doordat de smaakpapillen in de mond vuil vasthouden.
Vraag: Hoe wordt de diagnose harige tong gesteld?
A: In de meeste gevallen kunnen tandartsen of zorgverleners de diagnose stellen op basis van het klinische uiterlijk. Een biopsie van harige tong is niet nodig.
Vraag: Hoe kom ik van harige tong af?
A: In de meeste gevallen zal een goede mondhygiëne met een tandenborstel of tongschraper leiden tot het verdwijnen van de ophoping. Mensen met een hardnekkig laagje op de tong moeten contact opnemen met hun tandarts of een andere deskundige op het gebied van mondhygiëne. Haartong die met zulke eenvoudige maatregelen niet verdwijnt, kan door gekwalificeerde mensen medisch of chirurgisch worden behandeld.
Q: Hoe kan ik haartong voorkomen?
A: De meeste mensen kunnen haartong voorkomen door een goede mondhygiëne te betrachten. Het poetsen van de bovenkant van de tong met een tandenborstel moet deel uitmaken van de dagelijkse mondverzorging. Veel mensen zijn gevoelig en hebben de neiging te kokhalzen als ze dit doen. Door een kleine borstel te gebruiken en geleidelijk naar achteren te gaan, vermindert u dit probleem. Er zijn verschillende hulpmiddelen voor het reinigen van de tong (tongschrapers) verkrijgbaar. Als u problemen blijft houden met het schoonmaken van uw tong, raadpleeg dan uw tandarts of iemand met ervaring op dit gebied.
Q: Komt harige tong terug?
A: De sleutel tot een succesvolle verwijdering op de lange termijn is een uitstekende mondhygiëne. Patiënten die harige tong hebben gehad, lopen een groter risico op herhaling.
Vervaardigd door L Radfar en de AAOM Web Writing Group
Gereviewd 13 mei 2015
Japanse vertaling – 日本語訳
Spaanse vertaling – Traducción Español
De informatie in deze monografie is alleen bedoeld voor educatieve doeleinden. Deze informatie is geen vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Raadpleeg uw professionele zorgverlener indien u een gezondheidsprobleem hebt of vermoedt dat u dit hebt. Het vertrouwen op de informatie in deze monografie is geheel voor uw eigen risico.