Met zijn lengte van 1 meter was Wilt Chamberlain misschien wel de meest dominante en verbazingwekkende basketballer aller tijden. In zijn legendarische carrière scoorde Wilt Chamberlain 31.419 punten, waaronder de ongelofelijke keer dat hij in één wedstrijd 100 punten scoorde. Hij heeft tientallen onbreekbare basketbalrecords op zijn naam staan.
Naast zijn prestaties op het veld, schreef Chamberlain ook vier boeken. Geen van die boeken veroorzaakte zoveel ophef en controverse als zijn boek A View From Above uit 1991. Daarin beweerde de basketbalgrootheid dat hij tijdens zijn leven met 20.000 verschillende vrouwen naar bed was geweest.
Een vuurstorm in de media barstte los en Chamberlain werd van alle kanten aangevallen. Het land bevond zich op het hoogtepunt van de AIDS-crisis, en activisten bekritiseerden Wilt om zijn promiscuïteit. Hij kwam ook onder vuur te liggen in Afro-Amerikaanse kringen omdat hij zwarte raciale stereotypen propageerde. En feministen namen het hem kwalijk dat hij zo schaamteloos seksistisch was omdat hij vrouwen op zo’n manier gebruikte.
Het siert Wilt (denk ik) dat hij nooit terugkwam op zijn bewering, nooit zei dat hij alleen maar aan het “opscheppen” was of “de waarheid aan het verdraaien” was. Hij verklaarde gewoon: “Ik legde het daar gewoon neer voor mensen die nieuwsgierig waren.”
Wilt was er stellig over dat hij nooit met een getrouwde vrouw naar bed is geweest. “Ik deed gewoon wat natuurlijk was: achter goed uitziende dames aanzitten, wie ze ook waren en waar ze ook waren.” Maar kon hij echt met 20.000 verschillende vrouwen naar bed? Laten we het eens analyseren.
DOING THE MATH
Als Wilt op 15-jarige leeftijd begon, zou hij vanaf dat moment tot aan zijn 55e (toen het boek werd gepubliceerd) 40 jaar de tijd hebben gehad om met 20.000 vrouwen naar bed te gaan, oftewel 500 verschillende vrouwen per jaar-een makkelijke rekensom.
Dat komt neer op ruwweg 1,4 vrouw per dag.
Volgens goede vrienden was Wilt dol op triootjes. Volgens de legende was hij intiem met 23 verschillende vrouwen tijdens een 10-daagse road trip. Wilt was ook een levenslange slapelozen, die soms helemaal niet sliep. Hij nam waarschijnlijk een vrouw mee naar bed elke keer als hij niet in slaap kon komen.
Maar de factor tijd is een interessant punt. Een goede jeugdvriend, Tom Fitzhugh, zei: “Ik kan me niet herinneren dat hij een afspraakje had. Hij was waarschijnlijk nog maagd toen hij de middelbare school verliet.” Dus laten we aannemen dat Wilt echt begon rond zijn 18e, wat het gemiddelde verhoogt naar 1,5 vrouw per dag gedurende 37 jaar.
Daarnaast had hij een schema van zes maanden, gedurende 14 seizoenen, van het spelen van professioneel basketbal. Dat zijn 82 wedstrijden per seizoen, play-offs, tentoonstellingen, trainingen en reistijd niet meegerekend.
Het feit dat hij 20.000 verschillende vrouwen zei, laat ook weinig tijd over voor herhalingen, of liefde. En hoe zit het met ziekte? Iedereen wordt wel eens ziek, wat Wilt kostbare tijd zou hebben gekost tijdens die 37 tot 40 seksueel actieve jaren.
Maar het meest ongelooflijke is dat zelfs met die gerapporteerde 20.000 seksuele contacten niet bekend is dat Wilt ernstige seksueel overdraagbare aandoeningen heeft opgelopen. Evenmin was er ooit een vrouw die naar voren kwam met een ongeplande zwangerschap, een “kleine Wilt,” of een vaderschapsklacht.
En hoe zit het met turndowns? Elke man in de menselijke geschiedenis is wel eens afgewezen door een vrouw. Men kan zich alleen maar afvragen hoeveel afwijzingen Wilt heeft gehad… waarschijnlijk extreem weinig, om dat record van 20.000 te halen.
In een interview uit 1999, kort voor zijn dood, deed Wilt de volgende onthullende uitspraak:
“Duizend verschillende dames hebben is best cool, heb ik in mijn leven geleerd. Ik ben er (ook) achter gekomen dat duizend keer één vrouw hebben meer voldoening geeft.”
Dus misschien heeft hij toch tijd gemaakt voor herhalingen.
Chamberlain overleed in 1999 aan een hartstilstand in Bel-Air, Californië, op 63-jarige leeftijd.
Als terzijde, Wilt was een grote held van mij – mijn opperste basketbalheld, als kind en tot op de dag van vandaag. Ik droeg Wilt’s nummer 13 op mijn shirt toen ik onbeholpen speelde voor het basketbalteam van mijn synagoge. (Ik scoorde 18 punten in 18 wedstrijden, een handig 1.0 scoringsgemiddelde.)
Vele jaren later ontmoette ik “Wilt the Stilt” bij een boek-signering voor het beruchte A View From Above, en ik mocht hem zelfs de hand schudden. Het was, verreweg, de grootste hand die ik ooit heb gezien (of geschud). Hij schudde niet alleen mijn hand, hij overspoelde hem ook nog eens!