Noot terzijde: nu we toch bezig zijn, en ik maar doorzeuren over botervetpercentages, en je hebt geen idee hoe je je dat moet voorstellen. Vergelijk het met in de winkel gekochte melk. Die 1/2 en 1/2 room die je daar koopt zou het equivalent zijn van bijna 10% botervet. Twee procent melk is, natuurlijk, 2% botervet. In mijn hoofd stel ik me een roomlijn voor. Als je bekend bent met rauwe koemelk en hoe de room opstijft, begrijp je het misschien beter.
Terug naar de geiten nu.
De volgende is de Alpine. ( http://www.alpinesinternationalclub.com/)
Alpines variëren waarschijnlijk het meest als het op melksmaak aankomt. Ze verschillen echt van fokker tot fokker. De meerderheid echter, geeft echt lekkere melk. Alpines zijn no-nonsense melkers en zeer stabiele producenten. De melkgemiddelden variëren ook, maar een fatsoenlijke Alpine zou minstens 1 liter per dag moeten geven. Echt goede Alpines geven 2 tot 3 liter per dag. Het botervetgehalte is ongeveer 3,5%, dus zoeter dan de Saanen, maar niet overdreven rijk. Dit zijn goede meiden.
En dan hebben we de Nubiërs… (http://www.i-n-b-a.org/) Nubiërs variëren sterk in melkgemiddelden, simpelweg omdat er zoveel slechte exemplaren van zijn, en zoveel mensen die niet fokken op betere geiten. Een goede Nubiër kan het tempo van haar Europese neven heel goed bijhouden, en gemakkelijk 2 liter per dag geven, maar dat is een vrij hoge hoeveelheid. 1 gallon is vrij gemiddeld voor een redelijk fatsoenlijke hinde. Ik zie graag dat eerste verskomers (term voor een 1 jaar oude hinde die voor het eerst heeft gekalfd) 3/4 gallon per dag geven. Dat is mijn standaard. Als je echter op Craigslist kijkt, zul je waarschijnlijk veel oudere Nubians zien die “uitstekende melkers” worden genoemd omdat ze 1/2 gallon per dag geven. Whoop dee doo. Hun melk is zoet van smaak, en gemiddeld 4 tot 5% botervet. Ik heb nog nooit een Nubiër ontmoet die melk gaf die niet lekker smaakte.
Toggenburgs zijn de volgende. (http://www.nationaltoggclub.org/) Deze dames zijn indrukwekkende melkers, die elke dag 2 liter of meer uitpompen terwijl ze gelijkmatig blijven in productie. Deze geiten komen echter oorspronkelijk uit de Zwitserse Alpen en werden speciaal gefokt voor sterke, naar geit smakende melk. En veel Toggs houden zich daaraan! Ik heb met heel wat Togg-fokkers gesproken en zij zullen schaapachtig toegeven dat zij hun melk niet drinken; zij houden Nubiërs, of een ander ras om de drinkmelk te leveren. Hun Toggs zijn alleen voor de show. Maar als je van melk met geitensmaak houdt, is dit misschien wel jouw ras! Het botervetgehalte schommelt rond de 3%. Hetzelfde als de Alpines.
En de Oberhaslis… (http://oberhasli.net/) Oh ik hou van de manier waarop de “Obers” eruit zien. Oberhaslis zijn uitstekende producenten, net als de rest van hun Europese neven. Twee liter per dag wordt door veel fokkers als normaal beschouwd, en drie liter is niet ongewoon. Het botervet ligt dicht bij dat van de Toggenburg en de Alpine, want ze blijven in de buurt van 2,5% tot 3,5%. Maar net als de Toggs zijn de Oberhaslis een Zwitsers ras, en ze hebben de kenmerkende smaak. Sterk smakend. Ik herinner me mijn eerste Oberhasli die ik had… Ze heette Alexis en ik hield zielsveel van haar. Maar ik dacht echt dat ze mastitis had toen ik haar melk voor de eerste keer proefde. Ik nam een klein potje mee naar de fokker en vroeg wat er mis was. Ze proefde het en zei dat er niets aan de hand was: zo smaakt Ober melk! Onnodig te zeggen dat Alexis terugging naar de fokker. Ik heb een handvol andere mensen gehad die dezelfde vraag stelden. Waarom smaakt de melk van hun Oberhasli alsof ze mastitis heeft? Ik heb een vriendin in Ohio die zegt dat haar Obers melk geven die normaal smaakt, dus het is mogelijk dat sommige fokkers dat gen uit hun kudde hebben kunnen elimineren. Mijn advies is, als je overweegt een Oberhasli aan te schaffen, probeer haar melk. Als ze een doeling is, probeer dan de melk van haar moeder.
La Manchas: Ik moet zeggen, ik hou echt van La Manchas. (http://www.lamanchas.com/) Een Oregoniaans ras, La Manchas geven grote hoeveelheden zoet smakende melk. De meeste koeien geven gemiddeld 1 tot 2 liter melk per dag, en het botervetpercentage is meestal 4 tot 4,5%. Als je de oren (of het gebrek eraan) niet erg vindt, zijn La Manchas een heel goede keuze. En als je niet van hun oren houdt, koop er dan toch een. Je zult snel verslaafd zijn.
Nigerianen zijn een leuk ras. (http://www.andda.org/) Voedsters kunnen van 2 kopjes, tot 3/4 liter per dag geven. Ik heb een vriend die twee voedsters heeft die elk een halve liter per dag geven, en het verbaast me elke keer als ik die voedsters zie. Ze zijn maar achttien centimeter groot! Het botervet varieert van 6% tot 10%. Dus daar heb je je room voor de ochtendkoffie! Doffers beginnen met 6% in het begin van hun lactatie, en tegen de tijd dat ze hun hoogtepunt bereiken (8 weken) is het botervet gestegen tot 8% à 10%. Dit spul is zooooo goed. 😉 Maar ja, ik ben een room liefhebber. Geen twee procent voor mij! Ik zou zeggen dat een goed gemiddelde drie kopjes melk per dag is van elke hinde. Dat is wat ik van de meeste fokkers hoor.
Ten slotte, maar niet minder belangrijk, is de Guernsey. (http://guernseygoats.org/) Guernseys worden hier in de VS nog steeds als een zeldzaam ras beschouwd, en fokkers proberen nog steeds goede basislijnen te vinden. Maar ik hoor een gemiddelde van 1 gallon per dag van veel dochters, en botervet percentages zijn meestal 6% tot 8%. Hun melk is dus zoeter dan die van Nubiërs, maar niet zo zoet als die van Nigerianen. Guernseys zijn een van de beste rassen voor melkveebedrijven op basis van gras, omdat ze gras efficiënt kunnen omzetten in melk, terwijl de hoogproductieve rassen zoals de Alpine, Saanen, Toggenburg en Oberhasli graan nodig hebben om de productie op peil te houden.
Dus daar heb je het! Een idee van wat je van elk ras kunt verwachten!
Wat zijn uw favoriete geitenrassen, en waarom?
Je kunt meer lezen over mijn geitenavonturen op mijn blog, To Sing With Goats.