In de komende maanden, met de komst van lage temperaturen en de vertraging van het landbouwseizoen, zullen duizenden Amish in Ohio, Indiana en Pennsylvania hun koffers pakken en naar het zuiden trekken, naar een paradijs voor sneeuwvogels dat al sinds het begin van de 20e eeuw aantrekkingskracht uitoefent op de gewone mensen – Pinecraft, Florida.
Gelegen aan de Golfkust, is Pinecraft een idyllisch plaatsje genesteld op een paar kilometer van de kristalheldere stranden van Sarasota, bezaaid met gezellige witte bungalows en eikenbomen bezaaid met Spaans mos. De Amish kwamen voor het eerst naar Pinecraft in de jaren 1920, toen het gebied nog niet veel meer dan een toeristencamping was. Aanvankelijk hoopten de boeren selderij te kunnen planten in de streek, maar de grond bleek beter geschikt om te luieren in de zon dan om te tuinieren. In 1946 werd in Pinecraft de Toeristen Mennonieten Kerk in Florida opgericht, zodat de Amish “op vakantie konden gaan zonder hun geloof te breken”, zo meldt Atlas Obscura. In de daaropvolgende decennia verspreidde de mond-tot-mondreclame zich naar het noorden. Tegenwoordig bezoeken zo’n 5000 Amish en (sommige) Mennonieten Pinecraft elk jaar om er tijdens de wintermaanden te ontspannen.
De meeste Amish bezoekers maken de lange reis per charterbus. In 2012 stapte Miki Meek van The New York Times op zo’n bus in Ohio en reisde 19 uur naar Florida. Ze beschreef het tafereel aan boord: “Stijve zwarte hoeden worden voorzichtig opgeborgen in de bagagebakken terwijl de bus zich een weg baant door het heuvelachtige boerenland … grootouders, buren, zussen en jeugdvriendinnen … praten tot diep in de nacht en gebruiken gesprekken als entertainment in plaats van films of muziek.”
Daar in Pinecraft verwelkomen drommen Amish de aankomst van elke bus. Daar kunnen bezoekers mannen en vrouwen in traditionele kleding verwachten. “De keuze van de kleding geeft aan waar je vandaan komt,” schreef Meek. “Mannen uit Tampico, Illinois, dragen spijkeroveralls; meisjes uit Lancaster, Pennsylvania, bedekken hun jurken met zwarte schorten; en vrouwen uit Noord-Indiana hebben netjes geperste plooien op hun witte mutsen.” Het is een van de weinige plaatsen in Amerika waar verschillende gemeenschappen van Amish de gelegenheid hebben om zich te vermengen.
De regels zijn hier echter veel lakser, met vakantiegangers die vaak veel meer huid tonen dan gebruikelijk. Veel van de huurhuizen, die soms een jaar van tevoren moeten worden geboekt, hebben elektriciteit. (Over het algemeen zijn de beperkingen die de Amish verhinderen om zich op het openbare elektriciteitsnet aan te sluiten, niet zo strikt wanneer een huis tijdelijk is). In plaats van met paard en wagen te rijden, verplaatsen veel mensen zich in Pinecraft op driewielers. De meeste dagen worden gekenmerkt door visfriet, veilingen, rommelmarkten en felle jeu de boules-wedstrijden, terwijl sjoelbakken, de nachtelijke volleybalwedstrijd voor vrouwen en muzikale live-optredens de grootste trekpleisters zijn.
Zoals Meek al meldde, grapten veel mensen dat het dorp voor de Amish het dichtst bij Las Vegas ligt: “Wat in Pinecraft gebeurt, blijft in Pinecraft.”