Heb je ooit met een potlood geprikt en gemerkt dat het een afdruk achterliet?
Een verrassend aantal mensen loopt rond met kleine, donkere puntjes op hun huid, het bewijs dat ze ooit – jaren geleden, zelfs als kind – met een potlood zijn gestoken.
Deze potloodstrepen gingen onlangs viraal toen een Twitter-gebruiker een eenvoudige vraag stelde:
Zijn tweet werd overspoeld met duizenden reacties van mensen die foto’s deelden van hun eigen potloodstrepen op hun handen, benen en zelfs gezichten.
Velen kregen deze vlekken door ongelukjes op de basisschool en kunnen ze er jaren later als volwassenen nog steeds niet afwassen.
Kan door een potlood gestoken worden echt zo’n permanente smet achterlaten? Absoluut, zegt Dr. Fayne Frey, een dermatoloog in Nyack, New York. Deze puntjes worden zelfs “traumatische tatoeages” genoemd.”
“Het zijn tatoeages,” vertelde ze TODAY Style in een e-mail. “Het zijn permanente vlekken die in de huid blijven zitten, net als de tatoeages die met oxide-inkt zijn aangebracht.”
En net als inkttatoeages kunnen ze ten minste gedeeltelijk worden verwijderd met lasertechnologie, hoewel dat afhangt van “het materiaal dat de tatoeage veroorzaakt, de diepte, hoe lang de tatoeage al aanwezig is.”
Pencils laten deze sporen achter wanneer kleine stukjes koolstof of grafiet vast komen te zitten in de lederhuid, de dikke huidlaag die onder onze zichtbare huid, de opperhuid, ligt.
In de regel is dit ongevaarlijk, maar er zijn altijd voorzorgsmaatregelen te nemen wanneer de huid wordt doorboord door een vreemd voorwerp, aldus dermatoloog Dr. Cameron Rokhsar, oprichter van het New York Cosmetic, Skin & Laser Surgery Center.
“Het grootste risico is echt infectie,” vertelde hij aan TODAY Style. Dus als je ooit door een potlood wordt gestoken, “was het dan absoluut met water en zeep en doe er antibiotische zalf op.”
Dat gezegd hebbende, als je al jaren een “potloodtattoo” hebt zonder bijwerkingen, is er waarschijnlijk niets aan de hand.
Als laserverwijdering geen optie is, vervagen potloodtatoeages volgens Rokhsar langzaam, net als gewone tatoeages.
Het kan echter tientallen jaren duren, iets wat hij uit eigen ervaring weet.
“Toen ik 7 jaar oud was, stak mijn neef me met een potlood in mijn arm, en het potlood brak in mijn arm,” vertelde hij aan TODAY. “Ik heb het nog steeds; ik heb nog steeds dat gebied met pigmentatie.”
Dus deze kleine “potloodtatoeages” komen verrassend vaak voor – en ze gaan vaak gepaard met levendige (en pijnlijk klinkende) verhalen!