De Gehoornde God
Wie is deze wilde God die door de bossen zwerft, en die de Godin en al haar kinderen liefheeft en beschermt? Hij wordt de God van de Wicca’s genoemd, Cernunnos, Pan, Herne, Dionysus en onder vele andere namen. Hij is de oude God van de vruchtbaarheid: de God van het woud, de kudde en het veld en ook van de jacht. Hij is de Heer van het Leven en Hij geeft leven, Hij is ook de Heer van de Dood en de Wederopstanding. Hij is de jager en de opgejaagde, hij is het licht en de duisternis.
De eerste bekende voorstelling van een gehoornde godheid bevindt zich in de Caverne des Trois Freres in Ariege 
die werd gemaakt tijdens het Paleolithicum. De muurschildering stelt een man voor die een dierenhuid draagt met een hertengewei op zijn hoofd. Men denkt dat de figuur de vleesgeworden God voorstelt, die een heilige dans van sympathieke magie uitvoert om het aantal dieren voor de jacht van de stam te verhogen.
Voorstellingen van een Gehoornde God kwamen veel voor in Mesopotamië, Babylonië en Egypte. De grootste Egyptische Gehoornde God is Osiris, 
de gever van alle vruchtbaarheid, die vaak werd afgebeeld met de horens van een stier. Osiris werd verondersteld vlees te zijn, in een opeenvolging van heilige stieren, en werd in die vorm vereerd als de God Apis. Dit was weer een andere vorm en manifestatie van Osiris als de God van de Vruchtbaarheid en ook van Dood en Wederopstanding. En Osiris draagt de kenmerken van een maangod in plaats van een zonnegod, want Set scheurt het lichaam van Osiris in veertien stukken, het aantal dagen van de afnemende maan; en dan verzamelt Isis, de Grote Moeder, die stukken bij elkaar en herstelt Osiris weer tot leven.
Pan is de bekendste Griekse gehoornde god, die het lichaam van een man en het hoofd van een geit heeft. Pan, de God met de baard op de voet van een geit, leidt een processie van dansende saters en nimfen terwijl hij de pijpen bespeelt die zijn naam dragen. Zijn aanbidding werd door de kerk zo gehaat dat zijn beeltenis werd gebruikt om de “Duivel” te beschrijven en men noemde hem de Heer van alle Kwaad.
Dionysus, een andere gehoornde God van Griekenland, is een mysterieus wezen, zijn eigenlijke essentie een enigma. Zijn rijk is schimmig, en zijn volgelingen flirten met waanzin, dronkenschap en dood. Hij is de beschermgod van de Bacchanten, de wilde vrouwen die levende dieren uit elkaar zouden scheuren in hun trance van goddelijke bezetenheid. Hij is de god van de wijn en de dronkenschap die de drinker met de godheid doet versmelten. Hij is ook een “Slain God”, dat is een God die sterft en herboren wordt. Voor een Griekse God was sterven ondenkbaar, hoe kan een onsterfelijke sterven? Door de dood en wedergeboorte van de God bracht de Cultus van Dionysos, net als die van de Godin Demeter, het mysterie van wedergeboorte naar hun volgelingen.
De Grootste God van West-Europa was Cernunnos wiens naam eenvoudig “de gehoornde” betekent. Cernunnos wordt afgebeeld als een rijpe bebaarde man met een hertengewei en een toorts. Een torc impliceert adel in de Keltische cultuur. Cernunnos draagt vaak andere torsen in zijn handen of aan zijn gewei en draagt ook een geldbuidel met munten. Hij wordt meestal zittend en gekruist afgebeeld, in een meditatieve of sjamanistische houding.
Cernunnos wordt bijna altijd afgebeeld met dieren en wordt soms de “Heer van de Dieren”, de “Heer van de Wilde Dingen” of “Heer van de Jacht” genoemd. Hij gaat ook om met een dier dat uniek is voor hem, een slang met de horens van een ram. De slang symboliseert transformatie en de horens vruchtbaarheid en kracht.
De vroegst bekende waarschijnlijke afbeelding van Cernunnos is gevonden in Val Camonica in Italië, daterend uit de 4e eeuw v. Chr., terwijl de bekendste afbeelding te vinden is op de Gundestrup Cauldron, gevonden op Jutland, daterend uit de 1e eeuw v. Chr.
Op een altaar dat is gevonden onder de kathedraal Notre Dame in Parijs staat een grote afbeelding van Cernunnos uit 14 v. Chr. Deze plaats was zo heilig dat de kathedraal er overheen werd gebouwd om aanbidding van de nieuwe religie aan te moedigen.
In Groot-Brittannië werd voor het eerst melding gemaakt van de voortdurende verering van de Gehoornde God in 1303, toen de bisschop van Coventry ervan werd beschuldigd eer te hebben bewezen aan de Gehoornde God. Aan het eind van de jaren 1300 had koning Richard II een jager in dienst in het bos van Windsor, Herne genaamd, die het leven van de koning redde toen hij werd aangevallen door een wit hart (hert). Herne raakte dodelijk gewond maar werd weer tot leven gewekt door een tovenaar die het gewei van het stervende hert aan zijn hoofd bond. In ruil voor zijn leven moest Herne zijn jachtvaardigheden opgeven en werd hij door zijn medejagers belasterd. Hij verloor de gunst van de koning en hing zich op aan een eik. Tot op de dag van vandaag waart zijn geest rond in het woud van Windsor.
Er is een bewaker hier in Windsor Forest,
Die de hele winter, om middernacht nog,
Wandelt rond een eik, met grote ragg’d horns;
En daar blaast hij de boom op, en neemt het vee mee,
En laat het melkvee bloeden, en schudt met een ketting
Op een afschuwelijke en vreselijke manier.
Je hebt gehoord van zo’n geest, en je weet goed
De bijgelovige idiote oudvader
Received, and did deliver to our age,
This tale of Herne the Hunter for a truth.illiam Shakespeare, The Merry Wives of Windsor
CHARGE OF THE GREAT HORNED GOD
Ik ben de zomerwind die door je geest ruist
en de fluisterende bladeren van je ziel roert.
Ik ben het wilde en duistere hert
dat hoorn en hoef opheft in je wildste plaatsen.
Ik ben de met eikenmos begroeide streling die je verzacht
met fluwelen groene bladen.
Ik ben de wachter aan de poorten van de onderwereld –
Open je hart voor mij.
Ik ben de Grote en Gehoornde
Met wie uw aarde en beek hun dagen dansen
Ik ben de Wijze, gebeeldhouwd met tijdloze edelstenen van bezielde straling.
Ik ben degene die de bliksemschicht slaat
En de hemel beschildert met storm en zon.
Ik ben de boskrijger gehuld in wierook –
Open je hart voor mij.