Benzalkoniumchloride (BAC), een ontsmettingsmiddel, en triethyleenglycol (TEG), een organisch oplosmiddel/ontsmettingsmiddel, worden vaak gecombineerd in commercieel verkrijgbare huishoudsprays. Om het effect van deze combinatie op de ademhaling te beoordelen, werden Sprague-Dawley ratten blootgesteld aan een aërosol dat BAC (0,5%, w/v) en TEG (10%, w/v) bevatte gedurende 2 weken in een inhalatiekamer voor het hele lichaam. BAC (4,1-4,5 mg/m3, gespoten uit een 0,5%-oplossing) bevorderde schade aan de longcellen en ontsteking, zoals bleek uit de toename van totaal eiwit, lactaatdehydrogenase, polymorfonucleaire leukocyten en macrofaag inflammatoir proteïne-2 in de bronchoalveolaire lavagevloeistof, terwijl TEG (85,3-94,5 mg/m3, gespoten uit een 10%-oplossing) geen effect had op de long. Ratten die gedurende 2 weken werden blootgesteld aan het BAC/TEG-mengsel vertoonden ernstige ademhalingssymptomen (niezen, piepende ademhaling, kortademigheid en benauwdheid op de borst), maar er werd geen longschade of -ontsteking waargenomen. Wel werden aanzienlijke ulceratie en degeneratieve necrose waargenomen in de neusholten van ratten die herhaaldelijk waren blootgesteld aan het BAC/TEG-mengsel. De massamediane aërodynamische diameters van de waterige, BAC-, TEG- en BAC/TEG-aërosolen waren respectievelijk 1,24, 1,27, 3,11 en 3,24 μm, wat erop wijst dat TEG-bevattende aërosolen grotere deeltjes bevatten dan de aërosolen van waterige en BAC alleen. Deze resultaten suggereren dat de toxische effecten van BAC- en BAC/TEG-aerosols op de verschillende ademhalingsorganen in verband kunnen worden gebracht met het verschil in deeltjesdiameter, aangezien de deeltjesgrootte belangrijk is voor het bepalen van de depositieplaats van geïnhaleerde materialen.