Maracas werden gemaakt en voor het eerst gebruikt door de inheemse indianen van Puerto Rico: de Tainos, als een percussie muziekinstrument. Een paar ervan worden gebruikt om het unieke geluid te creëren dat zo gebruikelijk is in Latijns-Amerikaanse en Puerto Ricaanse muziek.
Maracas worden gemaakt van de vrucht van de higuera-boom die zo veel voorkomt in heel Puerto Rico. De vrucht moet rond en klein zijn. Nadat het vruchtvlees uit de vrucht is gehaald door twee gaten die door de gedroogde schil zijn geboord, worden er kleine steentjes in gedaan. Vervolgens wordt een handvat aan de gedroogde vruchtenschil bevestigd. Een ongelijke hoeveelheid kiezels wordt gebruikt in een paar die samen de maracas vormen, om hun kenmerkende geluid te produceren.
In de salsamuziek zijn de maracas een van de belangrijkste percussie-instrumenten geworden, omdat zij een stuwende puls in het hoge frequentiespectrum toevoegen. Misschien is hun belang voor de salsa vergelijkbaar met de rol van de hihat en de snaredrum in de pop- en rockmuziek.
Maracas worden nu vaak gemaakt van nieuwe materialen, zoals plastic, maar worden op dezelfde manier gebruikt, vervullen dezelfde muzikale rol in latin bands, en behouden hetzelfde kenmerkende geluid.