Intrigerende Geschiedenis

Laten we eerst uitleggen wat de ‘Spinning Jenny’ is voordat we kijken waarom het zo’n belangrijke uitvinding van de Industriële Revolutie was.

De ‘Spinning Jenny’ is een spinmachine met meerdere spinramen. Hierdoor konden de arbeiders met acht of meer spoelen garen tegelijk werken. Naarmate de technologie verbeterde, werden er steeds meer spoelen toegevoegd, waardoor de hoeveelheid stof die met dezelfde inspanning werd geproduceerd, sterk toenam. Er waren echter beperkingen, omdat het geproduceerde garen niet sterk genoeg was.

De geschiedenis achter de ‘Spinning Jenny’.

De textielindustrie was een van de sectoren die het meest werd geassocieerd met de Industriële Revolutie. De opkomst van de katoentextiel speelde zich af in de politiek en de wetten van Groot-Brittannië.

Veel van wat ontstond, draaide om de Calico Act van 1721. De Britse katoenfabrikanten werden beschermd tegen Indiase katoen op de binnenlandse en koloniale markt en het was deze factor die de innovatie in de machinebouw in de 18e eeuw stimuleerde.

Katoen was een wereldproduct en de nieuwe machines, ontwikkeld in het hart van de wol- en later de katoenindustrie, waarvan de ‘Spinning Jenny’ er slechts één was, speelden eenvoudigweg in op deze wereldhandel.

Problemen in overvloed met het mechaniseren van het productieproces van katoenen stoffen. Het was nog steeds nodig linnen garen te gebruiken om de schering voor het materiaal te maken. Kon katoengaren daarvoor in de plaats worden gemaakt? Dergelijke vragen dreven de technologische innovatie aan.

Dove – tailing other textile machine inventions.

In 1733 vond John Kay zijn ‘Flying Shuttle’ uit, dit apparaat stelde één wever in staat een breedte stof te maken waar voorheen twee wevers voor nodig waren geweest. Het zou 27 jaar duren voordat het gebruik van de vliegende shuttle wijdverbreid werd, maar toen dat eenmaal het geval was, weefden de weefgetouwen de stof zo snel dat de spinners de vraag naar garen niet konden bijhouden.

De mechanisatie van het ‘twijnen’ om garen te maken door de uitvinding van Lewis Paul liet twintig jaar op zich wachten, maar toen Paul eindelijk in 1758 een machine patenteerde die het werk kon doen, zette dit, samen met Kay’s vliegende shuttle, het klimaat voor verdere mechanisatie in gang.

James Hargreaves is bekend om zijn uitvinding van de ‘Spinning Jenny’, maar in feite was het een jongen genaamd Thomas Highs (Hayes) uit Leigh in Lancashire die de mogelijkheden zag om de machine van Lewis Paul om te zetten in een volledig operationele eenheid die garen spon. Hij had vaardigheden nodig die hij niet had en ging daarom een partnerschap aan met John Kay. Het was geen succesvolle onderneming en de twee gingen uit elkaar, maar Highs ging door met zijn idee en creëerde in 1764 uiteindelijk een machine die de ‘Spinning Jenny’ werd genoemd. Wat hij precies had uitgevonden, blijft omstreden. Zijn ideeën werden gedeeld met veel van de belangrijkste spelers in de Britse textielsector in die tijd. Er wordt beweerd dat hij de beperkingen van zijn spinmachine kende, maar dat hij zijn ideeën bleef ontwikkelen op hetzelfde moment dat Hargreaves zich ook over het probleem boog.

Enter James Hargreaves and Richard Arkwright.

Terwijl Thomas Highs bleef experimenteren en zijn ontwerpen wijzigde, werkte James Hargreaves, een timmerman en wever uit Standhill, Lancashire, ook aan de spinmachine. Hoewel hij analfabeet was, wist hij dat er een probleem was met het produceren van voldoende garen voor de wevers. Hij begon na te denken over het ontwerp van een machine die de garenproductie zou verhogen door het aantal spindels dat door één wiel kon worden bediend, te verhogen. Dit was ook de weg die Thomas Highs gedachten gingen.

Dus hoe werkte de machine?

Een spinnewiel produceerde garen op een enkele spindel, Hargreaves uitvinding zou acht spindels hebben en uiteindelijk tot 120 spindels.

Een metalen frame had acht houten spindels aan een uiteinde. Acht rovings waren bevestigd aan een balk op het frame, als ze uitgetrokken waren gingen ze door twee horizontale staven en de arbeider bewoog deze staven langs de bovenkant van het frame en de draad werd uitgetrokken. Tegelijkertijd draaide de spinner aan een wiel, de spindels draaiden en de draad werd gesponnen en op een spindel gewikkeld. Er kwamen steeds meer spindels bij.

Spinning Jenny Impact

Lakenarbeiders waren alert op elke nieuwe arbeidsbesparende machine die werd voorgesteld en die hun banen zou bedreigen. Toen werd ontdekt dat James Hargreaves zo’n machine aan het bouwen was, werd in zijn huis ingebroken en de machine vernietigd. Deze “machinebrekers” gingen tot het uiterste om hun baan te beschermen. Het is moeilijk voor te stellen hoe moeilijk het voor deze gezinnen op het Engelse platteland was om te overleven. De landbouwrevolutie kwam langzaam tot ontplooiing, land dat vroeger werd gebruikt om gewassen te verbouwen voor gezinnen werd nu afgesloten, veranderingen in landbouwmachines en -systemen betekenden dat er minder landarbeiders nodig waren en in de koude wintermaanden, wanneer het niet mogelijk was om het land te bewerken, vielen hele gezinnen terug op de textielhandel om geld te verdienen vanuit hun huisjes. Zonder dit werk konden ze omkomen van de honger of in het armenhuis belanden.

De gevolgen van zowel Kay’s Flying Shuttle als Hargreaves Spinning Jenny konden verwoestend zijn voor een gezin, het is dan ook niet verwonderlijk dat zij tot wanhopige maatregelen overgingen.

Maar Hargreaves liet zich niet afschrikken, als hij zijn uitvinding niet doorzette, deed iemand anders het wel. De Spinning Jenny was een kleine machine en goedkoop te bouwen, deze beide factoren waren belangrijk als het gebruikt zou gaan worden in het huishoudelijk systeem, d.w.z. de huisnijverheid. Hargreaves had er op dit moment nog niet aan gedacht dat zijn machine op fabrieksschaal zou worden gebouwd.

Zo klein, goedkoop te bouwen, was zij ook licht genoeg om door één enkele vrouw te worden gebruikt als dat nodig was. Het vereiste geen grote fysieke kracht en dus konden vrouwen en kinderen het bedienen.

De beperking van de Spinning Jenny was dat de draad die het produceerde grof was en een zekere mate van sterkte miste, waardoor het alleen geschikt was voor de inslag, de draden die over de schering geweven worden.

In 1770 patenteerde Hargreaves zijn Spinning Jenny. U kunt het octrooi voor de Spinning Jenny bekijken, het bevindt zich in de British Library Collection.

U moet meer weten.

Deze bekende namen van de mechanische uitvinders komen in alle leerboeken over de Industriële Revolutie prominent voor. De effecten van deze machines kunnen onmiddellijk worden gezien en begrepen, maar ze zijn slechts een deel van het plaatje. De veranderingen in de chemische processen waren even belangrijk, maar zijn veel subtieler om te zien. De mechanische uitvindingen zouden de processen hebben geblokkeerd tenzij de chemie gelijke tred hield. Met chemie bedoelen we de processen van bleken, verven en calico-printen. Deze maakten de fabricage van fijner textiel mogelijk, dat in de aanverwante markten werd opgeschept.

De chemici die verantwoordelijk waren voor deze kritieke chemische ontwikkelingen waren niet de grote chemici van die tijd zoals Joseph Priestley, maar waren meer industriële chemici die problemen zagen in processen waarvoor de chemie een oplossing kon bieden. Een van de belangrijkste van die tijd was Thomas Henry.

Dus de conclusie is dat de spinmachine slechts zo goed was als zij kon zijn, zolang de industriële processen zich in hetzelfde tempo ontwikkelden.