Intriguing Facts About Inchworms You Probably Didn’t Know

Velen van u zijn vast wel eens een duikerworm in de tuin tegengekomen. Deze kleine beestjes hebben echter veel interessante feiten die de moeite waard zijn om te weten.

Wist u dat?

Er bestaat een oefening die ‘inchworm’ heet! Hij wordt zo genoemd omdat het een op en neer gaande beweging is die lijkt op die van een worm op een plat oppervlak.

Inchwormen zijn geen wormen, maar rupsen die behoren tot de familie Geometridae van de motten. Deze familie behoort tot de orde Lepidoptera en er zijn ongeveer 35000 verschillende soorten in de wereld bekend. Bovendien leven er in Noord-Amerika ongeveer 1400 soorten geometervlinders. Deze rupsen worden ook wel loopers, spanners of meetwormen genoemd.

Hier geven wij u de vele interessante feiten over de inchworm, die u zullen helpen om meer te weten te komen over hun eigenaardige bewegingen, de reden achter hun ongebruikelijke naam, en andere attributen zoals hun uiterlijk, habitat, eetgewoonten, levenscyclus, en nog veel meer.

Uiterlijk

▸ Deze rupsen zijn klein, haarloos en hebben minder poten dan andere soorten.

▸ Ze zijn ongeveer 1 centimeter lang en kunnen groen, bruinachtig, grijs, of zwart van kleur zijn. Dit hangt meestal af van het soort mot dat ze zouden worden.

▸ Van sommige is ook bekend dat ze zwarte vlekken op hun kop hebben.

▸ Hun poten bevinden zich alleen op het voorste en achterste deel van hun lichaam.

Inchwormen in twee verschillende kleuren

Locomotie

▸ Men denkt dat de term Geometridae afkomstig is van een Grieks woord dat ‘aard-meter’ betekent. Deze betekenis kan worden toegepast op de eigenaardige beweging die duikelwormen hebben.

▸ Omdat ze in het middelste deel van hun lichaam geen poten hebben, moeten ze hun achterste deel naar voren trekken om een lus te vormen, en dan met het voorste deel van hun lichaam naar voren gaan.

De eigenaardige bewegingen van een inchworm bij de voortbeweging

Habitat

▸ Ze worden meestal aangetroffen in streken met een gematigd klimaat.

▸ Ze zouden leven in gebieden in de buurt van hun voedselbronnen zoals eiken, linden, iepen, esdoorns, appels en andere fruitbomen.

Verdedigingsmechanisme

▸ Men vermoedt dat ze worden opgejaagd of gepredeerd door sommige soorten vogels, hagedissen, en wespen.

▸ Wanneer ze een mogelijk roofdier waarnemen, worden ze stil en lijken ze op een takje.

▸ Ze dragen markeringen die lijken op die op schors of bladlittekens. Ze hebben het vermogen tot camouflage om beschermd te blijven tegen roofdieren.

▸ Ze staan erom bekend zijde te produceren waaraan ze hangen. In geval van gevaar laten ze zich snel vallen van de bladeren waarmee ze zich voeden en hangen ze aan het uiteinde van de zijden draad. Zodra het veilig is, staan ze weer op en gaan verder met eten.

Eetgewoonten

▸ Een enkele duimworm eet niet veel. Er wordt echter gezegd dat een grote hongerige groep ringwormen ernstige schade kan toebrengen aan bomen en struiken, zoals die van appel en moerbei, en aan de meeste tuinplanten.

▸ Van de meeste soorten wordt aangenomen dat ze zich voeden met bladeren van loof- of naaldbomen. Er zijn er echter ook die korstmossen, bloemen of stuifmeel eten.

▸ Verder zijn er enkele, zoals de Hawaïaanse soorten (van het geslacht Eupithecia) die ook tot de vleesetende groep behoren.

▸ Zankerwormen zijn een soort duikelwormen waarvan wordt aangenomen dat ze destructief zijn en die door boeren en tuiniers ook als plaag worden beschouwd. Een ziekteverwekker genaamd Bacillus thuringiensis wordt gebruikt om plagen die door hen worden veroorzaakt te bestrijden.

Levenscyclus

▸Insectenwormen worden over het algemeen geacht een levensduur van een jaar te hebben.

▸ Het is bekend dat ze uitgroeien tot een volwassen geometer mot.

▸ De grootte van zo’n volwassen mot varieert van 3/8 van een inch tot 2 inches van de ene vleugeltip tot de andere.

▸ Van de mannelijke motten is bekend dat ze een spanwijdte van ongeveer 1 inch hebben, terwijl de vrouwelijke motten vleugelloos zijn.

Een geometer mot

▸ Volwassen geometer motten worden beschouwd als vergelijkbaar met vlinders in de manier waarop ze hun vleugels rechtop houden bij de landing, wat niet het geval is bij veel andere motten.

▸ Er wordt over het algemeen gezegd dat ze ’s nachts actief zijn. Er zijn echter ook soorten die overdag actief zijn.

In de winter leggen volwassen nachtvlinders grote trossen grijze, cilindervormige eitjes op de takken van bomen. Op deze manier wordt jaarlijks een generatie van elk van hun soorten geboren. De eitjes komen in het voorjaar uit. Eenmaal uitgekomen, voeden de larven zich met bladeren tot het tijd is voor hun ontwikkeling tot pop. Dit voeden met bladeren zou ongeveer 5 weken duren. Dan spinnen ze zijden cocons en gaan daarin ingekapseld onder de grond, tot ze als volgroeide volwassenen tevoorschijn komen.