Ik dacht dat ik de tijd zou nemen om de mensen van dit geweldige land dat ik momenteel thuis noem voor te stellen. Omdat ik niet alle segmenten in één blogpost kan behandelen, heb ik besloten om een serie te maken. Ik weet dat de conventionele vorm is “dames eerst”, maar omdat ik meestal omringd ben door jongens, dacht ik dat ik zou beginnen met hen voor te stellen.
Zo niet wereldwijd, dan toch in heel Azië, Koreaanse jongens staan erom bekend romantisch, zorgzaam, attent, en goed uitziend te zijn. In een notendop, je Oost-Aziatische Prince Charming. Dit imago wordt sterk gepromoot door de schrijvers en producenten van Koreaanse drama’s en films, die op grote schaal naar de rest van Azië worden geëxporteerd, en via streamingdiensten ook in westerse landen steeds meer aanhang krijgen. Maar is deze wereldwijd uitgezonden versie van de Koreaanse man wel echt? Wat is feit en wat is fictie? Ik ben geen expert op het gebied van Koreaanse mannen, maar ik ga regelmatig met voldoende van hen om om u op zijn minst te voorzien van wat anekdotisch bewijs, dat ik heb gekruid met een paar verhalen van mijn vrouwelijke Koreaanse kennissen. Disclaimer: ik ben geen Koreaan en bekijk mijn ervaringen met Koreaanse jongens natuurlijk door de ogen van een buitenlander. Het kan dus heel goed zijn dat Koreanen het zelf heel anders zien. Deze post is alleen bedoeld om een paar van mijn persoonlijke meningen en ervaringen te delen, en ik besef dat ik dit abstracte beeld met een zeer brede kwast schets. Als zodanig is het op geen enkele manier bedoeld om iemand te beledigen, Koreaan of andere nationaliteit. Ik hoop dat u veel plezier beleeft aan het lezen van dit artikel, en als u opmerkingen heeft, kunt u die hieronder plaatsen!
Mythe #1: Alle Koreaanse mannen zien er goed uit
FALSE
feit: Veel Koreaanse mannen zijn universeel knap in de zin dat ze lang zijn, goed gekleed en verzorgd, met diepe donkere ogen en gebeitelde gelaatstrekken. Dit geldt echter niet voor iedereen, en er zijn veel gevallen waarin de stijl van de man zijn algehele imago verpest. Sinds het beruchte Koreaanse drama “Boys over flowers” in 2009 het land overspoelde, hebben Koreaanse mannen een zekere voorkeur voor kapsels met rechte pony. Ik ben nooit een fan geweest van deze stijl en ik weet niet zeker waarom hij zo waanzinnig populair is geworden. Maar zoals zoveel dingen in Korea, als een trend voor het eerst aanslaat, zal hij zeker veel volgelingen krijgen.
Een ander punt is dat sommige Koreaanse mannen de neiging hebben om te veel make-up te dragen. Ik beschouw mezelf als ruimdenkend en vind een klein beetje foundation, een licht getinte lippenbalsem of een geaccentueerde wenkbrauw niet erg, maar ik trek de grens bij eyeliner of oogschaduw bij een man. Ik weet dat het er cool uitziet bij Koreaanse popidolen, maar in de straten van Seoul is het net iets te veel naar mijn smaak.
Koreaanse mannen zijn over het algemeen erg met hun uiterlijk bezig, en ze kijken minstens zo vaak in de spiegel als Koreaanse meisjes. De markt voor “man beauty”, d.w.z. huidverzorging en make-up voor mannen, is in Korea momenteel ook enorm in opkomst. De nieuwste trend is dat Koreaanse mannen een permanent krijgen, zoals de acteur Gong Yoo, die er zeker niet slecht uitziet. Het is alleen vreemd om zijn golvende kapsel tegenwoordig bij elke andere man in mijn buurt te zien. Hieronder wilde ik eigenlijk alleen een foto van Gong Yoo (rode trui) plaatsen, maar misschien heb ik per ongeluk opzettelijk een paar andere knappe Koreanen gegoogled. Maak kennis met Kang Haneul, Kim Beom (die ook de kop van deze blog siert met zijn schattige blik), Kim Soo Hyun, en all time classic Song Seung Heon.
Mythe #2: Koreaanse jongens houden ervan om oppa genoemd te worden
WAAR
Oppa (오빠) is het woord dat een meisje een oudere jongen zal noemen, die nog in haar eigen leeftijdscategorie ligt. Het betekent letterlijk “oudere broer”, maar de meeste meisjes gebruiken dit woord om hun iets oudere mannelijke vrienden en vriendjes aan te spreken. Er zijn talloze blogposts geschreven over de magie van dit woord, maar de essentie is dat als je een oudere Koreaanse jongen een plezier wilt doen, je hem gewoon oppa moet noemen. Aangezien ik de eeuwige noona ben (누나 betekent oudere zus van een man) heb ik geen echte oppa’s in mijn leven. Toch heb ik af en toe tegen een iets jongere Koreaanse jongen, die een terugkerende gast is in mijn blogposts, gezegd dat ik het gevoel heb dat ik hem oppa moet noemen, omdat hij herhaaldelijk helemaal “grote broer” tegen me doet. Talrijke voorbeelden van dergelijk grote broer gedrag omvatten het vertellen van mij om een tekst te sturen wanneer ik veilig thuis ben na een avondje uit, in het openbaar schelden me voor vergeten om beleefd afscheid te nemen van de eigenaar van een restaurant wanneer we vertrekken (serieus, waar zijn mijn manieren?!), voortdurend berichten me over hoe mijn dag vordert (heb ik gegeten?), oh, en me op mijn plaats als ik per ongeluk eindigen met het eten van junk food (heb ik geen zorg voor mijn gezondheid?!). Ik weet zeker dat jullie het allemaal snappen. Hoe dan ook, als ik het gevoel heb dat hij me weer eens de les wil lezen, is het meestal voldoende om hem te vertellen dat hij zich als een oppa gedraagt.
Mijn Koreaanse vriendinnen bevestigen allemaal de kracht van het gebruik van het woord oppa om zelfs de stoerste jongen in een schepsel van regenbogen en eenhoorns te veranderen, dus ik laat het aan jullie over, mijn lieve vrouwelijke lezers, om het uit te testen op een oudere Koreaanse jongen als het jullie uitkomt.
Mythe #3: Koreaanse jongens zijn erg beschermend
Waar
In Koreaanse drama’s zie je meestal dat jongens alles op alles zetten om hun vriendin te beschermen tegen elke vorm van kwaad. En in sommige opzichten, denk ik dat het waar is. Als ik door de straten van Seoul loop, zie ik veel Koreaanse jongens met een beschermende arm om het middel van hun vriendin, zodat ze haar gemakkelijk uit het gevaarlijke verkeer kunnen wegtrekken. Ze dragen ook graag de boodschappentassen of handtassen van hun vriendin, en meisjes maken ook graag gebruik van de ridderlijke aard van Koreaanse jongens. Ik hoor vaak jongere meisjes een babystemmetje aannemen en zeggen: “het is te zwaar, draag alsjeblieft mijn tas, oppaaaaaa”. Ja, hoe meer lettergrepen je in dat toverwoord kunt stoppen, hoe schattiger het klinkt.
Mijn mannelijke collega’s in het algemeen lijken me ook behoorlijk te beschermen “kom naar me toe als je problemen hebt”, en mijn jongere mannelijke kennissen bieden aan mijn rugzak te dragen, deuren open te houden, stoelen naar buiten te trekken en op regenachtige dagen een paraplu boven mijn hoofd te houden. Ik denk dus dat je kunt zeggen dat Koreaanse mannen in dat opzicht meer gentleman-achtig zijn dan de gemiddelde westerling.
Mythe #4: Koreaanse mannen zijn flirterig
FALSE
Nope! Koreaanse mannen zijn verlegen! Als je een vlucht naar Seoul hebt geboekt in de hoop een flirterige kapitein Yoo Si Jin te ontmoeten, die je van je voeten veegt met een kus zodra je in Incheon uit het vliegtuig stapt, wacht je een grote teleurstelling.
De meeste Koreaanse jongens zijn verlegen als het op praten met meisjes aankomt, om nog maar te zwijgen van het praten met buitenlandse meisjes. Ze kunnen je complimenten geven en ze zullen waarschijnlijk proberen met je te praten, maar ze kunnen lang wachten met het maken van een daadwerkelijke stap, als ze dat al doen. Het is geen geheim dat ik getrouwd ben, maar dat betekent niet dat Koreaanse mannen me niet benaderen als ik alleen op stap ben. Dat doen ze zeker. Dat gebeurt vooral als ik op donderdag vrijwilligerswerk doe in het taaluitwisselingscafé Playground. Ze glimlachen, zeggen hallo, vragen naar mijn naam en dan naar mijn leeftijd (mijn leeftijdsrevelatie leidt meestal tot een opmerking met het woord 동안, wat Koreaans is voor babyface). Voor ons klinkt het misschien niet zo vleiend, maar in Korea is het zeker een compliment. Ze kunnen ook commentaar geven op mijn blonde haar en mijn groene ogen, en mijn Koreaans, maar daar houdt het op, als het niet gevolgd wordt door meer aanmoediging van mijn kant. (En dat is het nooit, want ik ben getrouwd.)
De weinige brutale Koreaanse jongens die ik hier heb ontmoet, zijn jongens die een aanzienlijke tijd in het buitenland hebben doorgebracht en daardoor directer zijn in hun benadering van vrouwen. Gelukkig zijn zij ook degenen die het makkelijkst af te wijzen zijn, omdat ze gewend zijn dat mensen openhartig tegen hen zijn. Op een gegeven moment moest ik een oudere mannelijke student letterlijk vragen mijn kantoor te verlaten, omdat zijn opmerkingen over mijn “schattige professor-uitstraling” een beetje te ver van het Econ-curriculum af stonden om een formele discussie tijdens mijn officiële kantooruren te rechtvaardigen. Ik moest ook een gast in het café waar ik als vrijwilliger werkte er met klem aan herinneren wat hij precies dacht te krijgen voor de 10.000 won (ongeveer 10 dollar) entreegeld, toen hij me vroeg dat “aangezien ik toch al bezet was, ik hem wel aan een leuk Frans meisje zou kunnen koppelen”.
Ik heb ooit iemand horen zeggen dat Koreaanse jongens jongens zijn voordat ze Koreaans zijn, en als er iets is dat we zeker weten, dan is het dat jongens jongens zullen blijven. Desalniettemin vind ik het heerlijk om in dit land tussen zijn interessante mensen te wonen. Als je deze post leuk vond, blijf dan kijken naar de volgende in mijn zelfgemaakte “Introducing the Koreans” serie, die zal gaan over Koreaanse meisjes, en (… *drumroll*) Koreaanse ajusshis/ajummahs. Een fijne dinsdag iedereen!