- Rudolf Hess was Hitlers rechterhand in de jaren dertig, maar raakte gemarginaliseerd
- Hij vloog in mei 1941 op mysterieuze wijze naar Schotland in een poging Groot-Brittannië tot onderhandelen te bewegen
- De nazi werd gevangen genomen en tot levenslang veroordeeld in de Spandau-gevangenis, West-Berlijn
- Hij pleegde zelfmoord op 93-jarige leeftijd in 1987 en de beelden zijn de laatste van hem in leven
Fascinerende laatste foto’s van Hitlers plaatsvervanger Rudolf Hess zijn gevonden en te koop aangeboden samen met een briefje aan zijn zoon over zijn mysterieuze vlucht naar Groot-Brittannië om te proberen de oorlog te beëindigen.
De nooit eerder vertoonde beelden tonen de voormalige plaatsvervangende Führer als een frêle en oudere man op het terrein van de beruchte Spandau Gevangenis.
Hess bracht 41 jaar door in de West-Berlijnse gevangenis na de oorlog, toen hij werd veroordeeld voor misdaden tegen de vrede en tot levenslang achter de tralies.
De nazi hing zichzelf op 93-jarige leeftijd in 1987 op in het zomerhuis dat voor hem op het terrein was gebouwd.
De ijzingwekkende beelden zijn te koop aangeboden naast een briefje dat hij tijdens zijn gevangenschap aan zijn zoon Wolf schreef en waarin stond: ‘Ik ben één keer voor jou naar Engeland gekomen’.
Ze zijn opgedoken door een Britse gevangenisdirecteur die Hess heeft leren kennen toen hij in Spandau opgesloten zat.
Het is niet precies bekend wanneer de griezelige foto’s van hem, staande naast wat zijn sterfplaats zou worden, zijn genomen, maar ze lijken te dateren uit het midden van de jaren tachtig.
Het briefje, gedateerd 27 juni 1983, verwijst naar Hess’ mysterieuze reis naar Schotland in mei 1941.
Hij was Hitlers rechterhand in het Derde Rijk gedurende de jaren dertig, maar werd gemarginaliseerd na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Zo bezorgd over het gevaar voor de toekomst van Duitsland als gevolg van Hitlers plannen om Rusland binnen te vallen, leerde hij zichzelf vliegen en stapte in mei 1941 in een vliegtuig.
Aangenomen wordt dat hij met de Messerschmitt Bf 110 naar Schotland vloog in een poging Groot-Brittannië aan de onderhandelingstafel te krijgen en een eind aan de oorlog te maken.
Wie was Rudolf Hess? De nazi die in het geheim naar Schotland vloog om te proberen vrede te sluiten
Hess werd in 1897 als oudste van drie kinderen geboren in Alexandrië, Egypte in 1897 uit etnisch Duitse ouders.
Hess werd in 1908 naar kostschool gestuurd om te studeren en schreef zich in 1919 in aan de Universiteit van München, waar hij geschiedenis en economie studeerde.
Daar leerde hij over het concept Lebensraum, ‘leefruimte’, dat door zijn professor Karl Haushofer werd gebruikt als rechtvaardiging voor Duitsland om land in Oost-Europa te veroveren.
Hij zou het concept later introduceren bij Hitler, die het tot een van de pijlers van de ideologie van de nazi-partij maakte.
Hess diende in het leger tijdens de Eerste Wereldoorlog, waar zijn eerste post tegen de Britten was bij de Slag aan de Somme. Hij was er ook bij de eerste Slag om Ieper.
Hij werd onderscheiden met zowel het IJzeren Kruis als het Militair Kruis van Verdienste en in 1918 werd hij ontslagen.
Nadat hij Adolf Hitler in 1920 voor het eerst had horen spreken tijdens een bijeenkomst in München, raakte Hess volledig aan hem verknocht.
Hij deelde Hitlers ‘mes in de rug’-theorie, dat Duitsland de Grote Oorlog had verloren omdat de Joden en de bolsjewieken samenspanden.
Hess werd in 1920 lid van de NSDAP en werkte naarmate de tijd vorderde steeds nauwer met de leider samen.
In november 1923 besloot Hitler met de SA te proberen de Beierse leider Gustav Von Kahr ten val te brengen.
Een gewapende Hitler onderbrak Kahr’s toespraak en riep op tot een nationale revolutie. De volgende dag marcheerden Hitler en duizenden van zijn aanhangers naar het Ministerie van Oorlog, waar schoten werden gelost en 14 demonstranten en vier politieagenten werden gedood.
Zowel Hess als Hitler werden naar de Landsberg Gevangenis gestuurd, waar de laatste zijn autobiografie Mein Kamph schreef.
Hij dicteerde het aan Hess en beloonde hem door hem de baan van plaatsvervangend Führer te geven bij de vrijlating van het tweetal.
Rudolf Hess was Hitlers rechterhand in het Derde Rijk gedurende de jaren ’30 en aanvaardde zijn positie als zijn plaatsvervanger in april 1933.
Hij werd steeds meer gemarginaliseerd na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog toen Hitler zich meer en meer ging bezighouden met buitenlandse politiek en niet met binnenlandse zaken.
Hess was zeer bezorgd over Hitlers plannen om Rusland binnen te vallen, uit angst dat Duitsland een oorlog op twee fronten te wachten zou staan.
Hess was zo bezorgd dat hij zichzelf leerde vliegen, zodat hij naar Groot-Brittannië kon gaan om een vredesakkoord met de Britse regering te sluiten.
Verondersteld wordt dat hij in mei 1941 met de Messerschmitt Bf 110 naar Schotland vloog in een poging Engeland aan de onderhandelingstafel te krijgen en een eind aan de oorlog te maken.
Hij kwam zonder brandstof te zitten en landde in Eaglesham, 10 mijl ten zuiden van Glasgow.
Hij werd gevangen genomen door een plaatselijke politieagent en in hechtenis genomen. Ondertussen was Hitler woedend over het verraad.
De Britten spendeerden een heel jaar aan zijn debriefing voordat hij voor drie jaar naar een medisch instituut in Monmouthshire, Wales werd gestuurd.
Nadat de vrede in 1945 terugkeerde werd hij berecht voor oorlogsmisdaden in Neurenberg en veroordeeld tot levenslang achter de tralies.
Hess werd schuldig bevonden aan misdaden tegen de vrede en het samenspannen met andere Duitse leiders om deze misdaden te plegen. Hij werd niet veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid.
Tijdens het proces ontwikkelde hij ‘geheugenverlies’, waardoor hij zich geen details meer kon herinneren van wat er tijdens de oorlog was gebeurd.
Hij werd uiteindelijk gezond verklaard en geschikt om terecht te staan en moest toegeven dat hij het geheugenverlies had gefingeerd als verdedigingstactiek.
Het kostte de rechtbank twee maanden om een besluit te nemen over de strafmaat. De meeste nazi’s die in Neurenberg terecht stonden, kregen de doodstraf
In plaats daarvan werd Hess veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf in Spandau, West-Berlijn.
Hij bracht daar 41 jaar door, waar hij zich losmaakte van zijn familie, en vaak klaagde over het eten en de toestand van zijn gezondheid.
De zes andere nazi’s die daar waren ondergebracht werden uiteindelijk vrijgelaten, waardoor hij de enige gevangene bleef.
Hij hing zichzelf op in een zomerhuis dat voor hem was gebouwd op het terrein op 17 augustus 1987.
Na zijn dood werd Spandau gesloopt om te voorkomen dat het een heiligdom voor neo-nazi’s zou worden.
Hij kwam zonder brandstof te zitten en landde in Eaglesham, 10 mijl ten zuiden van Glasgow.
Hij werd gevangen genomen door een plaatselijke politieman en in hechtenis genomen. Ondertussen was Hitler woedend over het verraad.
De Britten spendeerden een heel jaar aan zijn debriefing voordat hij voor drie jaar naar een medische inrichting in Monmouthshire, Wales werd gestuurd.
Nadat de vrede in 1945 was teruggekeerd, werd hij in Neurenberg berecht voor oorlogsmisdaden en voor het leven achter de tralies gezet.
Het hof beraadslaagde meer dan twee maanden voordat het vonnis werd geveld.
Hij werd schuldig bevonden aan misdaden tegen de vrede en het samenspannen met andere Duitse leiders om de misdaden te plegen.
Hij werd niet veroordeeld voor misdaden tegen de menselijkheid en kreeg niet de doodstraf.
De foto’s van hem zijn vermoedelijk genomen door William Orwin, plaatsvervangend hoofdopzichter in Spandau.
Ze tonen een grijsharige Hess in een blauwe overjas en leunend op een wandelstok.
Ook een foto van hem wandelend over het terrein van de gevangenis en een aparte opname van het met glas overdekte zomerhuis zijn in het archief opgenomen.
Spandau was de thuisbasis van zes andere hooggeplaatste nazi’s, waaronder Karl Donitz – hoofd van de Duitse marine.
Alle gevangenen behalve Hess werden vrijgelaten, waardoor hij de enige gevangene bleef.
De hele gevangenis werd na zijn zelfmoord in 1987 gesloopt om te voorkomen dat het een schrijn voor neonazi’s zou worden.
Sindsdien is de naam ook gegeven aan de new-wave Britse band Spandau Ballet.
De band, die een jaar na de sloop van de gevangenis werd opgericht, zag de zin gekrabbeld op de muur van een Berlijnse nachtclub.
Het werd ook gebruikt als jargon door de geallieerde troepen in de loopgraven om te verwijzen naar de lijken die aan het prikkeldraad hingen en trilden als ze werden geraakt door geweervuur op de Duitse linies.
De dood van Hess blijft tot op de dag van vandaag gehuld in mysterie en samenzweringstheorieën.
Sommigen, waaronder zijn overleden zoon Wolf, beweerden dat hij was vermoord door agenten van de Britse Geheime Inlichtingendienst om te voorkomen dat hij beschuldigingen van wangedrag door de Britten in de Tweede Wereldoorlog zou onthullen.
Het briefje dat Hess aan hem schreef was geschreven op de achterkant van een ansichtkaart die Wolf oorspronkelijk aan zijn opgesloten vader had gegeven.
Het kwam nooit bij zijn zoon terecht en belandde in de archieven van de heer Orwin. Het bevat ook foto’s van Wolf als kind en afbeeldingen van de familie Hess.
Tijdens zijn verblijf in Spandau verbood hij zijn familie hem te bezoeken tot 1969, toen hij werd behandeld voor een geperforeerde maagzweer.
Tegen die tijd was zijn zoon 32 jaar oud en zijn vrouw Ilse 69. Ze hadden hem niet meer gezien sinds hij Duitsland verliet in 1941.
Het archief bevat ook foto’s van de gevangenis en een sombere foto van de cellen.
Onder de vele documenten bevinden zich schriftelijke verzoeken van Hess om kleding en toiletartikelen aan het gevangenispersoneel.
Er zijn ook brieven van zijn familie aan hem gestuurd en die gaan over triviale onderwerpen als ziektes, verjaardagen en vakanties.
Het mysterieuze pakket wordt geveild door Henry Aldridge and Son uit Devizes, in Wiltshire. Verwacht wordt dat het aanstaande zaterdag 8.000 pond zal opbrengen.
De verkoper is een directe afstammeling van gevangenisbewaarder Mr Orwin.
Andrew Aldridge, van Henry Aldridge and Son, zei: ‘Het archief is historisch belangrijk op vele niveaus, van de ongepubliceerde foto’s van Rudolf Hess tot de bewogen woorden die hij aan zijn zoon heeft geschreven met betrekking tot een van de meest bizarre episodes van de Tweede Wereldoorlog.
‘Het archief laat letterlijk zien hoe ver deze eens machtige man was gevallen, van Adolf Hitler’s plaatsvervanger tot het feit dat hij de gevangenisdirecteur van Spandau om een wintermuts en een schrijftafel voor zijn cel vroeg.
‘Het fotografische element van het archief bestaat uit acht niet eerder gepubliceerde openhartige kleurenfoto’s van Hess in Spandau.
‘Daarnaast zijn er nog twintig kleurenfoto’s van Spandau.’
