Lucius Quinctius Cincinnatus, (geboren 519? v. Chr.), Romeins staatsman die bekendheid verwierf door zijn onbaatzuchtige toewijding aan de republiek in tijden van crisis en door het afstaan van de teugels van de macht toen de crisis voorbij was. Hoewel hij een historische figuur was, is zijn carrière sterk verfraaid door de legende.
De kern van de overlevering is dat Cincinnatus in 458 tot dictator van Rome werd benoemd om een consulair leger te redden dat door de Aequi was omsingeld op de berg Algidus. Ten tijde van zijn benoeming was hij werkzaam op een kleine boerderij. Men zegt dat hij de vijand in één dag versloeg en in Rome een triomf vierde. Cincinnatus behield zijn gezag slechts lang genoeg om Rome door de noodtoestand heen te loodsen. Daarna nam hij ontslag en keerde terug naar zijn boerderij. De meeste geleerden zien geen feitelijke waarheid in de verdere overlevering dat Cincinnatus in 439 een tweede dictatorschap kreeg om de monarchale ambities van Spurius Maelius te beteugelen. Opnieuw zou hij zijn macht hebben afgestaan nadat de crisis was beëindigd.