SALT LAKE CITY – Elizabeth Boeheim woont als enige van haar naaste familie niet in de buurt van waar Syracuse zijn wedstrijden speelt. Ze is het enige kind dat niet aan basketbal heeft gedaan en ze heeft de enige voornaam in haar naaste familie die niet met een “J” begint.
In Montana leeft ze zonder binding met de naam van haar vader. Volgens haar schatting vraagt een vreemde slechts vijf of zes keer per jaar naar haar achternaam. Ze ziet zichzelf niet snel verhuizen.
Elizabeth, 33, woont in Missoula, Montana, ongeveer 500 mijl ten noorden van Salt Lake City, Utah waar Syracuse in de eerste ronde van het NCAA Tournament tegen Baylor sneuvelde. In 1985 had SU hoofdcoach Jim Boeheim geen kinderen. Hij verzette zich tegen het adopteren van een kind, maar zijn ex-vrouw, Elaine, wilde wel een kind adopteren. In juni adopteerden ze Elizabeth toen ze één week oud was. Elizabeth woonde donderdagavond de seizoensafsluiting van Oranje bij, naast haar stiefmoeder – Juli, Boeheims vrouw – op de eerste rij achter de bank van Syracuse.
Elizabeth woont zelden wedstrijden bij in de Carrier Dome. Ze heeft geen kabel en vanwege het tijdsverschil kan ze vanuit haar huis in Montana niet naar SU basketbal kijken. Elk jaar bezoekt ze haar familie – Elizabeth gaat ofwel naar Syracuse of Boeheim maakt een zomertrip naar Montana om met haar te vissen. Ze dineren in The Pearl Café in East Front Street, vlak bij Elizabeths huis. Maar hoewel ze elkaar niet vaak zien, bood de eerste ronde van Syracuse tegen Baylor Elizabeth de kans om haar vaders team in levende lijve aan te moedigen, direct achter zijn bank.
“Ze is een geweldige meid, een schat in ons leven” zei Juli. “Ik zeg altijd tegen haar: ‘Ik ben met je vader getrouwd vanwege jou.'”
Anna Henderson | Digital Design Editor
Nadat Boeheim en Elaine in 1993 scheidden, betaalde hij voor een aparte telefoon die Elizabeth in haar eigen slaapkamer in Elaine’s huis kon hebben, zodat ze haar vader kon bellen wanneer ze maar wilde en niet bang hoefde te zijn dat ze de telefoon bezet zou krijgen. Als hij rond 21.00 of 22.00 uur terugkwam van een roadtrip, reed hij langs het huis van Elaine en als het licht in Elizabeths kamer brandde, stopte Boeheim en kuste haar welterusten.
“Ik begon meer een mens te worden toen mijn oudste dochter, Elizabeth, (Lizzy) in mijn leven kwam,” schreef Boeheim in zijn boek, “Bleeding Orange: Fifty Years of Blind Referees, Screaming Fans, Beasts of the East, and Syracuse Basketball.”
Ze vond het leuk om mee te gaan naar de kapsels van haar vader. Voor zijn SU basketbalreizen nam hij haar mee naar Barnes & Noble op Erie Boulevard East in DeWitt voor boeken om te lezen op zijn volgende road trip. Elizabeth verdiepte zich ook in boeken tijdens haar studie aan de Jamesville-DeWitt Central School District, waar ze afstudeerde in 2003, het jaar waarin Syracuse nationaal kampioen werd.
Boeheim vond het niet erg dat ze niet de sport beoefende waar hij zijn leven aan gewijd heeft. Hij waardeerde hoe zij hem leerde om dynamischer te zijn dan wat de fans op het veld zien. Het steunsysteem dat hij bij haar had, hielp hem een gezonder en gelukkiger leven te leiden. Van Elizabeth vond hij een zachtere persoonlijkheid in zichzelf.
“Ik denk dat mijn vader echt het geluk heeft dat hij een enkelvoudig doel heeft en een duidelijke passie,” zei Elizabeth. “Ik heb dat altijd van hem benijd. Hij heeft zijn hele leven van basketbal gehouden en zich daarvoor ingezet, maar ik denk ook dat dat andere dingen kan blokkeren. Het hebben van kinderen en een gezin doet een persoon beseffen welke rijkdom er kan zijn naast een enkel doel. Hij was al een tijdje gefocust, en ik denk dat het krijgen van kinderen hem dwong om daar nog eens goed over na te denken.”
Toen Elizabeth opgroeide, werd ze verliefd op reizen omdat ze haar vader vergezelde op een aantal van zijn road trips. Een paar jaar later, in 1997, trouwde haar vader met Juli. Elizabeth was het bruidsmeisje op hun bruiloft in Syracuse.
“Ik mis mijn familie en vader heel erg, maar ik wilde altijd al een eigen huis en reizen,” zei Elizabeth. “Ik wilde een gezin, nooit grote ambities, weinig carrièredoelen. Niets super specifieks. Ik wilde gewoon de simpele dingen in het leven.”
In de loop der jaren bezocht Elizabeth Anchorage, Alaska, de Olympische Zomerspelen van 2008 in Beijing, China, Hawaii en een heleboel NCAA Tournament-locaties, waaronder de locaties waar Boeheim en Juli in 2003 de titel behaalden.
De titel viel samen met haar laatste jaar van de middelbare school. Daarna dacht ze er hard over na om naar Syracuse te gaan en werd geaccepteerd op de universiteit. Maar ze wilde haar horizon verbreden en koos voor Colby College, een kleine school voor vrije kunsten in Maine. Ze behaalde een mastergraad aan de Universiteit van Montana.
Zelfs al ziet ze haar vader niet vaak, ze houdt veel van hem zoals hij is. Ze begrijpt wat fans op tv zien – schreeuwen tegen spelers en officials uitschelden – maar ze weet dat dat niet zijn karakter is.
“Natuurlijk is hij een ongelooflijke coach die een zeer succesvolle carrière heeft opgebouwd die zich onderscheidt van andere groten,” zei Elizabeth over haar vader. “Hij is een bedachtzaam persoon. Hij is slim. Hij heeft aandacht voor de wereld en hij is echt een goede vader. Hij geeft meer om zijn kinderen dan om wat dan ook. Ik ben blij dat hij mijn vader is.”
Gepubliceerd op 27 maart 2019 om 12:15 uur
Contact Matthew: [email protected] | @MatthewGut21