LUCY’S MODELING CAREER
Terug in New York City met een nieuwe vastberadenheid, kreeg Lucille Ball haar eerste modellenbaantje in een kleine jassengroothandel op Seventh Avenue. Ze heette Diane Belmont. De Belmont renbaan op Long Island inspireerde haar naam.
Snel verhuisde Lucy naar een atmosfeer van vergulde elegantie. Ze werd model in Hattie Carnegie’s internationaal beroemde kledingzaak in East Forty-Ninth Street. Van de ene dag op de andere belandde ze in een wereld van rijke societyvrouwen, glamoureuze filmsterren en vrijgevige mannen in de stad.
Lucy leerde er elegant en gracieus uit te zien en te bewegen. Lucy keek naar alle vrouwen uit de society en analyseerde hun stijl, hoe ze liepen en bewogen, wat ze droegen en hoe ze praatten. Connie en Joan Bennett waren frequente klanten en dit was de tijd dat Lucy besloot haar haar te bleken in de kleur van Joan’s platina blond. Ze begon een voorraad informatie op te slaan die haar de komende jaren goed van pas zou komen.
Lucy begon enkele van de rijke begeerlijke vrijgezellen in de stad te ontmoeten en kreeg vele aanzoeken, maar op haar achttiende was trouwen wel het laatste waar ze aan dacht. Omdat ze weinig slaap kreeg en niet goed at, kreeg ze longontsteking, maar omdat ze het geld nodig had, haastte ze zich terug naar Hattie’s. Op dat moment, toen ze stond te passen, voelde ze ondraaglijke pijn in beide benen. Hattie stuurde haar naar de dokter, en Lucy ontdekte dat ze reumatoïde artritis had.
Na een aantal eerste behandelingen keerde een ontmoedigde Lucy terug naar huis, naar Jamestown. Terwijl ze herstelde in Jamestown, werd Lucy benaderd om Aggie Lynch te spelen in het snelle melodrama Within the Law voor de Jamestown Players. Ze werd geprezen als een succes, een echte professional. Met deze woorden haalde Lucy haar vriendin, Marion Strong, over om de volgende lente met haar terug te keren naar New York City.
Lucy keerde terug naar Modeling voor een eersteklas kledinghuis, Jacksons op Thirty-Ninth Street en Seventh Avenue. De kleding was prachtig en duur, maar de vrouwen waren inkopers van warenhuizen, vol praatjes en roddels. Lucy stoeide veel en maakte ze aan het lachen, wat de verkoop ten goede kwam!
Om meer geld te verdienen, poseerde Lucy ’s avonds en in het weekend voor commerciële illustratoren. Op een avond maakte een schilder genaamd Ratterman een olieverfportret van Lucy in een geleende chiffon jurk van haar modellenwerk. Hij verkocht het schilderij aan Chesterfield cigarettes en van de ene dag op de andere prijkten Lucy’s gezicht en figuur op billboards in de hele stad.
Als het nieuwe Chesterfield meisje vond Lucy de doorbraak die ze nodig had. Sylvia Hahlo, een theater agent merkte haar op en vertelde haar dat Sam Goldwyn een dozijn bekende poster meisjes nodig had voor een nieuwe Eddie Cantor film, “Roman Scandals”. Hij had alle meisjes uitgezocht, maar één had zich teruggetrokken. Binnen drie dagen, was Lucy op weg naar Hollywood!