Negatieve bekrachtiging

Citeer dit artikel als: Praveen Shrestha, “Negative Reinforcement,” in Psychestudy, 17 november 2017, https://www.psychestudy.com/behavioral/learning-memory/operant-conditioning/reinforcement-punishment/negative-reinforcement.

Reïnforcement, in tegenstelling tot straf, verwijst naar het concept van Operant Conditioning, dat zich bezighoudt met het verhogen van de snelheid van gedrag. Prikkels die betrokken zijn bij het proces van bekrachtiging worden bekrachtigers genoemd.

Een bekrachtiger kan vrijwel alles zijn, variërend van biologisch belangrijke dingen zoals voedsel, water, seks, die ook wel primaire bekrachtigers worden genoemd, en secundaire bekrachtigers zoals lof, elektrische schokken, enzovoort.

Bekrachtiging kan verder worden ingedeeld in positieve bekrachtiging en negatieve bekrachtiging, gebaseerd op het soort stimuli dat wordt gebruikt om de snelheid van de operant te verhogen. We hebben een poging gedaan om het concept van Negatieve Bekrachtiging in dit artikel te introduceren.

Definitie

Negatieve bekrachtiging verhoogt de waarschijnlijkheid dat een operant optreedt wanneer bekrachtigers (negatief) worden toegepast. Simpel gezegd is negatieve bekrachtiging de stimuli die reacties versterken waardoor een organisme in staat is hun aanwezigheid te vermijden of eraan te ontsnappen. De stimulus of bekrachtiger zorgt ervoor dat de frequentie van de operant toeneemt, omdat het de ongewenste responsen beëindigt of verwijdert.

Het experiment van Skinner over Operante conditionering kan ook als referentie worden genomen om het concept van bekrachtigingen verder te begrijpen. B.F. Skinner gebruikte de Skinner box om verschillende experimenten uit te voeren op een rat en gebruikte verschillende bekrachtigers om zijn theorie over operante conditionering te ondersteunen.

Skinner's experiment op ratten's experiment on rats

Bij een van de experimenten die Skinner uitvoerde, plaatste hij een rat in de box. De rat werd vervolgens in de kamer geplaatst, vergelijkbaar met het experiment van de professor, waar hij positieve bekrachtiging gebruikte om zijn theorie over operante conditionering te ondersteunen.

Hier, in plaats van de rat hongerig te houden, onderwierp hij

  • de kamer aan een onaangename stroom.
  • Nadat hij de schok had ervaren, begon de rat wanhopig rond de doos te bewegen, totdat hij uiteindelijk per ongeluk op een hendel stootte.
  • Door op de hendel te drukken werd de stroom van onaangename stroom onmiddellijk opgevangen.
  • Na een paar keer was de rat slim genoeg geworden om direct naar de hendel te gaan om zichzelf te behoeden voor het ongemak.

De elektrische stroom is hier de negatieve bekrachtiger, die de rat ertoe bracht om steeds weer op de hendel te drukken. Hieruit blijkt dat de negatieve bekrachtiger in het experiment de rat ertoe heeft aangezet zijn respons (het indrukken van de hefboom) te verhogen.

Voorbeelden

  • Een werknemer haalt de deadline niet, en hij wordt verplicht om zelfs op zondag te komen werken. De werknemer werkt dan vanaf de volgende maand harder om te voorkomen dat hij op zondag moet werken.

gestresste werknemer

  • Een student zakt voor de klas, en hij moet naar zomercursus. Deze maatregel motiveert de student om in de toekomst harder te werken om een soortgelijk gevolg te voorkomen.

De voorbeelden die hier worden genoemd, zijn gemakkelijk te begrijpen. Hier zijn de extra werkdag en de zomercursus negatieve bekrachtigers, die zowel de werknemer als de student ertoe aanzetten harder te werken.

Is negatieve bekrachtiger effectief?

Negatieve bekrachtiger is in de meeste gevallen opmerkelijk effectief gebleken. Negatieve bekrachtiging is een effectieve leeroplossing gebleken voor mensen van alle leeftijden en geslachten. De bekrachtigingstechniek wordt meestal toegepast bij moeilijke leerlingen en tieners in de praktijk.

Zo effectief als ze zijn, zijn er bepaalde factoren die een rol spelen als het gaat om volledig succes van de methode. Gebleken is dat de procedure het meest effectief is wanneer zij onmiddellijk en consequent na elk gedrag wordt toegepast. Daarnaast zijn de hoeveelheid enthousiasme en de frequentie van invloed op het succespercentage van de procedure.

De connectie tussen de bekrachtiging en het gedrag is een andere belangrijke factor die het succespercentage van negatieve bekrachtiging beïnvloedt. Als het verband sterk is, is de kans groter dat het individu de taak herhaalt en vice versa. Het korte tijdsinterval tussen een gedraging en de presentatie van negatieve informatie versterkt het verband. Met andere woorden, negatieve bekrachtiging moet onmiddellijk worden gepresenteerd.

Citeer dit artikel als: Praveen Shrestha, “Negative Reinforcement,” in Psychestudy, 17 november 2017, https://www.psychestudy.com/behavioral/learning-memory/operant-conditioning/reinforcement-punishment/negative-reinforcement.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *