In de afgelopen duizenden jaren, heeft de Chinese zijn speciale Chinese muziekstijl gevormd. Hieronder volgt een korte inleiding tot de Chinese muziekgeschiedenis, het Chinese muziekinstrument, de etnische muziek in China, en de moderne Chinese muzieksituatie.
Chinese muziek heeft een lange geschiedenis, die kan worden teruggevoerd tot 8000 voor Christus. In de loop van de lange geschiedenis is de Chinese muziek een eigen, unieke stijl gaan vormen en zijn er steeds nieuwe elementen aan toegevoegd.
Vóór de Qin-dynastie (221 v.Chr.):
In 221 v.Chr., onder invloed van Qin Shi Huang (de stichter van de Qin-dynastie en de eerste keizer van het verenigde China), is de Chinese muziek gerelateerd aan het verhaal van de verovering van de natuur. In de Zhou Dynastie werden trommels en klokkenspel gebruikt bij muziekuitvoeringen. Men maakte ook een complete muziekregel die de muziekinhoud, de manier van uitvoeren, de kleding van de muzikant, de houding en de staande houding omvatte.
Muziek in de Tang Dynastie(618 AC):
De Tang dynastie wordt gekenmerkt door haar vreedzame diplomatieke politiek. Met een vreedzame en stabiele omgeving, zette de heerser zich in voor de openstellingpolitiek. Diverse buitenlandse voedingsmiddelen, kleding en andere cultuur, waaronder muziek, verspreidden zich naar China. Chinese muziek krijgt een nieuw exotisme met veel buitenlandse elementen. Bovendien ontstonden er veel muziekinstituten die zich richtten op het onderwijzen van musici.
Muziek in de Song Dynastie(960 n.Chr.):
De bar verschijnt in de Song Dynastie, die een speciaal theater voor muziekuitvoeringen biedt. Tegelijkertijd, met de nadruk op culturele ontwikkeling, begon de Chinese opera het toneel van de geschiedenis te betreden. De Chinese opera ontwikkelde zich later tot de Chinese kwintessens en gaf de Chinese muziek nog meer kleur.
Muziek in de Yuan Dynastie(1271 AC):
In de Yuan dynastie bereikte de Yuan Zaju, een vorm van Chinese opera, zijn hoogtepunt. Het is een stijl van operakunst gevormd door de combinatie van rap, muziek, dans en andere kunsten. Als leider van de kunstcultuur van de Yuan Dynastie, is Yuan Zaju ook een prachtig werk van de Chinese klassieke operakunst.
In de Ming en Qing Dynastie(1368 AC):
In de Ming en Qing dynastie, was muziek diep geworteld in het leven van de mensen. Veel mensen leerden muziek en begonnen alle soorten partituren en teksten te verzamelen. Bovendien is de muziekcultuur van de minderheid ook sterk verbeterd en gewaardeerd in de langetermijnontwikkeling van de Han-muziek. Dit heeft China’s muziekcultuur tot bloei gebracht.
Chinese muziekinstrumenten
Chinese muziekinstrumenten hebben een lange geschiedenis, een grote verscheidenheid aan variëteiten en duidelijke nationale kenmerken. Ze zijn de kristallisatie van de creativiteit en wijsheid van generaties werkende mensen.
In het algemeen kunnen de oude Chinese muziekinstrumenten worden verdeeld in acht groepen, zijde, bamboe, hout, steen, metaal, klei, kalebas, en huid. De meest gebruikte instrumenten waren Qin, Erhu, Dizi, Bangzi, Bianzhong, Luo Dagu, Pipa, en Paardenkop viool. Qin is de Chinese historische citer en Erhu is een tweesnarige viool. Terwijl Dizi een dwarse bamboefluit is met een zoemend membraan. Bangzi is een kleine, hoge houtblokfluit. Bianzhong bestaat uit een stel bronzen klokken, die melodisch worden bespeeld. Luo is de traditionele Chinese gong, en Dagu is de grote trom die met 2 stokken wordt bespeeld. Pipa is een viersnarig Chinees muziekinstrument en werd veel gebruikt in het oude China. Bovendien zijn veel muziekinstrumenten in Oost-Azië gecreëerd op basis van de Pipa. De paardenkopviool is een Mongools muziekinstrument, dat ook het symbool van deze natie is.
Chinese etnische muziek
China is een groot land dat door vele etnische groepen wordt samengebracht. 56 etnische groepen hebben ook hun eigen nationale kenmerken ontwikkeld, waarbij de nadruk ligt op de culturele aspecten van catering, kleding, muziek enzovoort. Deze slimme minderheden hebben allerlei soorten muziek gemaakt in verschillende etnische stijlen.
Tibetaanse muziek
Tibetaanse muziek kan over het algemeen worden onderverdeeld in twee soorten muziek: “Boeddhistische muziek”, en “Volksmuziek”. Het belangrijkste kenmerk van Tibetaanse volksliederen is luid en duidelijk. Het klinkt alsof je op een hoogvlakte staat, kijkend naar de blauwe lucht. Het omvat alle menselijke religies, vreugde en verdriet, arbeid en liefde thema’s. Intussen zijn Tibetanen geboren om te dansen en te zingen, en hun muziek is prachtig in melodie en tekst.
Mongoolse muziek
Mongoolse volksliedjes worden onderverdeeld in “folk long song” en “folk short songs.” Het wordt voornamelijk geassocieerd met volksliedjes en rap liedjes die te maken hebben met het nomadenleven. De melodie van de Mongoolse muziek strekt zich uit, met ups en downs, en geeft de mensen een gevoel van de uitgestrektheid van het grasland. Het meest kenmerkende instrument van de Mongoolse muziek is de paardenkopviool of morin khuur. Het instrument heeft twee snaren.
Oeigoerse muziek
Oeigoerse muziek heeft sterke Arabische muziekstijlen en wordt altijd begeleid met een handtrommel. Men kan verschillende ritmes laten horen met een eenvoudige handtrommel.
Bekijk meer inhoud op Pandarow.