De stad Old Hickory is een gepland industrieel complex en een gemeenschap in Davidson County die dateert van 29 januari 1918, toen de DuPont corporation en de federale regering overeenkwamen een enorme fabriek en stad te bouwen langs Hadley’s Bend van de Cumberland River. Zoals gepland telde de fabriek negen afzonderlijke eenheden, die elk honderdduizend pond buskruit per dag konden produceren, en omvatte ze honderden gebouwen op het terrein. Op het moment van de bouw was het de grootste industriële faciliteit in termen van werknemers en omvang in de geschiedenis van de staat.
Om de duizenden arbeiders die nodig waren in de fabriek te huisvesten, ontwierp DuPont een permanent dorp, aanvankelijk Jacksonville genoemd ter ere van Andrew Jackson, dat in november 1918 meer dan driehonderd woningen telde. Deze waren gereserveerd voor voormannen, opzichters en ambtenaren van het bedrijf. Veel huizen waren utilitair, maar in de aanzienlijke huizen werden architecturale elementen van populaire revival stijlen weerspiegeld. Een “tijdelijk” dorp bevatte meer dan vijfhonderd woningen waar gewone arbeiders woonden, met Afro-Amerikanen gesegregeerd in een gebied, terwijl een andere eenenveertig grote gebouwen een Mexicaanse gemeenschap van ongeveer drieduizend mensen huisvestte.
Het DuPont dorp was ontworpen om zelfvoorzienend te zijn, met een ziekenhuis, kerken, gymnastiekzalen, stadhuis, politiebureau, eerste hulp posten, brandweerkazerne, theaters, bank, commissariaat, eetzalen, en een restaurant. Een hotel kon tot vierhonderd bezoekers huisvesten. De YMCA bouwde aparte faciliteiten voor Afro-Amerikanen en blanken, terwijl de YWCA een wijk bouwde voor blanke vrouwen. Historicus Stanley Horn merkte op: “Ze hadden 56.000 mannen (en vrouwen) op de loonlijst staan en die werden overal vandaan gerekruteerd. De fabriek was zo groot en had zoveel mensen op de loonlijst dat Nashville gewoon omgedraaid was.” (1)
Twee maanden na de wapenstilstand van november 1918 sloten de functionarissen van DuPont en de federale regering de buskruitfabriek; eind 1919 woonden er nog maar vijfhonderd op een plek die een jaar eerder nog 35.000 tot 56.000 arbeiders had opgeëist. In 1920 kocht de Nashville Industrial Corporation het complex voor ongeveer 3,5 miljoen dollar; drie jaar later verkocht het het complex aan ambtenaren van DuPont, die het ombouwden tot een rayonfabriek, waar tegen het einde van het decennium een cellofaanfabriek werd gebouwd.
DuPont kocht een groot deel van het fabrieksdorp en veranderde de naam van de gemeenschap in Old Hickory, opnieuw ter ere van Andrew Jackson. In 1925 was de DuPont Rayon Fabriek in productie; gedurende de volgende twintig jaar exploiteerde het bedrijf Old Hickory als een bedrijfsstad. Veel openbare en commerciële gebouwen in de stad dateren uit het tijdperk na de Eerste Wereldoorlog, waaronder het postkantoor in koloniale stijl (1934), ontworpen door de federale architect Louis A. Simon, en de bibliotheek in koloniale stijl, gebouwd in 1937. Pas in 1946 begon DuPont met de verkoop van woningen aan werknemers, waarmee een einde kwam aan de traditie van controle van het bedrijf over het stadsbeeld.