Oostelijke poema

vitale kenmerken

Gemeenschappelijke naam: oostelijke poema
Latijnse naam: Puma concolor couguar
Status volgens SARA: gegevens ontbreken. In 1978 werd de oostelijke ondersoort bij COSEWIC beoordeling als bedreigd verklaard. De status werd in 1998 opnieuw onderzocht, en het dier werd aangemerkt als “data deficient” omdat er niet voldoende gegevens waren om de status van het dier of de classificatie als ondersoort te evalueren. De soort is in de Verenigde Staten uitgestorven verklaard.
Bereik: Ontario, Quebec, New Brunswick, Nova Scotia
Levensduur: Onbekend, maar mogelijk tot 21 jaar
Grootte: Mannetjes Cougars worden twee meter lang en wegen meer dan 100 kg. Vrouwtjes zijn iets kleiner.
Populatieschatting: Onbekend

De feiten

• Vrouwtjes krijgen elke twee tot drie jaar twee tot vier jongen in de late winter of midden in de zomer. Welpen blijven tot twee jaar bij hun moeder en leren de ingewikkelde jachttechnieken van Cougars. Behalve moeders en welpen, zijn Cougars meestal schuw en solitair.
• Kittens zijn gevlekt tot ze zes maanden oud zijn, daarna krijgen ze de volwassen vacht van effen kort haar, donker tot roodachtig of grijsbruin met een witte borst en buik. Ze hebben een lange staart met een zwarte punt en zwarte aftekeningen op de achterkant van de oren en rond de snuit.
• Meesters in camouflage, jagen Cougars meestal ’s nachts en jagen zelden op hun prooi. Een poema lokaliseert zijn prooi door geur of geluid, sluipt langzaam en geruisloos vooruit en slaat dan toe als de prooi binnen bereik is.
• Poema’s zijn uitstekende zwemmers en klimmers.Ze kunnen ook meer dan zes meter springen.
• Het favoriete voedsel van poema’s is herten, maar ze eten ook bevers, stekelvarkens en andere kleine zoogdieren. Cougars leggen lange afstanden af voor voedsel, waarbij ze vaak dezelfde routes gebruiken en hun territoria markeren met bekraste geurpalen.
• Tijdens de jacht doden Cougars hun prooi meestal door ze te verstikken met een langdurige beet over de keel die uiteindelijk de luchtpijp van het slachtoffer doet instorten. Dit is meestal het geval bij grote prooien zoals Elandkalveren en Elanden. Kleine prooien, zoals reekalfjes van muildierherten, hebben meer kans om te sterven door een gebroken nek als gevolg van een enkele beet. Om zijn prooi te verbergen voor aaseters, bedekt een poema zijn slachtoffer met afval tussen het voeden door.

Het verhaal

In de dichte hardhoutbossen van Oost-Canada sluipt de poema rond – of zou kunnen sluipen. Het is niet zeker of er nog Oost-Cougars in Canada zijn. Deze prachtige wilde kat is ernstig bedreigd in het nabije noorden van Oost-Canada, waar hij ooit door de ruige, heuvelachtige en moerassige, door bossen omgeven gebieden trok.

De Cougar is Canada’s grootste en machtigste kat. Ooit kwamen Cougars in heel Noord-Amerika voor. Ze overleven nog steeds in West-Canada, maar niemand weet hoeveel of welke oostelijke Cougars er nog over zijn. Hun verspreidingsgebied is waarschijnlijk het meest uitgestrekte van alle landzoogdieren op het westelijk halfrond – een verspreidingsgebied dat bijna gelijk is aan dat van het witstaarthert, de belangrijkste prooi van de Cougar.

Deze majestueuze dieren hebben grote en ongestoorde stukken bos als leefgebied nodig. Bijgevolg is hun populatie gedaald als menselijke ontwikkeling en verstoring is toegenomen. Veel mensen dachten dat het dier voorgoed verdwenen was, maar in het begin van de jaren 1970 en 1980 werden vele waarnemingen gemeld in Ontario, Quebec, Nova Scotia en New Brunswick (en ten zuiden van de grens in Maine, VS). Verschillende jaren gingen voorbij zonder verdere meldingen tot in 1993 sporen en uitwerpselen van een Cougar werden gevonden in New Brunswick. In 2006 houden verschillende onbevestigde nieuwsberichten over waarnemingen van poema’s de hoop levend dat er misschien nog een paar oostelijke poema’s overblijven in onze krimpende bossen.

Poema’s komen overal voor waar er voldoende prooi is, voldoende bos, en een minimum aan menselijke verstoring. Houtkap in de oostelijke bossen, menselijke bewoning, en verstoring van de habitat door activiteiten als mijnbouw zijn verantwoordelijk voor de sterke daling van de poema populaties. Als de oostelijke poema nog bestaat, is het mogelijk dat de populatie zich herstelt als de hertenpopulatie toeneemt en er weer bossen groeien op de bestaande kapgronden.

Wat wordt er gedaan

De oostelijke poema is uitgestorven verklaard door de U.S. Fish and Wildlife Service. Volgens nieuwsberichten hadden wetenschappers, gebaseerd op verspreide rapporten, hoop gehouden dat er nog een paar Eastern Cougars over waren. Die waarnemingen bleken andere ondersoorten uit het westen van de Verenigde Staten te zijn, of dieren in gevangenschap die bevrijd waren of ontsnapt waren.

“De verspreiding van de Eastern Cougar in Canada en de geldigheid om hem als ondersoort te beschouwen zijn in twijfel getrokken. In de twintigste eeuw zijn er poema’s gesignaleerd in Ontario, Quebec, New Brunswick en Nova Scotia, maar sommige van de waarnemingen bleken ontmoetingen te zijn met poema’s uit andere gebieden die uit gevangenschap waren ontsnapt. Er is geen objectief bewijs (echte Cougar specimens of andere ondubbelzinnige bevestiging) van de voortdurende aanwezigheid van Cougars in Oost-Canada sinds de negentiende eeuw. Sinds die tijd zijn er bijvoorbeeld geen poema’s meer gedood in Ontario, en het enige dier dat in 1992 in Quebec is gedood, was uit gevangenschap ontsnapt”. (Hinterland Who’s Who)

Tot er bevestiging is dat de Eastern Cougar nog steeds leeft, zullen er geen directe herstelacties voor deze soort plaatsvinden. Cougars zijn beschermd tegen de jacht en het doden in Nova Scotia, New Brunswick en Ontario. Desondanks lijkt hun populatie niet te zijn toegenomen.

De hertenpopulatie in New Brunswick is hoog genoeg om 140-250 Cougars te ondersteunen. Houtkap, mijnbouw en andere activiteiten hebben de Cougars echter verdreven op zoek naar gebieden die vrij zijn van menselijke verstoring. Om te zorgen dat de oostelijke poema kan overleven, moeten gebieden worden beschermd tegen menselijke activiteiten.

Wat u kunt doen

1. Meld elke waarneming van een oostelijke poema aan de Canadian Wildlife Service en uw provinciale Wildlife Department.
2. Leer over de poema en deel uw kennis met anderen om de aandacht voor dit prachtige bedreigde dier te stimuleren.
3. Verminder uw gebruik van papier en andere bosproducten om de druk te verminderen om het resterende poema-habitat te kappen. Recycle altijd papier en karton, en koop waar mogelijk gerecyclede producten.
4. Wees u bewust van lokale ontwikkelingsplannen die het leefgebied van poema’s kunnen vernietigen en stel daar vragen over.