30. Jeff Mathis – Texas Rangers
Catchers hebben de zwaarste taak in het honkbal. De positie is fysiek veeleisend, mentaal zwaar en meedogenloos. Het is misschien ook wel de moeilijkste positie om te beoordelen. Neem Jeff Mathis, bijvoorbeeld. Hij speelde nooit in meer dan 94 wedstrijden, slaagde er niet in om 10 homeruns te slaan in één seizoen, en sloeg nooit boven .240. Dus waarom heeft hij, aan het begin van zijn 36e seizoen, nog steeds een baan en het respect van zijn collega’s? Hij roept een geweldige wedstrijd.
De grootste kracht van Mathis is het ontwikkelen van een goede relatie met zijn werpers. Zijn werpers hebben vaak een betere strikeout-to-walk verhouding, lagere ERA’s en OPS als hij achter de plaat staat in tegenstelling tot andere opties. Zijn slagwerk is altijd beroerd geweest, maar Mathis’ verdediging en vermogen om met de staf te communiceren hebben hem 15 seizoenen in de buurt gehouden.
Image Source: Rick Scuteri/USA TODAY Sports
29. Chance Sisco – Baltimore Orioles
Dat Sisco voor Mathis wordt geplaatst, heeft meer te maken met zijn potentieel dan met wat dan ook. Sisco werd beschouwd als een van de beste prospects in de Baltimore-organisatie en bevestigde zijn reputatie als sterke slagman – .306/.386/.420 in de minors – voordat hij naar de Orioles werd opgeroepen. Echter, na een goede start van het seizoen nam Baltimore een twijfelachtige beslissing en stuurde Sisco terug naar de minors.
Toen de Orioles besloten hun top vooruitzicht terug te brengen naar de big leagues, leek Sisco te vergeten hoe hij moest slaan. Hij eindigde het jaar met een score van .181. Ondanks dat hij een enorme teleurstelling was in het veld, was Sisco’s verdediging beter dan verwacht. Hij gooide 31 procent van de honklopers uit, en maakte slechts één fout. Sisco zal in ’19 nog genoeg kansen krijgen om te schitteren.
Image Source: Douglas DeFelice/USA TODAY Sports
28. Josh Phegley – Oakland Athletics
Als back-up lijkt Phegley klaar te zijn voor de startende rol van de A’s dit jaar. Met het vertrek van Jonathan Lucroy zijn Phegley en Chris Herrmann de enige catchers die momenteel op het rooster van Oakland staan. Phegley sloeg 15 RBI in 39 wedstrijden vorig seizoen en produceerde een .204/.255/.344 slash line voor het jaar. Verdedigend gooide Phegley een indrukwekkende 7 van de 20 lopers uit, maar stond zes doorgeschoten ballen toe. Met het veelgeprezen catching-vooruitzicht Sean Murphy waarschijnlijk een jaar verwijderd van het hoofdrooster, kan Phegley de meeste wedstrijden van zijn carrière spelen dit seizoen.
Image Source: Kelley L Cox/USA TODAY Sports
27. Alex Avila – Arizona Diamondbacks
Avila’s carrière is nogal vreemd geweest. Hij heeft een paar zeer goede jaren gehad – in ’11 was Avila een All-Star, Silver Slugger en eindigde hij als 12e in de AL MVP – en een paar zeer slechte, waaronder vorig jaar. Avila sloot zijn eerste jaar in Arizona af met een BA van .165 en een vreselijke OBP van .299. Avila gooide maar liefst 38 procent van zijn slagbeurten uit. Tegen midden juni naderde hij de 50 procent. Avila leek vorig seizoen aan slagsnelheid te verliezen, wat niet veelbelovend is voor de toekomst van de 32-jarige. Zijn verdediging was echter behoorlijk genoeg om hem dit seizoen een tweede kans te geven. Als Avila slaat naar het vermogen waartoe hij in staat is, kan hij een positief figuur zijn voor de Diamondbacks.
Image Source: Mark J. Rebilas/USA TODAY Sports
26. Omar Narváez – Seattle Mariners
Dit is misschien wel de laatste keer dat Narváez zo laag in de ranglijst staat bij zijn leeftijdsgenoten. Narváez, die afgelopen zomer deel uitmaakte van de White Sox, werd in de basiself geduwd vanwege de schorsing van 80 wedstrijden van Welington Castillo. Narváez was geweldig tijdens de laatste vier maanden van het seizoen. Hij sloeg negen homeruns en sloeg .315/.401/.502.
Terwijl Narváez 85 keer achter de plaat verscheen, maakte hij zeven fouten, stond 12 doorgeschoten ballen toe en gooide slechts 24 procent van de lopers uit – ver onder het gemiddelde in de competitie. De kans om in Seattle te beginnen zou Narváez moeten helpen zijn weg naar relevantie te versnellen. Hij heeft bewezen dat hij kan slaan, nu moet hij bewijzen dat hij een adequate backstop kan zijn.
Image Source: Joe Camporeale/USA TODAY Sports
25. Sandy Leon – Boston Red Sox
Sandy Leon is het tegenovergestelde van de als 26e gerangschikte catcher, Omar Narváez. Leon’s waarde komt in de vorm van verdediging en spelmanagement. Leon speelde 89 wedstrijden vorig seizoen terwijl hij de tijd verdeelde met Christian Vazquez, en produceerde weinig tot niets met zijn knuppel. Leon homerde vijf keer, maar sloeg .177 in totaal. Ondanks zijn aanvallende tekortkomingen greep Leon zijn kans in de World Series en sloeg 3-uit-6. Leon’s impact is echter het meest voelbaar wanneer hij achter de plaat staat. Boston werpers hadden een ERA van 3.28 met Leon als catcher. Zijn blokkeringsvaardigheden blijven verbeteren en de veteraan roept een geweldige wedstrijd.
Image Source: Bob DeChiara/USA TODAY Sports
24. Jason Castro – Minnesota Twins
Een voormalig All-Star, Castro staat op het punt om terug te keren in de basisopstelling van de Twins nadat hij het grootste deel van vorig seizoen miste met een gescheurde meniscus. Hoewel hij geen grote bedreiging is op de plaat, is Castro wel een constante bedreiging om meer dan 10 homeruns per seizoen te slaan. Zijn vermogen achter de plaat is niet overweldigend, maar de 31-jarige is een stabiele verschijning. Castro’s vermogen om worpen in te delen is verreweg zijn grootste troef. Het is niet zeker dat hij het hele seizoen de startende catcher blijft met Mitch Garver en Willians Astudillo die hem op de hielen zitten, maar Castro’s vermogen om te kaderen zou hem in de mix moeten houden.
Image Source: Mark J. Rebilas/USA TODAY Sports
23. Roberto Pérez – Cleveland Indians
Pérez is misschien niet de meest flitsende catcher, maar de Indians lijken zeker vertrouwen te hebben in hun nieuwe backstop. Nu Yan Gomes bij de Nationals zit, krijgt Pérez eindelijk de kans om de vaste catcher in Cleveland te worden. Pérez heeft een talent getoond voor het verbinden en leiden van Clevelands getalenteerde werpers. Omdat Pérez nog nooit een grote werklast heeft gehad, zal de organisatie hem nauwlettend in de gaten houden. En als Pérez’ problemen aan de plaat zwaarder gaan wegen dan zijn leiding over de rotatie, zullen Kevin Plawecki en de sterke Eric Haase klaar staan om in te vallen.
Image Source: David Richard/USA TODAY Sports
22. Grayson Greiner – Detroit Tigers
Wanneer de Tigers waarschijnlijk weer een jaar in de wederopbouw tegemoet gaan, is het belangrijk dat nieuweling Grayson Greiner indruk maakt. Greiner, die vorig seizoen in 30 wedstrijden voor de Tigers speelde, zal volgens manager Ron Gardenhire de dagelijkse catcher worden. De 26-jarige verzamelde 21 hits en een indrukwekkende 17 vrije lopen tijdens zijn 30-wedstrijden durende periode. Niets aan Greiner’s spel is op dit moment uitstekend, maar hij kan een goede starter worden.
Image Source: Denny Medley/USA TODAY Sports
21. Jonathan Lucroy – Los Angeles Angels of Anaheim
De tijd dat Jonathan Lucroy een All-Star was ligt waarschijnlijk achter hem, maar dat wil niet zeggen dat hij geen goede speler meer is. Lucroy werd ooit beschouwd als een van de beste pitch framers in de sport. Nu staat hij aan de andere kant van het spectrum. Aan de plaat is Lucroy’s ground-ball-rate drastisch toegenomen. Bovendien slaat hij de bal veel zachter dan in voorgaande jaren.
Desondanks heeft Lucroy nog nooit onder de .240 geslagen en slaat hij nog steeds weinig strikeouts. Zijn werk achter de plaat vorig jaar was zeer teleurstellend voor zijn normen. 10 fouten, 10 doorgeschoten ballen en een vangst steel percentage van 30 procent wekken geen vertrouwen voor de toekomst.
Image Source: Rick Scuteri/USA TODAY Sports
20. Chris Iannetta – Colorado Rockies
Chris Iannetta zal, net als de meeste catchers, nooit verward worden met een masher. Hij heeft echter wel wat pop en is in staat om meer dan 15 homeruns te slaan. Iannetta is bijna 36 jaar oud en heeft zijn verdedigende spel in de loop der jaren goed verbeterd. Zijn framing-vaardigheden zijn aanzienlijk verbeterd sinds zijn eerste jaren in de competitie, wat op zijn beurt Iannetta’s waarde verhoogde. Iannetta’s onvermogen om lopers uit te gooien is een opvallende zwakte in zijn spel. Vorig jaar waren 48 van de 56 lopers succesvol tegen de backstop van Colorado.
Image Source: Isaiah J. Downing/USA TODAY Sports
19. Jorge Alfaro – Miami Marlins
Een van de belangrijkste onderdelen van de J.T. Realmuto-ruil, Alfaro is een opwindende jonge catcher die het potentieel heeft om een All-Star te worden als hij zijn plafond bereikt. In 104 wedstrijden achter de plaat vorig seizoen, maakte Alfaro 11 fouten en een NL-ergste 10 doorgeschoten ballen. Aan de plaat sloeg Alfaro .262 met 10 homeruns en 16 doubles. Zijn 138 strikeouts zijn een beetje zorgwekkend, maar het jonge vooruitzicht heeft veel in zijn mars. Hij heeft één van de beste werparmen van alle catchers, en een aanzienlijke kracht in zijn knuppel. De fijne kneepjes van het catchen – framing, ballen blokken, het spel uitspelen – moeten nog worden bijgeschaafd, maar Alfaro heeft een goede start gemaakt.
Image Source: Bill Streicher/USA TODAY Sports
18. Danny Jansen – Toronto Blue Jays
Jansen’s plaats op de ranglijst in dit stuk spreekt zowel over zijn prestaties aan het eind van vorig jaar, als over zijn immense potentieel op weg naar ’19. Jansen was pas 23 en knalde tijdens zijn 31 wedstrijden bij de Blue Jays om het vorige seizoen af te sluiten. De brildragende jongeling sloeg drie homeruns en sloeg .247/.347/.432. Zijn verdediging zal nog moeten verbeteren (dat zou moeten met meer tijd achter de plaat), maar zijn knuppel is al bemoedigend. Jansen heeft als rookie veel geduld getoond op de plaat en heeft genoeg pop om een factor te zijn op het slagveld.
Image Source: Kim Klement/USA TODAY Sports
17. Austin Barnes – Los Angeles Dodgers
’19 is een groot jaar voor Barnes. Yasmani Grandal heeft de stad verlaten, waardoor Barnes en Russell Martin de tijd achter het huis van de Dodgers moeten verdelen. Barnes heeft een moeilijk jaar achter de rug – .205/.329/.290. Hij heeft echter een gedisciplineerde aanpak getoond in de box en heeft een lifetime .364 OBP. Barnes’ grootste pluspunt is zijn verdediging. Hij scoort extreem goed in de defensieve metriek en is zeer betrouwbaar. Werpers gooien graag naar hem. Toch moet Barnes dit seizoen beter worden op de plaat. Tussen Martin die terugkeert naar Los Angeles en Keibert Ruiz/Will Smith die de Majors naderen, staat er veel op het spel voor Barnes dit seizoen.
Image Source: Bill Streicher/USA TODAY Sports
16. Robinson Chirinos – Houston Astros
Met zijn 34 jaar nadert Chirinos wellicht het einde van zijn loopbaan. Maar ondanks zijn hoge leeftijd heeft Chirinos in opeenvolgende jaren zijn twee beste seizoenen achter de plaat gehad. Met een gemiddelde van slechts 100 wedstrijden per seizoen sinds ’17, is de nieuwe catcher van Houston nog steeds goed voor 18 HR, 52 RBI en een SLG van .456 in die periode. Verdedigend heeft Chirinos enkele goede kwaliteiten en één opvallende zwakte. Hij is zeer trefzeker – drie fouten en vijf doorgeschoten ballen in 18 – maar heeft moeite om honklopers uit te gooien. Een deel van het probleem is te wijten aan de pitching staff, maar een score van 10 procent is beschamend voor een catcher uit de Hoofdklasse.
Image Source: Jerome Miron/USA TODAY Sports
15. Yan Gomes – Washington Nationals
Nu lid van de Washington Nationals, zal Gomes proberen voort te bouwen op zijn indrukwekkende seizoen van ’18. Gomes haalde zijn eerste All-Star-team en beleefde zijn beste aanvallende jaar sinds zijn derde profcampagne. De Braziliaan sloeg .266/.313/.449, en sloeg 16 homeruns. Gomes staat vooral bekend als een van de betere verdedigende catchers in het honkbal, maar hij kan zijn positie alleen maar verbeteren met nog een goed seizoen aan de plaat. Het is bijna onmogelijk om op Gomes te lopen. Zijn vermogen om de bal van zijn handschoen naar zijn blote hand over te brengen – in een werpbeweging – is ongeëvenaard. In zijn carrière heeft Gomes 35 procent van de pogingen tot honkdiefstal uitgegooid.
Image Source: Kim Klement/USA TODAY Sports
14. Austin Hedges – San Diego Padres
Austin Hedges is een opwindend catchingvooruitzicht op zich, maar hij zal het moeten opnemen tegen de zeer getalenteerde Francisco Mejia – San Diego’s nummer 3 vooruitzicht – om zijn status als alledaagse speler te behouden. Hedges had veruit zijn beste jaar aan de plaat in ’18, met 14 homeruns en een stijging van zijn slaggemiddelde naar .231, en SLG naar een recordhoogte van .429. De backstop van San Diego toonde meer geduld aan de bal, en de resultaten waren bemoedigend. Nog interessanter dan zijn aanpak aan de plaat is echter de verdedigende vaardigheid van Hedges. Hedges is al een solide verdediger, maar hij heeft de kans om een van de besten achter de thuisplaat te worden.
Image Source: Jake Roth/USA TODAY Sports
13. Francisco Cervelli – Pittsburgh Pirates
Tussen Cervelli en Elias Diaz hebben de Pirates een paar hard-hitting catchers. In ’18 kwam Cervelli met 12 homeruns voor het eerst in zijn carrière boven de dubbele cijfers uit. Hij scoorde ook een record in RBI (57), OBP (.378), SLG (.431) en OPS (.809). Cervelli noteerde ook zijn beste WAR (2,6) sinds ’15, zijn eerste jaar in Pittsburgh. Naast een carrièrejaar aan de plaat had Cervelli ook zijn beste verdedigende seizoen tot nu toe. In 94 wedstrijden maakte Cervelli slechts drie fouten en stond hij slechts acht doorgeschoten ballen toe. Het meest indrukwekkende is dat Cervelli 23 van de 59 honklopers uit gooide – een succespercentage van 39 procent.
Image Source: Jeff Curry/USA TODAY Sports
12. Tucker Barnhart – Cincinnati Reds
Barnhart is misschien geen bekende naam voor veel fans buiten Cincinnati, maar de 28-jarige is een catcher in opkomst. Barnhart is zowel op de plaat als daarachter indrukwekkend, heeft al één Gold Glove op zijn naam staan en zou er in de loop van zijn carrière nog wel een paar bij kunnen krijgen. Sinds ’16 slaat Barnhart .258 voor de Reds. Hij slaat consequent zo’n 50 lopers per seizoen binnen en is goed voor bijna 40 XBH’s. Barnhart schittert echter pas echt achter de plaat. In bijna 2.000 kansen sinds ’17 heeft Barnhart slechts drie fouten gemaakt – een ongelofelijk aantal. Hij eindigde het seizoen ’17 met een competitie-hoge 32 van 73 lopers uit te gooien. Op de lange termijn is het waarschijnlijk een goede zaak dat de Reds niet hebben gehandeld voor J.T. Realmuto.
Image Source: Aaron Doster/USA TODAY Sports
11. Welington Castillo – Chicago White Sox
Twee seizoenen geleden, toen hij nog in Baltimore speelde, had Castillo een carrièrejaar, zowel aan de plaat als daarachter. Vorig jaar werd Castillo 80 wedstrijden geschorst na een mislukte PED-test. Ondanks zijn schorsing blijft Castillo een van de beste catchers in het spel van vandaag. Als lid van de Orioles in ’17 sloeg Castillo .282/.323/.490 en voegde daar 20 HR aan toe. Hij sloot het jaar af met een Fld% van .994 en gooide een MLB-beste 49 procent van de lopers uit. Als je zijn vermogen op de plaat combineert met zijn immense armtalent, staat Castillo nog steeds aan de top als het gaat om catchers.
Image Source: Quinn Harris/USA TODAY Sports
10. Mike Zunino – Tampa Bay Rays
Zunino’s .201 BA is een lelijk gezicht, maar Tampa haalde de voormalige Mariner niet binnen om voor het gemiddelde te slaan. De Rays hechtten duidelijk waarde aan Zunino’s power en verdedigende kwaliteiten. In de afgelopen twee seizoenen was Zunino goed voor 45 HR en 43 doubles. In ’18 gooide Zunino 35 procent van de honklopers uit – een percentage dat zeven procent beter is dan het gemiddelde in de competitie. Bovendien scoort Zunino goed als pitch-framer. De toevoeging van zijn power in de line-up, en een stabiele aanwezigheid achter de plaat, zou goed moeten zijn voor de Rays. Bovendien zal Zunino zeker genieten van het vangen van Blake Snell en de rest van Tampa’s getalenteerde staf.
Image Source: Mark J. Rebilas/USA TODAY Sports
9. Tyler Flowers – Atlanta Braves
Hoewel hij niet de meest bedreven catcher is, is Tyler Flowers het perfecte voorbeeld van wat teams in ’19 het meest waarderen in hun catcher. Na een gemiddelde van .281 met 12 HR in ’17, daalde Flowers gemiddelde vorig seizoen naar .227. Toch vindt de catcher van Atlanta een manier om op de honken te komen – getuige zijn 40 HBP sinds ’16. Waar Flowers zich in onderscheidt is zijn vermogen om te kaderen. Flowers leidde de competitie in framing in ’17, en eindigde vorig jaar als derde. In ’17 was Flowers nummer 1 in oStr% (aantal worpen gevangen buiten de zone en een strike genoemd) – 12.4, +Calls (aantal ballen dat een strike wordt genoemd) – 211, PerGame (gemiddeld aantal calls dat een catcher per wedstrijd krijgt) – 1.30, en Runs Above Average (geschat aantal runs dat bespaard wordt door pitch framing) – 28.1.
Image Source: Dale Zanine/USA TODAY Sports
8. Gary Sánchez – New York Yankees
Sánchez heeft een behoorlijke start van zijn Hoofdklasse-carrière achter de rug. Als rookie, in ’16, sloeg Sánchez 20 HR in slechts 53 wedstrijden. Daarna sloeg hij .278 met 33 HR en 90 RBI in ’17. Vorig jaar, echter, was Sánchez erbarmelijk. De 26-jarige sloeg .186 en was al even slecht achter de plaat. Sánchez maakte zes fouten in 76 wedstrijden en stond 18 doorgeschoten ballen toe – waarmee hij voor het tweede jaar op rij de competitie aanvoerde. Sánchez heeft een goede arm, maar verder heeft hij moeite met het veldspel. Maar ondanks zijn slechte seizoen heeft Sánchez enorme mogelijkheden. Hij heeft laten zien dat hij kan slaan voor gemiddelde waarden en power. Hij heeft de armkracht om een hoog percentage baserunners uit te gooien. De druk zal dit jaar op Sánchez liggen, laten we eens kijken hoe hij daarmee omgaat.
Image Source: Wendell Cruz/USA TODAY Sports
7. Salvador Pérez – Kansas City Royals
Na Buster Posey en Yadier Molina is er geen catcher met meer prestaties in het honkbal van dit moment. Pérez blijft produceren voor de Royals. In ’18 veroverde Pérez zijn zesde All-Star-nominatie, vijfde Gold Glove, en tweede Silver Slugger. Voor het tweede achtereenvolgende jaar was de backstop van de Royals goed voor 27 HR en 80 RBI. Ondanks zijn indrukwekkende Gold Glove-collectie, geven de geavanceerde statistieken geen goed beeld van de All-Star. Zijn framing is verdacht (109-van-117), maar cijfers vertellen niet altijd het complete verhaal. Vorig jaar maakte Pérez nul fouten, stond slechts vier doorgeschoten ballen toe en gooide 25 van de 52 lopers uit. Pérez is pas 28 en heeft dus nog genoeg tijd om zich te plaatsen voor de Hall of Fame.
Image Source: Jerome Miron/USA TODAY Sports
6. Willson Contreras – Chicago Cubs
Net als Gary Sánchez komt Contreras aan zijn slechtste jaar als prof. Ondanks dat hij zijn eerste All-Star Team haalde, zag Contreras zijn productie over de hele linie dalen. Hij sloeg 11 HR minder, had 20 RBI minder, zijn BA daalde 27 punten naar .249 en zijn SLG ging van .499 naar .390. Contreras ving vorig seizoen meer innings dan gelijk welke andere catcher, en zijn defensieve cijfers waren niet veelbelovend. Baseball Prospectus plaatste hem op de laatste plaats met -17.8 framing runs. Ondanks zijn tekortkomingen in ’18, is Contreras nog steeds maar 26. Hij kan slaan voor gemiddelde en power, en is de meest atletische catcher in de competitie.
Image Source: Jim Young/USA TODAY Sports
5. Yadier Molina – St. Louis Cardinals
Molina’s carrière loopt waarschijnlijk ten einde. De toekomstige Hall of Famer wordt in juli 37 jaar en heeft al heel wat kilometers op zijn lichaam zitten. Desalniettemin blijft hij een top catcher. Molina speelde in ’18 met knieproblemen, maar sloeg toch nog .261/.314/.436 met 20 HR en 74 RBI. Hij werd verkozen voor zijn negende All-Star Game en won zijn negende Gold Glove – zijn eerste sinds ’15. Molina blijft ongelooflijk betrouwbaar achter de plaat – zowel verdedigend als als leider. De Cardinals lijken klaar te zijn om dit seizoen een push te maken, en Molina zal daar waarschijnlijk een centrale rol in spelen.
Image Source: Jeff Curry/USA TODAY Sports
4. Wilson Ramos – New York Mets
Wanneer Ramos gezond is, is hij een van de beste catchers in het honkbal. In zijn laatste twee volledige seizoenen, ’16 en ’18, sloeg Ramos .307 en .306 – wat hem twee keer een All Star opleverde. Ramos’ grootste probleem is echter om gezond te blijven. Sinds zijn debuut in ’10 heeft Ramos vier keer de 100 wedstrijden niet gehaald. Verdedigend is Ramos solide, maar niet spectaculair. Hij heeft een goede staat van dienst in het uitschakelen van lopers – 32 procent – en heeft een Fld% van .994. DeGrom en Syndergaard aanpakken zal niet makkelijk zijn, maar Ramos zou de taak aankunnen.
Image Source: Nick Turchiaro/USA TODAY Sports
3. Yasmani Grandal – Milwaukee Brewers
Als gevolg van zijn slordige spel in het naseizoen heeft Grandal nogal wat kritiek te verduren gekregen. Ongeacht zijn strubbelingen in oktober, is Grandal met gemak een van de beste backstops in het honkbal. In de afgelopen drie seizoenen heeft Grandal gemiddeld 24 HR en 66 RBI geslagen, terwijl hij .239 sloeg. Hij heeft zijn drie hoogste SLG en OPS cijfers in dezelfde periode. Grandal heeft een Fld% van .994. Zijn vaardigheid aan de plaat en elite pitch-framing resulteren in een No. 3 positie voor de nieuwe Brewer.
Image Source: Richard Mackson/USA TODAY Sports
2. J.T. Realmuto – Philadelphia Phillies
Realmuto was het gesprek van het offseason. Nou ja, afgezien van Machado en Harper. Alle ophef over Realmuto is gerechtvaardigd. De nieuwe catcher van Philadelphia is de meest waarschijnlijke kandidaat om een blijvende All-Star in de National League te worden. Realmuto is bijna 28 jaar oud en is een legitieme bedreiging in het midden van een order. Hij heeft 38 HR, 139 RBI, en een .278 BA sinds ’17. Verdedigend is hij niet elitair, maar hij heeft wel een goed CS%. Realmuto gooide vorig jaar in Miami 38 procent van de lopers uit, een record in zijn carrière. De helft van zijn wedstrijden spelen in het slagervriendelijke Citizens Bank Park zou moeten leiden tot nog indrukwekkendere cijfers voor de All-Star.
Image Source: Charles LeClaire/USA TODAY Sports
1. Buster Posey – San Francisco Giants
Posey is een legendarisch figuur. Posey is zeker een Hall of Famer en heeft het hoogste carrière-WAR van alle actieve catchers. Een punt van zorg aan het begin van het nieuwe seizoen is de gezondheidstoestand van Posey. Uit het kamp van San Francisco komt het bericht dat Posey er klaar voor is, en geen problemen heeft met zijn herstelde heup. De Giants’ legende blijft een elite hitter – .306 BA voor zijn carrière – en is schijnbaar altijd on-base. Het is onzeker hoeveel tijd Posey op het eerste zal doorbrengen, maar zolang hij de nummer 1 catcher van de Giants blijft, zal het moeilijk zijn om de drievoudig World Series-kampioen van zijn plek te verdringen.