Vaak denken we bij het zien van een zeer actieve hond met een “grijns” op zijn gezicht, de tong hangt uit zijn mond en hij rent rond met zijn baasje op sleeptouw: “Dat is nog eens een gelukkige hond!” De vraag is: is die hond echt gelukkig, of is hij overprikkeld?
Uitgelatenheid is niet altijd gelijk aan geluk. De extreem “gelukkige” houding die we zien is meestal overexcitement en is vaker wel dan niet een teken van een gedragsmatig onevenwichtige hond. Deze overexcitering wordt meestal in verband gebracht met ander ongewenst gedrag, maar het verband wordt vaak niet gelegd tussen de twee, en de oplossing is meestal dezelfde – meer beweging. Maar wat veel mensen zich niet realiseren is dat een van de belangrijkste factoren die bijdragen aan overexcitering te veel lichaamsbeweging is.
Lichamelijke oefening is een noodzakelijk onderdeel van het leven voor alle hondenrassen. Lichaamsbeweging helpt onze honden gelukkig, gezond en goed opgevoed te houden. Echter, sommige problemen ontstaan wanneer een hond niet goed wordt uitgelaten. Een van de grootste en meest genegeerde problemen is overprikkeling als gevolg van lichaamsbeweging.
Er is een wijdverbreide mythe dat “gekke” honden meer moeten worden uitgelaten om ze rustig en goed opgevoed te houden. Maar dit zou niet verder van de waarheid kunnen liggen. Een hond met veel energie die alleen maar lichaamsbeweging van hoge intensiteit krijgt als uitlaatklep voor zijn energie, verkeert voortdurend in een staat van opwinding. De term arousal verwijst naar het niveau van opwinding en mentale controle van een hond.
Een zeer opgewonden hond zal naar buiten toe zeer opgewonden zijn. Sommige honden kunnen alleen maar een open mond grijns laten zien met hangende tong, en kunnen niet tot rust komen. Andere honden kunnen hijgen, opspringen, of onophoudelijk vocaliseren. Ze kunnen ook grijperig worden, of met hun mond gaan praten, met hun tanden klapperen, of je kunt merken dat ze met hun hele lichaam schudden. Ze kunnen rondjes draaien, heen en weer lopen, of gewoon niet in staat zijn om voor langere tijd op één plek te blijven. Een andere mogelijkheid is dat een zeer opgewonden hond bevriest en gefixeerd raakt op een stimulus (zoals een speeltje of een andere hond). Een zeer opgewonden hond heeft over het algemeen een hoge hartslag, bloeddruk, en ademhaling. Ze kunnen overmatig kwijlen, kunnen verwijde pupillen hebben, en zullen een slechte impulscontrole hebben in reactie op de stimulus.
Een hoog opgewonden hond is gestrest. Stress wordt meestal gezien als negatieve stress of onrust. Maar er is nog een ander soort stress, eustress genaamd, dat is positieve stress met mogelijk negatieve implicaties. In menselijke termen voelen we de effecten van deze stress wanneer zich zeer opwindende situaties voordoen, zoals het winnen van de loterij of het kopen van je eerste huis. De emotionele respons op negatieve en positieve stress is verschillend, maar het lichaam reageert in feite hetzelfde.
Dus wat betekent dat voor onze honden? Het betekent dat spannende situaties nog steeds een fysiologische stressrespons veroorzaken bij onze honden. Deze stressrespons veroorzaakt fysieke veranderingen in het lichaam, waardoor stresshormonen vrijkomen in de bloedbaan. Deze stresshormonen gaan niet zomaar weg zodra de prikkel voorbij is. Het kan zelfs tot 6 dagen duren voordat de stresshormonen het systeem verlaten, mits zich in de tussentijd geen andere overprikkelende, of stressvolle situaties voordoen.
Dus, als een hond zich bezighoudt met activiteiten waarbij hij elke dag opgewonden raakt, zal hij elke dag stresshormonen produceren, en zal de hond altijd een hoog niveau van stresshormonen in zijn bloedbaan hebben. Deze staat van opwinding en opwinding wordt nu de norm, en geen enkele hoeveelheid lichaamsbeweging zal helpen om de gemoedstoestand van de hond te corrigeren.
Honden in deze staat hebben het moeilijk om te kalmeren en zichzelf onder controle te houden en zijn vaak reactief en hyperesthetisch (overdreven bewust van beweging en geluiden). Het kan training, socialisatie en bezoeken aan nieuwe plaatsen moeilijk maken. Het kan ook leiden tot verdere gedragsproblemen als gevolg van de stress van overprikkeld zijn, evenals frustratie door het ontbreken van een geschikte uitlaatklep.
Dus, hoe corrigeren we hun gedrag zonder overprikkeld te raken? Door balans te creëren. Mensen balanceren hun leven elke dag; werk, beweging, plezier, en noodzaak. Dit evenwicht helpt ons gelukkig en gezond te blijven. Honden hebben deze zelfde balans in hun leven nodig. Een balans tussen lichaamsbeweging, mentale oefening en socialisatie helpt de opbouw van stresshormonen te voorkomen en helpt bij het creëren van een kalme, gezonde, gelukkige geest.
Het niveau van intensiteit van de overprikkeling van de honden zal bepalen hoe verder te gaan met het creëren van balans. De honden met een hoge intensiteit hebben over het algemeen ten minste een week van strikte bewegingsbeperking nodig. Door de hond te beletten de overprikkelende activiteiten te doen die de productie van hormonen veroorzaken, stelt u het lichaam in staat die hormonen eigenlijk helemaal kwijt te raken, zodat u kunt beginnen met een evenwichtig trainingsprogramma.
Het betekent niet dat u uw hond niet mag bewegen; dit betekent alleen dat u de juiste oefeningen moet kiezen om te voorkomen dat de hormoonafgifte wordt gestimuleerd. Wandelingen aan de lijn en gehoorzaamheids-/focustraining zijn de beste opties tijdens deze beperkingsfase. Als u een rennend of herder ras heeft, zoals een Husky of een Cattle dog, moet u misschien met ze blijven rennen, maar dit moet worden gedaan op een gecontroleerde manier; aan de lijn, uw hond op een gemakkelijk verlengde draf houden om focus te creëren, geen opwinding.
Proberen om een meer evenwichtig trainingsprogramma te beginnen zonder eerst de hormonen het lichaam te laten verlaten, zal u waarschijnlijk op een mislukking zetten. Het zal bijna onmogelijk zijn voor uw hond om te kalmeren en zich voldoende te concentreren om echt te leren. Als je eenmaal door de restrictiefase heen bent, kun je echt beginnen met het opvoeren van de mentale oefeningen. Test de denkkracht van uw hond, en introduceer langzaam weer loslopen of speeltijd. Maar onthoud, balans is de sleutel! Geestelijke en lichamelijke oefening moeten hand in hand gaan om de balans te bewaren.
Dus, als u een overprikkelde hond heeft die onmogelijk uit te putten is, weinig tot geen focus heeft, en constant in beweging is, opspringt, aan de lijn trekt, of gewoon niet luistert in het algemeen, probeer dan de bewegingsbeperking eens. U moet uw hond dagelijks (of meerdere keren per dag) kunnen uitlaten aan de lijn, en u zult veel geduld moeten hebben! Maar als u doorzet, zult u op weg zijn naar een rustiger, gelukkiger, meer gerichte relatie met uw geliefde metgezel.
Als u vragen heeft, bel ons dan op 250.334.8400. Wij bieden gedragsbegeleiding voor honden.
Schreven door: Van Isle Veterinary Hospital