Beschrijving
Veel zaken omvatten de rechten van patiënten in het medische systeem, waaronder de mogelijkheid van een persoon om een aanbieder van een gezondheidsplan aan te klagen; toegang tot spoedeisende en gespecialiseerde zorg, diagnostische tests, en voorgeschreven medicatie zonder vooroordelen; vertrouwelijkheid en bescherming van medische informatie van de patiënt; en continuïteit van de zorg.
De hervorming van de gezondheidszorg leidde tot de opkomst van organisaties voor gezondheidsonderhoud (HMO’s) en andere beheerde gezondheidsplannen. Door de snelle verandering in de medische zorg is de besluitvorming over de gezondheidszorg verschoven van medische professionals naar zakelijke entiteiten, een stap die velen schadelijk achten voor de gezondheidszorg in het algemeen. Het opstellen van een patiëntenwet was het antwoord op deze bezorgdheid. De Bipartisan Patient Protection Act van 2001 is besproken en aangenomen door de Senaat en het Huis van Afgevaardigden van de V.S. en in wet omgezet.
Naast het grondrecht op zorg en privacy gaat het om de voorlichting van patiënten over wat zij van hun zorginstelling en de zorgverleners mogen verwachten. Deze basisrechten omvatten het recht op:
- deel te nemen aan de ontwikkeling en uitvoering in het zorgplan
- met respect en waardigheid te worden behandeld
- te worden geïnformeerd over aandoening, behandelingsmogelijkheden, en de mogelijke resultaten en bijwerkingen van de behandeling
- behandeling te weigeren in overeenstemming met de wet, en informatie krijgen over de gevolgen van weigering
- gezondheidszorg van goede kwaliteit zonder discriminatie op grond van ras, geloof, geslacht, godsdienst, nationale herkomst of bron van betaling
- privacy en vertrouwelijkheid, waaronder toegang tot medische dossiers op verzoek
- persoonlijke veiligheid
- de identiteit kennen van de persoon die de patiënt behandelt, evenals elke relatie tussen professionals en instanties die betrokken zijn bij de behandeling
- geïnformeerde toestemming voor alle procedures
- informatie, met inbegrip van het medisch dossier door de patiënt of door de wettelijk gemachtigde vertegenwoordiger van de patiënt en ziekenhuiskosten, met uitzondering van Medicaid en algemene bijstand
- overleg en communicatie
- klagen of complimenteren zonder angst voor vergelding of aantasting van de toegang of kwaliteit van zorg
Van de patiënt wordt ook verwacht dat hij een billijk deel van de verantwoordelijkheid op zich neemt door het zorgplan te volgen, volledige en nauwkeurige gezondheidsinformatie te verstrekken, en begrip te tonen voor instructies over procedures en behandeling. De patiënt is verder verantwoordelijk voor de gevolgen van het weigeren van behandeling, van het niet volgen van de regels en voorschriften van een ziekenhuis, en van het niet rekening houden met de rechten van anderen. De patiënt is ook verantwoordelijk voor de verzekering dat aan de financiële verplichtingen van de zorg wordt voldaan.
De American Hospital Association biedt een informele ‘bill of rights’ voor patiënten die in een ziekenhuis worden opgenomen, waarin patiënten wordt meegedeeld dat zij het recht hebben elke procedure of medicatie die wordt voorgeschreven te weigeren, en waarin staat dat de behandelend arts volledige informatie moet verstrekken als de patiënt twijfels of zorgen heeft geuit.
Persoons United Limiting Substandards and Errors in Health Care (PULSE), een non-profitorganisatie die zich bezighoudt met patiënteneducatie en het verbeteren van de communicatie binnen het gezondheidszorgsysteem, moedigt het partnerschap van zorgverleners en patiënten aan. Een patiënt die is voorgelicht over zijn of haar eigen medische toestand, kan met zorgverleners samenwerken bij beslissingen over de behandeling.
Nieuwe federale privacyregels, die verder gaan dan de voorgestelde patiëntenwet, geven patiënten extra controle over medische privé-informatie. Patiënten hebben het recht hun eigen medische dossiers in te zien en zo nodig te wijzigen. In de praktijk is het medisch personeel vaak terughoudend geweest om afstand te doen van patiëntendossiers, zelfs wanneer de patiënten zelf daarom hadden gevraagd. Hoewel zorgverleners en patiënten ervan uitgaan dat medische dossiers privé zijn, kan door het wijdverbreide gebruik van computeroverdracht de vertrouwelijkheid van de patiënt ernstig in het gedrang komen. De onlangs door de federale regering opgelegde voorschriften hebben tot doel de patiëntendossiers te beschermen door beperkingen op te leggen aan de wijze waarop medische informatie wordt uitgewisseld. De patiënt moet rechtstreeks toestemming geven voordat informatie mag worden vrijgegeven. Strafrechtelijke en civielrechtelijke sancties kunnen worden opgelegd in geval van schending van de privacy. Opzettelijke bekendmaking van privé-informatie kan leiden tot een boete van 50.000 dollar en een gevangenisstraf van een jaar. De straffen voor de verkoop van medische informatie zijn hoger. Deze regels zijn in februari 2003 van kracht geworden.