De Poolse Solidariteitsbeweging werd in de jaren tachtig van de vorige eeuw door Lech Walesa opgestart. Hij was bezorgd over hoe oneerlijk de arbeiders op de scheepswerven werden behandeld. Walesa begon met stakingen in de scheepswerven en omdat hij populair was bij de arbeiders, kreeg hij hun steun. Hij richtte de eerste niet-communistische partij in Polen op. Het was een vakbond die leidde tot de ineenstorting van de Sovjet-Unie. Het was ook verantwoordelijk voor de omvorming van Polen van communisme naar een democratie.
De solidariteitsgroep ontstond in de loop van een paar jaar toen in het hele land stakingen uitbraken. In Polen was er een landelijke staking gepland toen Walesa en andere solidariteitsafgevaardigden paus Johannes Paulus II in Rome ontmoetten en werden aangevallen. De beweging kwam tot stand door alle regerings- en economische problemen die in de loop van het decennium steeds erger werden. De Poolse economie had een tekort en dat maakte het voor de mensen moeilijk om de dagelijkse levensbehoeften te kopen. In juli 1980 moest de regering de prijzen verhogen en de lonen verlagen, wat leidde tot meer stakingen van de vakbonden. Moskou voerde later de druk op de Poolse regering op, waardoor er geen controle meer was over de Poolse samenleving.