Het is relatief makkelijk om een hardcore death metal nummer te schrijven over hartstochtelijke haat. Het is een stuk moeilijker om iets te schrijven dat leuk is, grillig en overlopend van dezelfde withete haat.
De lijst is zeker niet allesomvattend; het is meer een schilderachtige intro in de wereld van verhulde woede.
Zet deze nummers op, denk aan iemand die je echt niet mag, en probeer te glimlachen met de helft van je mond terwijl je woedend fronst met de andere helft. Probeer dat eigenlijk niet, het doet een beetje pijn.
“Men” van The Dodos
“This is the sign/I used to wear/This is the line/It says I care.” “Men” is een liedje over verliefd worden. Echt, echt uit liefde vallen. En zo ongeveer recht in pure, geestdodende haat. “Men’ is een ode aan het gevoel geketend te zijn aan iemand aan wie je een gruwelijke hekel hebt, maar toch heeft het een soort veer in zijn stap, een upbeat houding die het nummer zowel heel leuk als heel diep verontrustend maakt.
“I’ll Believe in Anything” van Wolf Parade
Wolf Parade’s “I’ll Believe in Anything” gaat niet zozeer over het haten van een individu als wel over het haten van de sociale constructies of klasse-indelingen die mensen van elkaar scheiden, maar het heeft nog steeds genoeg authentieke, gepassioneerde woede om in aanmerking te komen voor deze lijst. “I’ll Believe in Anything” klinkt misschien als weer zo’n supercatchy anthems van Wolf Parade, maar het uitzinnige gebrabbel van zanger Spencer Krug bevat veel echte woede (vooral in dat deel over niemand die je kent en niemand die “a damn either way” geeft).
“Freak Scene” door Dinosaur Jr.
Als we de geruchten mogen geloven, konden de leden van Dinosaur Jr. het niet zo goed met elkaar vinden. En als we nog meer geruchten mogen geloven, was “Freak Scene” een liedje over hoe slecht de band het met elkaar kon vinden. Als regels als “Sometimes I don’t thrill you/Sometimes I think I’ll kill you” een indicatie zijn, waren ze niet de beste vrienden. Ondanks zulke zinnen blijft “Freak Scene” gemakkelijk een van Dinosaur Jr.’s meest toegankelijke en aanstekelijke nummers. Het is een liedje dat veel plezier bevat, gepeperd met veel haat en semi-transparante dreigementen.
“Eraser” van No Age
Het is misschien vergezocht om No Age een “leuke” band te noemen, maar hun merk noise pop slaagt erin om behoorlijk aanstekelijk en zomers te zijn, en geen van hun nummers is aanstekelijker dan hun doorbraak hit, “Eraser.” Het is soms moeilijk te horen door de fuzz, maar het hook-gedreven nummer gaat vooral over het kijken naar iemand die sterft en het haten van je dagtaak. Gelukkig zal niemand het merken, dus het is echt een geweldig nummer om te spelen op feestjes of barbecues.
“No Children” van The Mountain Goats
The Mountain Goats zijn een vrij “schattige” band, die in hun leuke, aardse tonen liedjes spelen over een heleboel echt verschrikkelijke dingen. “No Children” is een van de populairste nummers van de band, maar het is ook een van hun boosste en meest deprimerende. “No Children” is een liedje over het haten van je echtgenoot zo hard dat het je breekt, en terwijl de ziedende haat duidelijk wordt in de tekst, maken de folksy akoestische gitaar en opbeurende piano akkoorden van het liedje het bedrieglijk leuk.