In zijn vrije tijd maakte Ohrberg ook auto’s op maat voor beroemdheden en, naar nu blijkt, verrassende limousines. Hij was vastbesloten om te laten zien wat er mogelijk was op het gebied van customizing als hij bij elk nieuw project de grenzen verder verlegde, en zo ontstond de American Dream. Hij had een indrukwekkende lengte van 30,5 meter en bood comfortabel – en luxueus – plaats aan 75 personen. e American Dream had alles wat je in die tijd van een limousineservice mocht verwachten, van minibars, kleurrijke lichten, televisietoestellen en telefoons, leren banken en verduisterde ramen. Maar het had ook tal van extra details die het zou hebben onderscheiden van al het andere, zelfs als het niet voor zijn grootte was geweest: het had een king-size waterbed, verschillende kamers ontworpen volgens specifieke thema’s, een spa, een zwembad met een duikplank (veel geluk met dat terwijl de auto in beweging was!), en een echte helikopterlandplaats. En omdat een mini-helikopter achterop je auto binden nog niet indrukwekkend genoeg is, veranderde het helikopterplatform in een minigolfbaan als de helikopter er niet was. ls jaren ’80 overdaad iets fysieks was, dan zou het deze limousine zijn.
Gebaseerd op een Cadillac Eldorado uit 1976, was hij zo lang dat hij in het midden moest scharnieren, twee motoren had en twee chauffeurs nodig had. Hij kon worden gebruikt als een vaste of flexibele structuur (met de laatste zou hij in theorie sommige bochten aankunnen), en naar verluidt kon hij van beide kanten worden bestuurd. Hij had 26 wielen en kon, niet verrassend, alleen met lage snelheid rijden. Niet dat iemand het zou hebben aangedurfd om ermee over de snelweg te racen, alles welbeschouwd. Hij was nooit toegelaten op de weg, wat nauwelijks als een verrassing mag komen.
Ohrberg dacht dat de American Dream een hit zou zijn bij autotentoonstellingen en op parades, en hij had gelijk. Maar de superlange limousine heeft zelf nooit veel gereden, en het vervoer van locatie naar locatie gebeurde meestal achterop opleggers, waarbij het ding in tweeën werd gedeeld.
Op een gegeven moment in de geschiedenis, toen de mensen niet meer opletten, is de American Dream volledig van de kaart geglipt. Toen het begin 2010 eindelijk weer aan het licht kwam, was het niet meer dan een roestig omhulsel van wat het ooit was geweest. Ohrberg had hem verhuurd aan een bedrijf dat hem gebruikte voor promotiedoeleinden; toen de huurperiode afliep, werd hij achtergelaten in een opslagplaats in New Jersey.
Zoals de tweede video onderaan de pagina laat zien, was het enige dat nog aan de beroemde auto deed denken, de lengte van ruim anderhalve meter, toen hij bij toeval werd ontdekt. De ruiten waren ingegooid, het interieur was gestript en versleten, en zelfs veel van de wielen ontbraken. ike Manning van het Autoseum in New York, dat studenten leert hoe ze aan auto’s moeten werken, kocht de auto met het doel hem te laten restaureren met de hulp van dezelfde studenten en kapitaalkrachtige sponsors. Na verloop van tijd liepen de plannen spaak, en in de tussentijd werd het voertuig weer een paar jaar beschadigd op een open parkeerplaats.
Op dit moment staat de Dream in het beroemde Dezerland Park automuseum in Orlando, Florida. Eigenaar Mike Dezer kocht hem van Autoseum, en beide partijen werken samen om de limo weer tot leven te wekken. De restauratiewerkzaamheden begonnen in de zomer van 2019 en zijn de afgelopen maanden stil komen te liggen, gezien de nationale en internationale context. De eerder genoemde publicatie merkt echter op dat alle werkzaamheden aan de buitenkant zijn afgerond, dus het kan niet zo lang meer duren voordat de American Dream weer in al zijn bonkerige glorie leeft.
