Het is deze maand 55 jaar geleden dat de campus van de University of Mississippi werd overspoeld door een rel toen James Meredith zich wilde inschrijven aan de belangrijkste universiteit van de staat.
Segregationisten uit het hele Zuiden waren op de campus neergestreken en er ontstond een rel. Meer dan 300 verslaggevers reisden naar Oxford om het verhaal te verslaan.
Sommigen werden geslagen; van anderen werd de uitrusting beschadigd of in brand gestoken. Agence France-Press verslaggever Paul Guihard werd vermoord, de enige verslaggever die in het tijdperk van de burgerrechten werd vermoord.
De problemen waren toen net zo scherp als nu – zoals blijkt uit protesten en demonstraties in Memphis en in het hele land over het bestaan van Confederatie-monumenten op openbare terreinen.
Screenshot uit The Commercial Appeal van de gastcolumn van Dr. Kathleen Wickham.
In het huidige klimaat zijn de emoties aan beide kanten nog net zo rauw als toen de monumenten werden geplaatst, de overtuigingen nog net zo hard en de haat nog net zo weerzinwekkend.
Maar in een tijd waarin beweringen over zogenaamd “nepnieuws” worden gebruikt om de geloofwaardigheid van de pers te ondermijnen, is het de moeite waard om onszelf te herinneren aan de rol van de pers bij het verslaan van rellen, protesten en onlusten.
Die rol – toegekend door het Eerste Amendement – is het controleren van de acties van de overheid en machtige mensen en instellingen door een betrouwbare bron van informatie te bieden over hoe de rechtshandhaving, overheidsfunctionarissen en burgers reageren op gebeurtenissen en mensen en eigendommen beschermen.
Aanvallen op de pers voor het uitvoeren van dit werk zijn een belediging voor de democratie. Journalisten verslaan het nieuws zonder angst of gunst namens het volk.
De verslaggevers die in 1962 naar Oxford kwamen, deden precies dat. Ze waren gedreven om de waarheid te zoeken en het publiek te informeren over wat er gebeurde.
In mijn nieuwe boek “We Believed We Were Immortal: Twelve Reporters Who Covered the 1962 Integration Crisis at Ole Miss”, verken ik de crisis aan de hand van de woorden en ervaringen van journalisten die erbij waren.
Daaronder Sidna Brower, de in Memphis opgegroeide redacteur van de studentenkrant; Claude Sitton van The New York Times, bekend als de decaan van het corps voor de burgerrechtenpers, Dorothy Gilliam, ook een in Memphis geboren vrouw die de eerste Afro-Amerikaanse vrouw was die door The Washington Post werd aangenomen; Michael Dorman van Newsday, die de houding van de stad onderzocht zoals die blijkt uit de Faulkner familie; en Neal Gregory van The Commercial Appeal, een inwoner van Tupel, die schreef over de stemming in de religieuze gemeenschap van Oxford.
De onopgeloste moord op Guihard is ook een belangrijk aspect van het boek. Voormalig CBS News presentator Dan Rather, een andere verslaggever die in 1962 naar Oxford kwam, sprak in 2010 bij de inwijding van een gedenksteen voor Guihard.
Rather merkte op dat het de taak van een verslaggever is om getuige te zijn en “een eerlijke makelaar van informatie te zijn. Om de kijkers ter plaatse te brengen … om zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen als je maar kunt, in het besef dat je meestal niet de waarheid, de hele waarheid en niets dan de waarheid kunt krijgen.”
Journalistiek wordt gezien als de eerste schets van de geschiedenis. Het is door zulke schetsen dat de waarheid naar boven komt. Journalisten spreken namens hun gemeenschappen en creëren publieke gesprekken, aangemoedigd door de overtuiging dat hun verhalen licht werpen op publieke zaken en de wereld kunnen veranderen.
Dr. Kathleen Wickham, een voormalige inwoner van Memphia, is hoogleraar journalistiek aan de Universiteit van Mississippi. Zij zal exemplaren van haar nieuwe boek signeren om 17.00 uur op 12 september bij Square Books in Oxford, en om 18.00 uur op 15 september bij boekhandel Novel in Memphis.
Deze column werd oorspronkelijk gepubliceerd in The Commercial Appeal.
Tags: boek, featured, Kathleen Wickham, zachtmoedige school, Memphis, Mississippi, Ole Miss, rellen, Universiteit van Mississippi