Maart 28, 2012
Santiago, Chili
Dumbfounded.
Dat is de enige manier om de reactie te beschrijven die toekomstige historici zullen hebben als ze terugkijken en de volslagen perversie bestuderen die ons mondiale financiële systeem is.
We leven in een tijd waarin een handjevol mensen hun vingers op een knop hebben die triljoenen dollars, euro’s, yen en renminbi’s uit de lucht kan toveren. In de Verenigde Staten komt het neer op één man. Slechts één.
Met één enkele beslissing, bedient hij de hefboom die de hele economie beheerst. Als je het geld controleert, controleer je alles – financiële markten, consumentenprijzen, risicopercepties, investeringsgewoonten, spaarquotes, aanwervingsbeslissingen, loonsverhogingen, staatsschuld, woningbouw, enzovoort.
Dit irrationele, arrogante systeem gaat ervan uit dat een centrale bankier slimmer is dan alle anderen; dat markten niet in staat zijn om de juiste risico’s en waarden te bepalen; dat hij effectiever is in het alloceren van onze tijd, kapitaal en arbeid dan wij.
Toekomstige historici zullen waarschijnlijk ook stomverbaasd zijn als ze zien hoe lang mensen hebben toegestaan dat waardeloos, ongesteund fiatpapier als geld werd gezien. Het is buitengewoon dat de meeste mensen tegenwoordig een digitale abstractie van papiergeld, gecontroleerd door één enkel individu, graag als ‘waardevol’ accepteren.
Het was meer dan 5000 jaar geleden dat in Mesopotamië primitief goederengeld werd gebruikt, en het is meer dan 3000 jaar geleden dat metalen munten in omloop kwamen. Voor meer dan 99,2% van de menselijke beschaving betekende geld ook echt iets… tot 1971, toen Richard Nixon een einde maakte aan elke overgebleven koppeling tussen de dollar en goud.
Sindsdien heeft de Amerikaanse regering geweigerd om edelmetalen als geld te erkennen… maar als we de jaarrekeningen van de schatkist mogen geloven, heeft Uncle Sam nog steeds 261.498.900 troy ounces goud in bezit. Laten we de wolfraam mogelijkheden even terzijde schuiven en aannemen dat het echt goud is. Tegen de huidige prijzen zou de waarde ongeveer $ 437 miljard zijn.
Mettertijd was de M2 geldhoeveelheid bij de laatste telling ongeveer $ 9,8 biljoen op 12 maart 2012. Dit betekent dat ruwweg 4,46% van de Amerikaanse dollars in omloop wordt ‘gedekt’ door goud, de rest door valse beloften en goodwill.
In het Verenigd Koninkrijk staat op de Exchange Equalisation Account van de regering 9.971.000 troy ounces goud in de boeken. Tegen de huidige marktwaarde (1.054 Britse ponden) en de meest recente verklaring van de Bank of England over reservesaldi en notes (259,5 miljard Britse ponden), vertegenwoordigt de Britse goudvoorraad ruwweg 4,05% van de ponden in omloop.
Eenvoudig gezegd: de goudprijs zou 20-25 keer moeten stijgen om de goudvoorraad van de Amerikaanse en Britse regeringen in overeenstemming te brengen met de geldvoorraad in omloop.
Eerlijk gezegd hebben maar heel weinig landen een goudpositie van betekenis in vergelijking met hun geldvoorraad. Zelfs Singapore, waarvan algemeen wordt aangenomen dat het een van de gezondste balansen ter wereld heeft, houdt slechts 2% van zijn geldvoorraad in goud aan.
(Singapore heeft echter wel consequent begrotingsoverschotten en beheert twee staatsinvesteringsfondsen die het equivalent van 130% van het BBP beheren…)
Libanon is een uitzondering. Volgens de statistieken van de Banque du Liban is de waarde van Libanon’s goudreserves gelijk aan bijna 50% van de geldhoeveelheid van het land. Bovendien hebben Libanese banken over het algemeen een zeer hoge liquiditeitsratio en zijn ze bereid rekeningen te openen voor de meeste nationaliteiten.
Het probleem met Libanon is dat het land diep in de schulden zit – ruim boven de 100% van het BBP.
Met nog eens $30 miljard aan buitenlandse reserves in de boeken (d.w.z. andermans papier) heeft Libanon echter wel de capaciteit om meer dan de helft van zijn schuld af te lossen. En er zijn een aantal staatsbedrijven die kunnen worden geprivatiseerd om nog meer inkomsten te genereren.
Gezien de geraffineerde corruptie bij de overheid in Libanon, zullen dergelijke oplossingen er echter wellicht nooit komen. Stel je voor… de enige plaats op aarde waar de valuta werkelijk door iets wordt gedekt, wordt de volgende die valt.
Gelukkig is er nog een andere plaats die het overwegen waard is. Op dit moment bestaat de geldvoorraad van Mongolië voor $4 miljard voor slechts 5% uit goud. Niet veel. Maar het belangrijkste om op te letten is de trend.
Een paar maanden geleden heeft de regering van Mongolië haar goudvoorraad bijna verdubbeld tot 3,5 ton. Dit is een enorme stap.
Gezien de enorme rijkdommen in het land (steenkool, koper, goud, olie, uranium, enz.), is Mongolië klaar om een van ’s werelds rijkste landen te worden. En ik denk dat we kunnen verwachten dat ze hun papieren reserves zullen blijven inruilen voor het goud dat al onder hun grond zit.
Het is mogelijk dat, als de trend doorzet, Mongolië’s goudreserves in slechts een paar jaar tijd 10% tot 25% van de tugrik geldvoorraad zullen uitmaken. In dezelfde periode zullen de goudvoorraden in de VS, het VK en Europa waarschijnlijk dalen tot minder dan 2% van hun eeuwig opblazende geldvoorraad.
Meer nog, bankrekeningen in de Mongoolse munteenheid (tugrik) leveren een indrukwekkende 13% tot 15% op voor spaarders. Voor zover het papier gaat, kan dit eigenlijk de moeite waard zijn om op te wedden.
Lees meer berichten op Sovereign Man”