Een zetmeelrijke, aardappelachtige knol met een bruine, vezelige schil en grijswit (soms paars getint) vruchtvlees. Taro wordt geteeld in tropische gebieden en is een belangrijk zetmeelhoudend voedingsmiddel in West-Afrika, het Caribisch gebied en op de Polynesische eilanden. Een variëteit van taro die sinds het begin van de 20e eeuw in het zuiden van de Verenigde Staten wordt geteeld, heet dasheen. Tarowortels variëren in lengte van ongeveer 5 centimeter tot een meter of meer, en kunnen enkele centimeters breed zijn. Rauw smaakt de wortel scherp, maar gekookt heeft hij een enigszins nootachtige smaak. Hij is ook zeer licht verteerbaar. Sommige variëteiten zijn echter zeer giftig, tenzij ze grondig gekookt worden. De tarowortel heeft grote eetbare bladeren (in het Caribisch gebied callaloo genoemd) die kunnen worden bereid en gegeten als mosterd of raapstelen. Tarowortel is te koop op etnische markten en in sommige gespecialiseerde winkels. Kies wortels die stevig en zacht zijn en bewaar ze maximaal 4 dagen in de koelkast. Net als de aardappel kan de tarowortel op verschillende manieren worden bereid, onder meer koken, bakken en braden. In Hawaï wordt hij gebruikt om de beroemde (of beruchte) poi te maken. Zie ook malanga.