The toll
Tijdens de Slag om Engeland werd aan beide kanten zwaar verloren. Meer dan 1700 vliegtuigen van de Luftwaffe (Duitse luchtmacht) werden vernietigd. Onder de 2662 Duitse slachtoffers bevonden zich veel ervaren vliegtuigbemanningen, en de Luftwaffe herstelde zich nooit volledig van de terugslag die zij in augustus-oktober 1940 had geleden.
De Royal Air Force (RAF) verloor 1250 vliegtuigen, waaronder 1017 jachtvliegtuigen. In totaal werden 520 mannen gedood in dienst van Fighter Command. Maar met meer dan 700 dodelijke slachtoffers tijdens de slag, leed Bomber Command nog zwaarder. Nog eens 200 man kwamen om bij Coastal Command.
Nieuw-Zeelands ‘Weinigen’
Van de 135 Nieuw-Zeelanders die tijdens de Slag om Engeland bij RAF Fighter Command dienden, kwamen er 20 om het leven. Nog eens 29 Nieuw-Zeelanders kwamen om bij Bomber Command en acht bij Coastal Command. In totaal sneuvelden 57 Nieuw-Zeelandse piloten tijdens de slag. Zie de New Zealand Fighter Command Roll of Honour
Anderen liepen zware verwondingen op. Vaak raakten de mannen in hun cockpit in vlammen gehuld voordat ze er in slaagden om uit te stappen. Veel van deze zwaar verbrande mannen kwamen terecht in het centrum voor plastische en kaakwonden van het Queen Victoria Hospital in East Grinstead, Sussex.
Een andere Nieuw-Zeelander speelde een prominente rol bij de behandeling van deze onfortuinlijke mannen – plastisch chirurg Archibald McIndoe. Hij was een pionier in de behandeling van ernstige brandwonden met zoutbaden – een methode die de littekens verminderde die het gevolg waren van dergelijke verwondingen. McIndoe speelde ook een belangrijke rol bij de oprichting van de ‘Guinea Pig Club’, die morele steun gaf aan afschuwelijk verminkte mannen.
De betekenis
De Slag om Engeland was de eerste serieuze tegenslag die de Duitsers tijdens de Tweede Wereldoorlog ondervonden. Dit was op zich al belangrijk in een tijd waarin de Duitse strijdkrachten onstuitbaar leken, en het gaf hoop aan de overwonnen Europeanen. Maar de betekenis op lange termijn was nog groter: Groot-Brittannië bleef behouden als basis voor offensieve acties tegen Duitsland. Bommenwerpers die vanaf de bases opereerden zouden later in de oorlog de Duitse industrie en infrastructuur verwoesten. Als springplank voor de inzet van Amerikaanse macht, was het van vitaal belang voor de uiteindelijke bevrijding van West-Europa.
Het falen om luchtoverwicht over Groot-Brittannië te bereiken, of later om de Britten tot onderwerping te terroriseren, stimuleerde Hitler’s verlangen om naar het oosten op te rukken. Zelfs voor het hoogtepunt van de Slag om Engeland had hij zijn voornemen kenbaar gemaakt om de Sovjet-Unie op een vroeg tijdstip aan te vallen. Hitler verwachtte een gemakkelijke overwinning op de Russen, waarna hij zijn aandacht weer kon richten op het probleem van het dwingen van onderwerping van Engeland. Maar zijn besluit bezegelde het lot van het Derde Rijk.