De jonge Gene Krupa brengt een drumstel mee naar huis en zet het in de familiekamer. Zijn moeder en drie van zijn broers staan erbij en zijn vader maakt duidelijk, zoals hij al zo vaak heeft gedaan, dat hij het idee verafschuwt dat Gene jazzdrums gaat spelen. Hij zegt: “Ik ben te zacht geweest voor mijn zoontje,” en dringt erop aan dat Gene “iemand anders wordt…een priester, misschien”. Gene staat op het punt zijn middelbare schooldiploma te halen en wil niet in een seminarie studeren; hij zegt dat hij niet weet waarom, maar hij moet drummer worden. Zijn vader beveelt hem het drumstel weg te doen. Gene zegt dat hij dat niet kan en zijn vader reageert daarop met het kapot slaan van de tomtoms en de balans van het drumstel. Gene zegt dat hij wel een manier zal vinden om drumstel te blijven halen, hoe vaak zijn vader ze ook kapot slaat, dat hij een kans heeft om met een groep jongens te spelen, voor geld.
Tijdens de repetities voor een aantal van zijn eerste cluboptredens ontmoet Krupa een meisje, Ethel genaamd, dat meteen gegrepen is door zijn drumspel. Op een zwemfeest hebben de twee een lang gesprek over allerlei dingen. Ethel vertrouwt haar toe dat ze na haar afstuderen naar New York City wil gaan om muziek te studeren en te schrijven. De twee beginnen verliefd te worden.
Toen hij thuiskomt, ontdekt Gene dat zijn vader is overleden. Hij voelt zich verplicht te gaan studeren voor het priesterschap, maar op het seminarie voelt hij zich verloren en is hij niet in staat zich helemaal in te zetten. Hij stelt zich “gesyncopeerde versies” van het Ave Maria voor, terwijl hij eigenlijk in een rustige, boetvaardige mijmering naar hymnen zou moeten luisteren; zelfs na een jaar kan hij zijn dromen om musicus te worden niet van zich afschudden. De priester die zijn adviseur is, vermoedt dat Krupa’s belangstelling tanende is en herinnert hem eraan dat het priesterschap “een vervulling is, geen boetedoening”. Hij raadt Gene aan de zomervakantie thuis door te brengen om te overwegen of deze levenskeuze “voorbestemd” is.
Tegenover huis spelen zijn oude vrienden in een plaatselijke speakeasy. Krupa wrijft zachtjes tussen duim en wijsvinger over het slagbekken van het drumstel; zijn vriend Eddie vraagt hem of hij deze zomer bij de groep wil komen spelen. Gene heeft het hier moeilijk mee, omdat hij nog steeds het gevoel heeft dat hij zich aan de kerk moet binden. Hij stopt echter met het seminarie en gaat bij de band spelen. Zijn moeder komt op een avond langs en uit haar teleurstelling in hem. Ethel stelt voor dat Krupa’s en Eddies muziek beter is dan de kroegen waar ze spelen, en dat ze naar New York moeten gaan.
De drie vrienden maken de sprong naar New York, waar de jongens moeite hebben een fatsoenlijke baan te vinden. Ethel vindt werk als telefoniste. Gene en Ethel bevestigen opnieuw dat ze verliefd zijn; Eddie, die ooit van plan was met haar te trouwen, is zich al lange tijd bewust van Ethels gevoelens. Hij koestert er geen wrok over. Op een chique feest neemt Krupa in een sprong van vertrouwen de drums over en treedt op met de beroemde bandleider Tommy Dorsey, zijn broer Jimmy en Red Nichols. Nichols biedt hem een plaats aan in zijn pit band voor George Gershwin’s nieuwe show Strike Up the Band.
Hij en Eddie spelen op opnamesessies en in verschillende chique clubs. Na een uitvoering van “Cherokee” met het Benny Goodman Orchestra schiet Krupa’s carrière omhoog. Hij wordt gek van zijn succes; hij geeft wilde feesten in zijn opzichtige huis, begint aan een neerwaartse spiraal van alcoholmisbruik en vreemdgaan met Ethel, en vervreemdt van Eddie. Ethel verlaat hem. Een zangeres dringt marihuana-sigaretten bij hem op, terwijl ze haar woorden vloekt en zich duidelijk onder invloed gedraagt. Gene bereikt grootheid als leider van zijn eigen ensemble, maar hij ontwikkelt een verlammende psychologische verslaving aan marihuana. Een paar keer, tijdens een optreden, laat hij zijn stokken vallen en is zijn timing slecht, wat hij later wijt aan het illegale middel. Op het hoogtepunt van zijn carrière wordt Krupa gearresteerd op beschuldiging van dope nadat marihuana sigaretten in enveloppen worden gevonden in zijn jas. Het wordt duidelijk dat dit een valstrik is, mogelijk van een jaloerse collega, maar hij wordt veroordeeld tot 90 dagen gevangenisstraf.
Na zijn vrijlating spreekt Gene met Ken Le May over werken in zijn band, maar hij wordt afgewezen omdat het publiek Krupa als verslaafde ziet. Hij wordt gedwongen te spelen in een reeks van kroegen en stripclubs. Ethel vindt hem in een van die kroegen en vertelt hem dat ze via Eddie te weten is gekomen dat Tommy Dorsey een nieuwe band gaat vormen. Dorsey’s mensen moeten muziek kunnen lezen; Gene heeft dat nooit geleerd en Ethel moedigt hem aan om dat eindelijk te doen. Dat doet hij, onder de hoede van een lid van het New York Philharmonic.
Hoewel Dorsey al een drummer heeft, brengt Eddie de bandleider op het idee om Krupa in de schijnwerpers te zetten in een “special return appearance”. Het optreden begint geweldig, maar hij wordt uitgelachen door hecklers. Tot verbazing van het publiek neemt de drummer van de Tommy Dorsey Band de maat op het moment dat Krupa hapert, en valt in voor zijn collega-drummer als teken van steun. Gene bedaart zichzelf en is in staat een call-and-response tweemans drumsolo af te maken. Het publiek beloont Krupa met een staande ovatie. De film eindigt als Ethel probeert weg te glippen, er zeker van dat Gene zal terugkeren naar zijn oude gewoontes. Hij haalt haar in, en vraagt waar ze heen gaat, “zonder mij?” De aftiteling eindigt met een shot waarop ze samen weglopen, de nacht in. In het echt waren de twee eerst getrouwd van 1934 tot 1942; ze hertrouwden in 1946 en bleven samen tot Ethels dood in 1955.