Dus, ik zat behoorlijk in de put. Ik was verliefd geworden op een geweldige jongen, maar door een aantal problemen waar ik niet mee om kon gaan, zijn we uit elkaar gegaan. VRESELIJK. Ik was er kapot van en probeerde zo hard om hem daarna te achtervolgen, maar hij wilde NIETS met me te maken hebben in de maanden die volgden. Ik was zo gekwetst en van streek, ik wist niet wat ik moest doen.
Toen ik Het Geheim voor het eerst las, dacht ik niet dat het in mijn geval zou werken. Zoveel mensen zeiden dat het niet de moeite waard was en dat ik gewoon verder moest gaan. Maar ik wist in mijn hart dat het zo moest zijn. Ik bestudeerde Het Geheim en las andere boeken waar Het Geheim het over had gehad. In het bijzonder, Het Meestersleutel Systeem van Charles Haanel. Ik probeerde, probeerde te geloven, maar ik kon het niet. Ik kon alleen maar denken aan de slechte dingen die waren gebeurd en die waren geëscaleerd na onze relatie.
Toen hij me eindelijk vertelde dat hij wilde dat ik hem voorgoed met rust zou laten, vond ik troost in de kerk. Ik was al maanden niet meer naar de kerk geweest, maar ik wist dat ik naar de kerk moest gaan. Ik vond geloof. Ik had Het Geheim opzij gelegd (ik had het in mijn tas, maar ik dacht dat het hopeloos was), en op een dag was ik in de kerk en ik bleef maar bidden tot God om daar bij me te zijn. Ik bad en bad omdat ik zoveel van mijn ex-vriendje hield. Ik bad en vastte en toen viel ik plotseling in slaap. Uit het niets, werd ik wakker. Het was alsof iets me een duwtje gaf, en ik ging naar mijn tas. Ik haalde Het Geheim eruit en ALLES VAN EEN OORDEEL schoot het me te binnen. Ik concentreerde me alleen op het geluk dat mijn ex bracht, en plotseling leken de dingen niet meer zo onmogelijk. Ik bad en leerde over de kracht van het gebed. Ik wist dat God wilde dat ik gelukkig zou zijn. Waarom zou ik anders gedwongen zijn om Het Geheim weer te openen? Vooral als het zo ongelooflijk hopeloos leek?
Een paar weken nadat ik in mijn dagboek had geschreven dat we weer een stel waren, hoe dankbaar ik was hem in mijn leven te hebben, alle prachtige eigenschappen had opgeschreven waar ik van hield en hoe gelukkig hij me deed voelen…
HIJ Riep.
Ik was er zo mee bezig – zo met dagdromen over onze toekomst samen, zo met het samen hebben van een gezin, zo met de bruiloft die we ooit op een avond hadden gepland, dat ik niet eens doorhad dat hij belde. Hij belde en wilde onze relatie nog een keer proberen. Hij zei hoezeer het hem speet dat hij me pijn had gedaan, en dat hij me miste en dat ik de enige persoon in de wereld voor hem was.
Dus, voor wat een volkomen hopeloze zaak leek, zijn we weer samen, en ik gebruik het Geheim om onze relatie te laten werken.
DANK JE WEL!