The Queen of Psychedelic Soul
Janis Joplin stierf op 27-jarige leeftijd aan een overdosis heroïne, maar zelfs met haar korte carrière en slechts vier studioalbums liet ze de wereld zo’n rijke erfenis na dat haar songs bijna vijf decennia na haar dood nog steeds tijdloos zijn. Van gepest worden op school tot het moeilijk vinden om erbij te horen, ze was eenzaam, verdrietig, onzeker en had pijn. Die emoties vertaalden zich in haar klassieke nummers. Met haar kenmerkende rasp legde ze haar hart en ziel in elk nummer.
Dit zijn haar tien beste nummers.
Cry Baby (1971)
Een paar seconden na het nummer hoor je hoe Janis moeiteloos een hoge noot haalt.
Get It While You Can (1971)
Dit nummer past perfect bij haar stem. Het is een coverversie, maar het is alsof het universum wist dat zij voorbestemd was om het te zingen.
Down On Me (1967)
Janis kan van ballads naar rock ’n roll gaan en het elke keer weer feilloos doen. En die schreeuwen? Spine-chilling.
Move Over (1971)
Niemand zingt zoals Janis. Velen hebben het geprobeerd, maar geen van hen komt ook maar in de buurt.
Kozmic Blues (1969)
Je kunt hier voor de zoveelste keer naar luisteren en het zal nog steeds je ziel beroeren.
Ball and Chain (1968)
Toen ze dit op het Monterey Pop Festival ten gehore bracht, stal ze gewoon de hele show. Iedereen in het publiek moet hebben geweten dat ze getuige waren van iets historisch.
Summertime (1968)
Het gitaarwerk, de melodie en Janis’ geschreeuw – dit is classic rock op zijn best.
Mercedes Benz (1970)
Omdat het acapella is, kunnen we Janis’ stem in al zijn onberispelijke glorie horen. De rauwheid raakt je gewoon.
Piece of My Heart (1968)
Janis kon een liedje nemen en het haar eigen maken. Dit is het bewijs. Mensen zijn vergeten dat het Erma Franklin was die het oorspronkelijk opnam, omdat dit tijdloze stuk zo nauw met Janis wordt geassocieerd.
Me and Bobby McGee (1971)
Heeft er nog iemand zin om te huilen als dit opkomt? Janis had het niet gemakkelijk en je hoort altijd een beetje van haar pijn in haar liedjes.