Hoi, mijn naam is Irena en ik woon op het prachtige eiland Kreta in de Middellandse Zee met mijn gekke jachthond Sherlock, waar ik zielsveel van hou, ook al laat hij me wel eens flink tekeergaan tijdens onze wandelingen.
Ik heb ook 3 schattige katten, Hamlet, Dimitris en Ebony, mijn zwarte gelukskat. Ik geloof niet in die onzin dat zwarte katten ongeluk brengen.
Hoe dan ook, vandaag ga ik het hebben over hoeveel Ierse Wolfshonden verharen.
Hebben Ierse Wolfshonden verharen?
Hebben Ierse Wolfshonden verharen? Ja, Ierse wolfshonden verharen net als de meeste honden. Ze verharen het hele jaar door, niet seizoensgebonden, hoewel ze niet buitensporig verharen ondanks hun dubbele vacht.
Ze verharen hun ondervacht nooit helemaal. Je moet echter wel bereid zijn om het hele jaar door wat haar op te ruimen.
Ik doe dit voortdurend met mijn Sherlock. De hoeveelheid haar die hij verliest is krankzinnig. Hij zou kaal moeten zijn, maar dat is hij niet!
Haren en de Ierse Wolfshond
De meeste honden verharen, en de Ierse Wolfshond is daarop geen uitzondering. Honden hebben een vacht of haar om zich te beschermen tegen de elementen.
Wanneer het stopt met groeien, verliezen ze het op natuurlijke wijze door te verharen en groeit er nieuw haar. De hoeveelheid verharing hangt af van verschillende factoren, zoals ras en gezondheid.
Sommige honden verharen twee keer per jaar, meestal in de lente en de herfst. Ierse Wolfshonden verharen echter het hele jaar door.
De Ierse Wolfshond is de grootste hond die er is, zelfs groter dan de Duitse Dog. De minimumhoogte voor reuen is 32 inch en voor teven 30 inch.
Hoewel de reuen 34 – 35 inch kunnen bereiken en meer dan 140 pond wegen. Dat is veel meer dan ik weeg!
Als je ze naast een ezel zou zetten, zouden ze ongeveer even groot zijn.
Als ze alleen op hun achterpoten staan, wat niet aan te raden is, kunnen ze wel 2 meter hoog worden. Maar ondanks hun grootte zijn het zachtaardige reuzen.
Ze zijn dol op kinderen, maar het is beter ze niet alleen te laten met kleine kinderen omdat er ongelukken kunnen gebeuren vanwege hun grootte.
Treurig genoeg leven ze maar tussen de 5 en 7 jaar. Grotere honden hebben meestal een kortere levensduur dan kleinere honden, dus houd hier rekening mee als je overweegt een Ierse Wolfshond aan te schaffen.
Meer over de Ierse Wolfshond
Ze zijn rustig binnenshuis, maar ze zijn niet geschikt voor het bewonen van een appartement, deels vanwege hun grootte en ook omdat ze niet goed zijn in traplopen.
Het doet hun gewrichten niet veel goeds. De beste omgeving voor hen is een huis met een grote tuin, zodat ze kunnen rondrennen.
Ze hebben minstens 40 minuten beweging per dag nodig en ze vinden het heerlijk om lange wandelingen te maken.
Met een vroege socialisatie en training, zullen ze in staat zijn om te gaan met andere honden die u heeft en zelfs binnenkatten.
Hoewel, buitenkatten en andere dieren zijn eerlijk spel. Vergeet niet om ze aan de lijn te houden als u met ze gaat wandelen, zodat ze niet de kans krijgen om achter iets aan te gaan.
Ondanks hun grootte zijn Ierse Wolfshonden geen goede waakhonden. Ze zijn moedig, maar niet agressief. Echter, hun grootte alleen al kan mogelijke indringers afschrikken.
Ierse wolfshonden zijn over het algemeen een gezond ras, maar er zijn een paar ziekten waar sommige aan kunnen lijden.
Maak je echter geen zorgen, niet veel honden krijgen deze ziekten. De eerste is de ziekte van Willebrand, waarbij het bloed niet goed stolt.
Dan is er Progressieve Retinale Atrofie, wat een oogaandoening is die tot blindheid kan leiden.
Megaesofagus is wanneer de slokdarm verwijdt en de beweeglijkheid verliest en geen voedsel meer naar de maag kan brengen.
Er kunnen ook andere problemen optreden, zoals heupdysplasie bij honden, hartaandoeningen, voornamelijk hartfalen, botkanker en opgeblazen gevoel.
Om het optreden van opgeblazen gevoel te verminderen, laat uw Ierse Wolfshonden 1 uur voor een maaltijd of 2 uur erna niet uit.
De geschiedenis van Ierse Wolfshonden
Ierse Wolfshonden zijn er al vele honderden jaren. Er wordt gezegd dat ze dateren van voor het christendom.
Ze waren er voor het eerst in de tijd van koningen en adel. Deze honden werden gefokt in Ierland, waar ze als dapper en woest werden beschouwd.
Hun oorspronkelijke naam was Cu, wat zich laat vertalen als Ierse jachthond. In gevechten waren ze in staat om krijgers van hun paarden te trekken.
De wet in Ierland stond alleen toe dat koningen en adel Ierse wolfshonden bezaten. Het aantal honden dat een persoon mocht bezitten werd bepaald door zijn of haar titel.
Mensen van lagere adel mochten bijvoorbeeld 2 Ierse wolfshonden bezitten.
Er is een Ierse legende die vertelt dat de volksheld, Finn Maccumhaill er 500 had! Stel je voor dat je zoveel honden per dag te eten moet geven.
