Bald Eagle Feiten
Q&Een met Peter Nye in 2006
New York Department of Environmental Conservation
Karakteristieken
Q: Hoe kun je volwassen mannelijke en vrouwelijke zeearenden van elkaar onderscheiden?
A: Visueel zien ze er identiek uit, maar zoals bij de meeste roofvogels is het vrouwtje groter (zwaarder en groter) dan het mannetje. Soms is dit bij een paartje duidelijk te zien, als je ze samen op het nest ziet, maar anders blijft het gissen. Biologen kunnen mannetjes en wijfjes van elkaar onderscheiden aan de hand van twee belangrijke maten: de diepte van de snavel en de lengte van de hallux talon, de achterste teen. Deze maten worden ingevoerd in een keurige formule die begin jaren tachtig is ontwikkeld door arendbioloog Gary Bortolotti, op basis van talrijke metingen aan arenden van bekend geslacht.
Q: Zien arenden in kleur of zwart-wit?
A: Geweldige vraag; gefeliciteerd! Iedereen weet dat zeearenden een superieur gezichtsvermogen hebben. Wij denken dat ze in kleur kunnen zien omdat hun netvlies meer “kegeltjes” bevat. Het is bekend dat kegeltjes nodig zijn voor gezichtsscherpte en kleurenzicht, in tegenstelling tot de “staafjes”, die nodig zijn voor het zien bij weinig licht, iets waar arenden niet speciaal aan zijn aangepast.
Vraag: Waarom zijn de koppen van volwassen arenden wit?
A: Dat is een geweldige en logische vraag! Hoewel niemand het antwoord met zekerheid weet (niet wetenschappelijk bewezen) volgen hieronder enkele hypotheses:
- voor de zichtbaarheid, om andere individuen van de soort gemakkelijk te kunnen lokaliseren en identificeren
- voor het aangeven van seksuele rijpheid, tegenover onvolwassen arenden, die geen witte kop hebben
- voor het aangeven van dominantie, zoals top-dog
Levenscyclus
Vraag: Kiezen arenden een nieuwe boom als hun nestboom omvalt?
We hadden een paartje arenden met een nest in een grote boom bij de Missouri rivier bij Nebraska City. Deze winter is de boom omgevallen. We zijn bang dat het paartje hier niet meer zal nestelen. We zagen wel een arend op de vijvers in de buurt, op het ijs iets aan het eten.
A: Het spijt me te horen dat de nestboom is omgewaaid, dat is niet ongewoon! Maakt u zich geen zorgen. Arenden zijn erg trouw aan hun nestgebied, niet per se aan de boom zelf. Ik weet niet hoe lang de arenden daar al nestelen, maar ik zou verwachten dat ze niet al te ver weg een nieuw nest zouden bouwen. Het kan tot een mijl zijn, zelden verder, maar ik vermoed zelfs dichterbij, als alle andere omstandigheden (zoals voedsel) gelijk zijn. Let op of ze stokken een bepaalde kant op dragen.
Ecologie
Vraag: Wat is de gemiddelde afstand die een arend per dag vliegt? Verschilt dit tussen mannetjes en vrouwtjes?
A: Nou, net als bij andere vragen varieert dit; er is geen eenduidig antwoord op. Dit is erg afhankelijk van de tijd van het jaar, de beschikbaarheid van prooi, de weersomstandigheden, de leeftijd van de arend, en nog veel meer dingen. Het is duidelijk dat tijdens de trek, voor die arenden die elk voorjaar en najaar lange afstanden afleggen, de gemiddelde dagelijkse vlucht 200 km of meer (124 mijl) kan bedragen. Op de overwinterings- en broedgebieden zijn de vluchten veel korter, en hangen ze sterk af van de beschikbaarheid van prooien, geschikte slaapplaatsen en het weer. Ik zou zeggen dat de dagelijkse verplaatsingen tijdens de niet-migratieperiode gemiddeld minder dan 10-20 mijl per dag bedragen, als dat al het geval is. Wat de verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes betreft, denk ik niet dat er veel zullen zijn in de winter, maar in broedsituaties zullen de mannetjes verder reizen en meer van het voedsel voor hun rekening nemen, terwijl de vrouwtjes dichter bij het nest zullen blijven, zelfs als ze worden afgelost door het mannetje op het nest.
Q: Hoeveel eet een arend in een jaar?
A: Nog zo’n goede vraag uit Ferrisburgh! Om deze vraag te beantwoorden, moeten we kijken hoeveel energie (voedsel) een arend dagelijks of wekelijks nodig heeft, en dan extrapoleren voor een heel jaar. Sommige factoren zijn van invloed op de ruwe hoeveelheid voedsel die een arend nodig heeft: sommige voedingsmiddelen hebben een hogere “energie”-waarde dan andere; bij welke activiteit is de arend betrokken (vliegen, neerstrijken, eieren leggen, enz.); en de tijd van het jaar – arenden kunnen in bepaalde perioden van het jaar meer voedsel nodig hebben, zoals in de winter wanneer ze meer energie verliezen. En natuurlijk speelt de grootte (het gewicht) van de arend een rol; kleinere mannetjes zullen niet zoveel voedsel nodig hebben als een groter vrouwtje. Ook hebben kleinere arenden, zoals die uit Florida tegenover hun veel grotere noordelijke neven, minder voedsel nodig vanwege hun lagere lichaamsgewicht. Zoals bij alle dieren is het vinden van voldoende voedsel (energie) de sleutel tot overleven. Er is gerapporteerd dat de energiebehoefte van arenden varieert van ongeveer 450 – 550 calorieën per dag (ongeveer 15-25 procent van wat mensen per dag nodig hebben. Gebaseerd op het gemiddelde gewicht van de mens tegenover het gemiddelde gewicht van de arend, moet dit betekenen dat arenden veel actiever zijn dan de gemiddelde mens!)
Verschillende studies naar de energiebehoefte van arenden wijzen uit dat de normale voedselopname van een arend ergens tussen de 6-10% van zijn lichaamsgewicht ligt. Dus, aangenomen dat het gemiddelde gewicht van een arend 10 pond is, zou dat neerkomen op tussen de 0,6-1,0 pond voedsel per dag, of tussen de 219-365 pond voedsel voor een jaar.
Vraag: Welke overlevingsinstincten helpen de arend het meest?
Bijv. op welke sociale/groepsdynamiek vertrouwt hij? Welke communicatie? Welk jachtproces?
A: Om deze vraag adequaat te kunnen beantwoorden, moet je de ecologie van de zeearend in zijn geheel bekijken en de verschillende levensfuncties van de soort uit elkaar halen. Eigenlijk is dit een prima vraag om aan kinderen te stellen (deze vraag klinkt alsof hij van een volwassene komt). Op basis van wat je tot nu toe over zeearenden hebt geleerd (en hopelijk hebben jullie kinderen al wat algemene informatie over deze prachtige soort opgezocht), welke eigenschappen helpen de arend volgens jou bij zijn overleving?
Over deze vraag zou je een boek kunnen schrijven. Om het kort te houden, geef ik je een paar van mijn gedachten; voeg er zelf een paar toe, en kies zelfs een andere soort naar keuze en maak een soortgelijke lijst van wat jij denkt dat zijn overlevingsstrategieën zijn. Door vele generaties evolutie is elke soort op zijn eigen speciale manier geschikt om te overleven. Dit geldt ook voor de laagst levende ongewervelden. Dit is de manier van de natuur. We noemen het unieke aanpassing. Hoe soorten met hun omgeving omgaan, is waar overleven en voortplanting om draait, ook voor mensen! Maar goed, nu over de arenden: De vraag gaat eerst over “instincten”, wat misschien niet echt was wat de vraagsteller bedoelde, maar we zullen daar beginnen. Zoek “instincten” op. Instinctief doen zeearenden veel dingen die adaptief (een positieve eigenschap) moeten zijn voor hun overleving. Ik zal een aantal eigenschappen noemen en jij moet uitzoeken waarom die hun overleving bevorderen:
- ze bouwen hun nesten meestal hoog in bomen, bijna altijd met een indrukwekkend uitzicht op hun omgeving (des te beter om mijn vijanden te ontwijken en te zien)
- ze bouwen hun nesten meestal in de buurt van water (des te gemakkelijker om mijn voedsel te spotten en te bereiken)
- ze verdedigen hun nestgebied krachtig als ze broeden, maar worden in de winter kuddedieren (zoek het maar op)
- ze zijn gevoelig voor verstoring en vermijden die
- ze bouwen en gebruiken alternatieve nesten
- ze zitten (baarzen) gedurende lange uren; in de winter tot 98% van de dag (zodat ik kostbare energie kan besparen)!
- ze kiezen voor de winter nacht slaapplaatsen die voldoen aan zeer specifieke criteria (helling, aspect, enz.)
- ze eten aas!
Dit zijn slechts een paar van de “instinctieve” acties die arenden gebruiken om te overleven; er zijn er veel meer. Hier is een gedeeltelijke lijst van “eigenschappen” die zeearenden bezitten, die helpen bij hun overleving, maar geen “instincten” zijn:
- hun gezichtsvermogen
- hun speciaal aangepaste poten, voeten en klauwen
- hun aparte verenkleed, vooral dat van jonge vogels (meestal bruin en cryptisch)
- hun grootte
- de vertraagde geslachtsrijpheid en lange levensduur
- de grotere omvang van uitgevlogen jongen
- Deze kunnen je stof tot nadenken geven over hoe ze de overlevingskansen van een arend vergroten.
Vraag: Wat is het meest abnormale gedrag dat je een arend ooit hebt zien doen?
A: Deze vraag heeft me aan het denken gezet. Het is moeilijk om welk gedrag dan ook als abnormaal te omschrijven, wie zal het zeggen? Het zou impliceren dat we alles weten over het gedrag van adelaars.
Ik heb wel een paar van onze interessantste waarnemingen op een rijtje gezet: In één geval, tijdens het broedseizoen, keken we naar een paartje zeearenden dat eerder met succes op deze specifieke plek had gebroed. Ze begonnen systematisch en methodisch hun perfect goede nest te “ontmantelen”. Stokje voor stokje verwijderden ze het nest tot er niets meer overbleef en vlogen met de stokjes ergens heen! Dit kan veroorzaakt zijn door concurrentie met een andere vogel die hun nest probeerde te gebruiken (grote gehoornde uil?), of door concurrentie van raven, die op de klif beneden aan het nestelen waren en erg defensief waren, of ?? Wie weet het zeker? Wat ik wel weet, is dat we dit paartje nog steeds regelmatig zien, maar dat we hun nieuwe nestplaats nog niet hebben gevonden!
Een tweede voorval is er een dat een glimlach op mijn gezicht tovert, iedere keer als ik het vertel. Op een van onze oudste broedplaatsen in het westen van New York, kwam een wasbeer in het nest nadat het uit het ei was gekropen en doodde een arend op gevorderde leeftijd in het nest; geen ongewoon voorval en de reden waarom we roofdierbeschermers plaatsen op al onze nestbomen. Als de arenden ouder worden, blijven de volwassenen niet altijd op het nest. Het volgende jaar zag een van onze waarnemers, die het nest in de gaten hield, een wasbeer in de nestboom klimmen en bij het nest komen, waar een arend van enkele weken oud in zat. Opnieuw waren de volwassenen niet op het nest op dit moment, maar één zat op de heuvel niet ver weg, en zag wat er gebeurde. Onze waarnemer zag hoe de volwassen arend naar het nest vloog, de wasbeer van de rand griste, een eindje wegvloog met hem in zijn klauwen, en hem toen uit de lucht liet vallen! Wraak van de adelaars! Wasberen zijn zo hard, dat ik me kan voorstellen dat de wasbeer gewoon op de grond is gestuiterd, zich heeft afgeschud en is weggelopen.
Q: Wat is de normale route van zeearenden naar Manitoba, Canada?
Ik woon in Minitonas, Manitoba, Canada en de laatste twee jaar hebben we een zeearend in onze bomen gezien, altijd rond september. Dit jaar werd de vogel gespot in september en november, ongeveer een week aan een stuk. Vorig jaar (2004) doodde de arend een eend in onze weidevijver, moeten we ons zorgen maken?
A: Ik heb inderdaad Minitonas gevonden! Manitoba lijkt me een prachtige provincie, en een vol meren, rivieren en afgelegen plaatsen die perfect lijken voor zeearenden. Ik moet toegeven dat ik niet veel weet over zeearenden in Manitoba, maar ik moet geloven dat jullie daar een grote broedpopulatie hebben, vooral in het noordelijke deel van de provincie. Ik weet wel dat de aangrenzende provincies, Ontario en Saskatchewan, een grote adelaarspopulatie hebben, evenals de Northwest Territories ten noorden van jullie. Gezien jullie locatie op de kaart, en de aanwezigheid van zulke grote, onontwikkelde meren direct ten noorden van jullie (Lake Winnipegosis, Cedar Lake), en gezien de timing die jullie beschrijven, denk ik dat dit een van jullie lokale vogels is die gewoon begint aan zijn zuidwaartse beweging weg van het broedgebied en dit een goede plek vindt om te stoppen. Het is heel goed mogelijk dat hij later in november of december veel verder zuidwaarts trekt, naar meer geschikte overwinteringsgebieden in de VS.
Hoewel arenden een verscheidenheid aan prooien zullen vangen, vooral als die gemakkelijk verkrijgbaar zijn en vooral in de herfst, winter en lente, hoeft u zich nergens zorgen over te maken; ze geven meestal de voorkeur aan vis en zullen niet al uw eenden doden!
Q: Waar komen de zeearenden vandaan die in maart Shageluk, Alaska bereiken? Wij wonen in Shageluck aan de Innoko rivier. We hebben wat onderzoek gedaan en dachten dat onze arenden uit Zuidoost Alaska kwamen, maar ons werd verteld dat er uitgebreid onderzoek was gedaan naar de Haines, Sitka arenden en dat het geen trekvogel is die erg ver van Zuidoost Alaska vliegt. Ons antwoord van het Raptor Centrum was dat ze misschien uit de Aleoeten komen. Wat is uw mening?
A: Ik heb Shageluk op mijn kaart gevonden, en op basis van de timing die u noemt in maart, moet ik geloven dat u arenden ziet die vanuit overwinteringsgebieden in het zuiden naar broedgebieden in het noorden trekken. Ik moet toegeven dat ik zeker geen expert ben op het gebied van arenden uit Alaska of hun bewegingen! Ik denk dat uw vogels wel eens afkomstig zouden kunnen zijn van de grote winterverzamelingen rond de Cook Inlet/Kenai Peninsula regio ten zuidoosten van u. De biologen van de US Fish and Wildlife Service in Juneau weten meer dan wie ook over de arenden in Alaska, dus ik raad u aan contact met hen op te nemen.
Anders
Q: Hoe lang duurt het voordat u bij de nesten bent en de baby arenden kunt bandageren?
A: Dit hangt af van waar het nest zich bevindt (hoe afgelegen), wat voor soort nestboom het is, en hoe het nest in de boom is gesitueerd.
Soms, bij zeer afgelegen nesten, kan het ons een hele dag rijden, varen en wandelen kosten om bij één nest te komen. Andere kunnen dicht bij elkaar liggen en gemakkelijk bereikbaar zijn vanaf een weg, zodat we er wel 4 en soms 5 op één dag kunnen doen. Sommige bomen zijn sneller en gemakkelijker te beklimmen dan andere; dennenbomen zijn erg leuk, hoewel kleverig! Sommige zeer grote loofbomen (zoek dat woord op!) zijn erg hoog en moeilijk te beklimmen, vooral wanneer het nest zich ver op een bijna horizontale tak bevindt, in plaats van direct op of naast de hoofdstam. Andere bomen, haast ik me eraan toe te voegen, zijn overladen met giftige klimopranken, met houtachtige ranken tot 3 à 4″ dik die zich meer dan 60 voet langs de boom omhoog kronkelen. In die gevallen moet ik me langzaam een weg naar boven banen, de ranken doorsnijden terwijl ik ga, wat een LANGE tijd duurt! In andere gevallen schieten we een klein touw over de eerste tak, trekken dan ons klimtouw omhoog en “klimmen” dan mechanisch met het touw omhoog in plaats van in de boom te klimmen. Het is duidelijk dat dit heel wat tijd in beslag neemt
A: Dit is een zeer individuele vraag, die iedereen bijna voor zichzelf moet beantwoorden. Voor mij zijn zeearenden de perfecte keuze als symbool van ons land:
- ze zijn uniek voor Noord-Amerika, waardoor ze “onze” adelaar zijn
- ze zijn sterk en onafhankelijk
- ze zijn overlevers (ze eten aas als het moet, ze stelen vis van visarenden, ze doden indringers en verdedigen hun territorium), net als Amerikanen!
- en natuurlijk zien ze er majestueus uit!
Ik denk dat een van de grootste beperkingen die adelaars hebben, vooral volwassen kale adelaars, hun zichtbaarheid is (hun grootte en kleur). Ze overwinnen dit op verschillende manieren (zie boven), door bijvoorbeeld zeer gevoelig/op hun hoede te zijn voor indringers/verstoring, hun nesten verticaal geïsoleerd te bouwen, en natuurlijk hun super-scherpe gezichtsvermogen.
Q: Zouden we ooit zeearenden kunnen herpopuleren op de Charles River-Boston of de Jamaica Bay-New York City? Ik ben de vrijwillige voorzitter van het Stedelijk Ecologie Instituut aan het Boston College. Bekijk alsjeblieft onze inspanningen en onderzoek hoe we in de toekomst zouden kunnen samenwerken. Wij richten ons op het bekijken en vernieuwen van stedelijke ecosystemen door middel van veldbiologie-onderzoekservaringen van middelbare scholieren uit de binnenstad met een laag inkomen en onderzoek dat wordt vertaald in beleidsaanbevelingen.
A: Uw idee van herbevolking in deze twee gebieden zou afhangen van een verscheidenheid aan milieu- en sociologische factoren. Geen van beide gebieden lijkt mij geschikt voor zeearenden.
Q: Waarom denkt u dat arend P91 zo ver naar het zuiden is gereisd, ver weg van de anderen?
A: P91 is een mannetjesarend die in juli 2005 is uitgevlogen uit een nest langs de Hudson-rivier even ten noorden van Albany (Eastern NYS). Zijn bewegingen zijn interessant om te bestuderen. Hij vertrok voor het eerst uit zijn geboortegebied rond 21 augustus, ongeveer 6 weken na het uitvliegen. Zijn eerste reis voerde hem naar het noorden, naar de Adirondacks van New York. Van daaruit ging hij verder naar het noorden, naar Canada (Ontario), midden september. Begin oktober maakte hij een ommekeer en trok naar het zuiden, naar Pennsylvania, en begin november nog verder naar het zuiden, naar West Virginia! Dit gebied leek hem goed te bevallen gedurende de winter tot begin maart, toen hij (gelukkig, zoals ik in enkele eerdere notities zei) aanzienlijk oostwaarts trok naar het Chesapeake Bay gebied. Zeer recentelijk, zoals je zult zien in de gegevens van 15 maart, is hij weer verhuisd, niet ver, maar slechts een beetje naar het oosten, naar het noordelijke deel van de Delaware Bay. Waarom? Dat is echt moeilijk te zeggen, vooral voor jonge vogels, maar zijn patronen zijn eigenlijk vrij representatief voor veel jonge arenden; naar het noorden trekken, en dan met het begin van de winter, naar het zuiden trekken. Zoals je kunt zien in onze gegevens van de nestbewegingen, zijn er verschillende een heel eind naar het zuiden gereisd, naar het Chesapeake gebied, dus P91 is niet zo anders. Hij zat iets meer landinwaarts dan de andere vogels, en bleef een hele tijd in hetzelfde gebied gedurende de winter, vandaar mijn opluchting toen hij eindelijk verhuisde (ik was bang dat er iets met hem gebeurd was). Zoals ik al eerder heb gezegd, reizen jonge arenden (vooral de jonge mannetjes), waarheen ze maar willen. Wij karakteriseren dit gedrag als “willekeurig rondzwerven” in vergelijking met volwassen vogels, die vaste routines hebben en vaste plaatsen die ze elk jaar tijdens hun reizen bezoeken. Dit alles maakt ongetwijfeld deel uit van het leerproces van de volwassen vogels, die zich voorbereiden op de geslachtsrijpheid en de rest van hun leven.
Vraag: Is de arend op de aanvullingspagina (die met de blauwe band om de linkerpoot) een van uw arenden? Er is een fotogalerij van een recente aanval van een volwassen Zeearend op een Egyptische gans (waarschijnlijk ontsnapt) op de Hudson Rivier bij Coxsackie. Op de aanvullingspagina toont de derde adelaarsfoto een zilveren band op de rechterpoot en de vijfde adelaarsfoto een blauwe band op de linkerpoot. Is er een manier om dit te zien zonder de bandnummers? Toen ik vanmorgen bij de boothelling van Coxsackie aankwam, zag ik al snel een volwassen zeearend achter een andere aan vliegen.
A: Ja, er kan bevestigd worden dat deze arend een arend uit de staat New York is, gebaseerd op de duidelijk zichtbare blauwe band op de linkerpoot. Alle (en alleen) zeearenden uit de staat New York krijgen deze hemelsblauwe banden. Zonder de alfa-numerieke tekens op deze band te kunnen lezen, kunnen we echter niet zeggen om welk individu het gaat of waar hij vandaan komt. Je zou denken dat zo’n goede fotograaf het bandnummer wel had kunnen vastleggen!
Q: Hoe lang duurt het om een arend te vangen? Is het makkelijk of moeilijk? Heb je elke keer geluk?
A: Ook deze vraag hangt af van waar je probeert te vangen, wat je probeert te vangen (een of beide van een broedpaar versus slechts een van de vele in een overwinterende populatie), en of je op zoek bent naar een specifieke arend. Ik neem aan dat je vraagt naar onze vangpogingen in de winter om volwassen vogels te vangen voor onze volgstudies, dus daar zal ik op antwoorden. Ik zou zeggen dat het ons gemiddeld 6-8 dagen kost om onze “doel” vogel te vangen. Natuurlijk, als de winter streng is, en de arenden voedsel-stress hebben, is de kans groter dat ze naar ons aas komen. Nee, we hebben zeker niet elke keer geluk! Dat zou dit te gemakkelijk maken! De moeilijkste vangsten zijn die van adulten in hun broedgebied in de zomer.
Vraag: Zien steenarendjongen er anders uit dan kale arendjongen?
A: Nog zo’n goede vraag uit Ferrisburg!
Ja, steenarendjongen zien er anders uit dan kale arenden. Als ze voor het eerst uit het ei komen en als jonge jongen (voordat de veren beginnen te groeien als ze ongeveer 4 weken oud zijn), zijn gouden arenden meestal wit. Kale arenden zijn veel donkerder grijs. Goudarenden hebben ook een zeer opvallende gele “graan” aan de basis van hun snavel, gedurende het hele neststadium. Zeearenden hebben dat niet; kale arenden zijn egaal donker. Naarmate ze ouder worden, behouden ze een veel lichtere, wittere kop dan kale arendjongen. Naarmate ze ouder worden krijgen ze hun zeer kenmerkende “gouden” nek waaraan hun naam is ontleend en die het meest opvallende verschil is bij arenden van oudere leeftijd. Bekijk enkele foto’s van beide op het net en overtuig uzelf!
Peter E. Nye
New York State Dept. Environmental Conservation
Division of Fish, Wildlife and Marine Resources
Albany, NY
Spring, 2006
© 1997 – 2019 Journey North. Alle rechten voorbehouden.