Enige tijd geleden ben ik naar Italië verhuisd, alweer. Een paar jaar geleden heb ik in Florence gestudeerd en nu woon ik in Verona. Hoewel verhuizen naar Italië een groot avontuur is, vergt het ook veel geduld en bureaucratische problemen om op te lossen. Italianen maken misschien grapjes dat hun systeem traag en inefficiënt is, maar in mijn ervaring is het echt niet anders dan in andere Europese landen.
Ondanks dat ik oorspronkelijk uit Europa kom, had ik als volwassene nooit echt op het vasteland van Europa gewoond totdat ik naar Nederland verhuisde. In mijn ervaring was het veel ingewikkelder om in Nederland te settelen dan in Italië.
Hier zijn mijn tips over verhuizen naar Italië. Klik op de andere gelinkte artikelen in de tekst als je meer wilt weten.
Waarom ben ik (weer) naar Italië verhuisd?
Eenvoudig: waarom niet. Als digitale nomaden kunnen we wonen en werken waar we maar willen en we hebben allebei een EU-paspoort. Mijn man en ik wilden een beetje verandering en we kozen voor een plek ergens in Europa.
We waren klaar met visumruns in Azië doen alsof we daar wonen, en verzendproblemen in Latijns-Amerika hielpen onze bedrijven voorheen niet.
De kwaliteit van leven in Europa is hoger dan in de VS, maar het leven is minimalistischer. Gezondheidszorg is semi-gratis (later meer hierover), het internet kan snel zijn, en dingen zijn over het algemeen betaalbaarder. Italië is ook zeer huisdier- en babyvriendelijk. Je kunt je huisdier overal mee naar toe nemen, ook in restaurants, en kinderopvang kost 1/3 van de prijzen in de VS.
We hebben voor Italië gekozen omdat we het over geen enkele andere plek eens konden worden – dat is de waarheid. Omdat mijn man graag bergen in de buurt wil en ik niet in een klein bergstadje kan wonen, hebben we Verona gekozen omdat dat de dichtstbijzijnde stad is met een vliegveld en goede treinverbindingen naar andere plekken.
We zijn zeker niet voorgoed uit de VS vertrokken. Onze bedrijven zijn er, de helft van de familie is er, en we zullen op een gegeven moment terugkomen. Maar we wilden ook nooit van die digitale nomaden zijn die overal op een toeristenvisum wonen.
Praktische tips voor verhuizen naar Italië (2020)
- Visums en verblijfsvergunningen voor Italië
- Het importeren van uw spullen en huisdieren
- Huren van een appartement in Italië
- Hoe opent u een bankrekening in Italië
- Hoe sluit u een ziektekostenverzekering in Italië af
- Internet in Italië
- Het verkrijgen van een nieuw rijbewijs
- Hoe uw Italiaans te verbeteren
- Fouten die u niet moet maken wanneer u naar Italië verhuist
Visa’s en verblijfsvergunningen voor Italië
Matt en ik hadden het geluk dat we allebei een EU-paspoort hadden, dus in ons geval was alles veel gemakkelijker. Binnen 90 dagen na aankomst moesten we onze verblijfplaats in Italië laten registreren, maar wat nog belangrijker was, we moesten meteen een Codice Fiscale aanvragen.
De eerste procedure was heel eenvoudig, we stapten gewoon naar Agenzia de Ingresso, vroegen om een Codice Fiscale en binnen 15 minuten hadden we er een. Je hebt het nodig voor bijna alle persoonlijke zaken in Italië, inclusief het huren van een huis, het openen van een bankrekening, het krijgen van een telefoon, etc.
Nadat je je huis contract hebt geregistreerd maak je een afspraak bij de anagrafe. Voor de grote steden kunt u online een afspraak maken op tupassi.it . U moet uw paspoort, een ingevulde Dichiarazione di Residenza, uw huwelijksakte plus een Italiaanse vertaling (als u samen een aanvraag indient), een geregistreerd huisvestingscontract, en een arbeidscontract of bewijs van inkomen als u zelfstandig ondernemer bent, meenemen. Neem fotokopieën van elk document mee.
Onze problemen: Dit is waar het voor ons lastig werd. Het anagrafe in Verona weigerde ons een verblijfsvergunning omdat onze bedrijven in de VS zijn gevestigd en we geen Italiaans BTW-nummer (partita IVA) hebben. We kregen de keuze om ofwel ons bedrijf naar Italië te verhuizen, wat logistiek gezien geen zin heeft, ofwel ons bij de Kamer van Koophandel als freelancers te laten registreren en dan onze inkomsten uit de EU te moeten bewijzen, wat ook geen zin heeft omdat dit niet is wat we doen. Dat gezegd hebbende, zijn we uiteindelijk geen officiële inwoners, wat eigenlijk niet zo’n groot probleem is als je gezond bent, geen auto wilt kopen, of naar huis kunt vliegen als er problemen ontstaan – we moeten alleen een beetje meer betalen voor de huisrekeningen.
Vriendenproblemen: Onze vrienden hadden ook problemen met de registratie. Zij waren beiden Amerikaan, maar een van hen had ook de Italiaanse nationaliteit. Het probleem in hun geval was dat in diverse Amerikaanse huwelijksakten geen nieuwe achternaam wordt vermeld – er staat alleen je meisjesnaam op en dan ga je naar het SS-kantoor om je naam te veranderen. De Italiaanse burgerlijke stand eiste een document met een officiële naamswijziging die de VS niet zou afgeven omdat die niet bestaat. Daarom konden ze zich niet laten registreren. Zij moesten via de gemeente in Sicilië (waar zijn familie vandaan kwam en waar zijn paspoort was afgegeven) om zich te laten registreren en een huwelijksakte opnieuw uit te geven en haar Amerikaanse paspoort om te wisselen om een oude naam aan te geven. Het duurde maanden om dit recht te zetten en in die tijd moest ze heen en weer reizen naar de VS en Italië omdat haar Shengen visum verliep.
Lees meer over ons waargebeurde horrorverhaal over verhuizen naar Italië
Als het je lukt om je in te schrijven, moet je 45 dagen wachten. Er komt dan een ambtenaar op bezoek om te bevestigen dat u daar inderdaad woont. Als u de deur niet opendoet wanneer ze onaangekondigd langskomen, laten ze een kaartje achter met een datum en een tijdstip waarop u persoonlijk moet langskomen om te bevestigen dat uw adres klopt.
Zolang dit binnen 45 dagen na uw aanvraag is gebeurd, kunt u nu naar het anagrafe terugkeren om uw verblijfsvergunning op te halen.
Als we geen EU-paspoort hadden, zouden we eerst een visum moeten aanvragen en vervolgens een permesso di soggiorno moeten aanvragen. Alle Amerikaanse expats die in Italië wonen, moeten dat krijgen. Het duurt meer dan 3 maanden om het te ontvangen en vereist iets meer papierwerk, maar het is zeker te doen. Hier vindt u meer informatie over het verkrijgen van uw eerste permesso.
Om onze residentie te registreren, moesten we een contract hebben voor langdurige huisvesting. AirBnB is niet voldoende, dus je moet eerst een appartement vinden voordat je aan registratie denkt. Maar er is geen haast bij.
Voor burgers van buiten de EU:
Italië heeft een puntensysteem ingevoerd voor nieuwe inwoners. Zodra je je permesso hebt gekregen, krijg je punten of verlies je punten en als je aan het eind niet genoeg punten hebt, wordt je residentie je afgenomen. Om te beginnen moet je 2 dagcursussen over aanpassing bijwonen. Daarna moet u een Italiaans taalcertificaat halen, u kunt punten krijgen voor het volgen van een universitaire opleiding, enz. Je kunt punten verliezen voor het krijgen van een snelheidsovertreding of andere dingen.
Basically, it’s not a “once you get it’s yours” kind of residence permit.
Importing Your Things and Pets to Italy
Italian customs will allow you duty-free entry of your household effects, so long as they are imported within six months of you moving to Italy and registering as a resident. We hebben een paar koffers meegenomen en een paar dozen verzonden. Voor dat laatste moesten we veel douaneformulieren invullen, maar uiteindelijk betaalden we als EU-burgers niets aan belasting.
Na veel onderzoek besloten we de auto niet te importeren. De auto zou gekeurd en aangepast moeten worden aan de Europese normen, en dan bij aankomst in Italië geregistreerd moeten worden. Je kunt een aantal horrorverhalen lezen over mensen die hun auto helemaal niet konden registreren, dus hebben we de onze maar verkocht.
Het importeren van onze pluizige kat was eigenlijk het makkelijkst, en je kunt er hier meer over lezen. Je kunt echter pas een Europees paspoort voor je huisdier krijgen als je een inwoner wordt of je permesso di sogiorno krijgt (tenzij je een Italiaans paspoort hebt, want blijkbaar moet het paspoort van je huisdier overeenkomen met dat van jou). Aangezien we de documenten uit de VS hadden, konden we hem met Kerstmis naar Polen laten vliegen en vervolgens in Polen een dierenpaspoort voor hem aanvragen.
Een appartement huren in Italië
Verwacht dat u minstens €850 betaalt voor een klein appartement in een grotere stad. Je kunt een appartement van 140m2 midden in het centrum van de stad huren, met 2 slaapkamers, 2 badkamers, en een gigantische woonkamer voor minder dan 2000 per maand, alles gemeubileerd.
Voor ons is het een deal omdat het zeker lager is dan de prijzen in Californië, maar laat je niet voor de gek houden – er zouden rekeningen komen en die zijn niet gering. We moesten ongeveer 550 EUR voor 3 maanden betalen voor gas & elektriciteit, en 120 EUR per kwartaal voor vuilnis “inzameling” (omdat je het nog steeds zelf naar de dichtstbijzijnde container moet slepen).
Als je erover denkt om naar Italië te verhuizen om een baby te krijgen, houd er dan rekening mee dat babyspullen in Italië niet alleen duurder zijn dan in de VS, maar dat er ook een gebrek aan keuze is.
*
Hoe verleidelijk het ook klinkt om een Italiaanse villa in Toscane of Positano te kopen, vooral sinds steden waar huizen voor €1 worden aangeboden, denk twee keer na voordat je dat doet. Als je moet werken zijn er daar geen mogelijkheden om te werken en online werken kan lastig zijn omdat de internetverbinding op het platteland niet optimaal is.
Wij zochten ons appartement direct op Immobiliare toen we nog in de VS waren. We wisten min of meer welke gebieden we zouden overwegen en zagen wat er beschikbaar was. Over het algemeen, als je op zoek bent naar een appartement dat meer dan 1200 per maand is, zal het niet meteen worden genomen. We zagen onze 3 potentiële appartementen een maand voordat we verhuisden en gingen naar de verhuurkantoren bij aankomst in Verona.
Het bleek dat van de 3 plaatsen die we overwogen er een al verhuurd was, de tweede was veel kleiner in het echt dan op de foto’s, en we vonden de derde leuk en uiteindelijk kregen we het.
In Verona gingen we met Technocasa agentschap. Iedereen daar was erg vriendelijk en behulpzaam met het opzetten van internet, registratie, en andere rekeningen. In Italië heeft de huurder veel rechten. Het is illegaal om in het contract te zetten dat er geen huisdieren of baby’s in het appartement mogen (het in rekening brengen van huur voor huisdieren is illegaal).
Als je via een makelaarskantoor huurt, moeten zowel jij als de verhuurder bemiddelingskosten betalen. Ik weet niet veel over de kant van de verhuurder, maar van de kant van de huurder is de vergoeding ofwel een huur van 1 maand of 10% van uw jaarhuur (dat is ongeveer 1,5 maand huur). Ik zal niet liegen, het is een hoop geld dat je vooraf moet betalen, zeker als je bedenkt dat de meeste plaatsen een borg ter waarde van 3 maanden huur vragen.
Update: zowel het bureau als de huisbaas besloten ons uiteindelijk op te lichten. Ze hebben nooit onze borg van 3 maanden huur teruggegeven en weigerden met ons te praten. Sterker nog, ze probeerden zelfs meer geld van ons te krijgen. Twee van onze vrienden hadden precies dezelfde situatie, dus mijn advies: stop met het betalen van huur 2-3 maanden voordat je verhuist.
In Italië kun je meestal niet voor een jaar een appartement huren, dat is heel zeldzaam. In de meeste gevallen zijn de contracten 3+2 of 4+4, wat betekent dat je een contract voor 3 of 4 jaar hebt en dat je het zonder problemen met nog eens 2 of 4 jaar kunt verlengen. Dat betekent ook dat uw huisbaas de prijs niet kan verhogen voor de duur van het contract. Normaal gesproken heb je een opzegtermijn van 6 maanden, maar je kunt het soms terugbrengen tot 3 of 4 maanden.
Als je een goed contract hebt getekend, heeft de huisbaas of het makelaarskantoor 30 dagen de tijd om het contract te registreren bij de belastingdienst, en ze moeten je een kopie van de registratie geven zodra deze is voltooid.
Locate Your Nearest Post Office
In Italië worden veel dingen gedaan op het postkantoor. Je betaalt rekeningen op het postkantoor, je kunt er bankkaarten kopen, je krijgt er een permesso di soggiorno kit, en je vraagt er ook je ziektekostenstelsel aan. Natuurlijk zit het postkantoor altijd vol. Het maakt niet uit hoe laat je gaat, maar zorg ervoor dat je voor 14.00 uur gaat, want dan sluiten de postkantoren in Italië.
Hoe open ik een bankrekening in Italië
Om een bankrekening te openen heb je eerst een verblijfsvergunning nodig. Maar voor sommige dingen moet u een werkende kaart hebben, zoals het opzetten van een internetverbinding. In ons geval werkte een van onze Amerikaanse creditcards om Vodafone internet in te stellen, dus dat was geen probleem.
Als uw buitenlandse kaart niet werkt, kunt u naar het postkantoor gaan en een prepaid Italiaanse bankpas kopen om te gebruiken voordat u uw bankrekening instelt.
Hoe kunt u een ziektekostenverzekering in Italië afsluiten
Zorg in Italië is technisch gezien gratis. Ik zeg technisch, omdat er een aantal hoepels zijn waar je doorheen moet springen om het te krijgen en je moet er nog steeds voor betalen – of het nu je werkgever is of jijzelf als zelfstandige. Het is een wijdverbreid misverstand dat een ziektekostenverzekering in Europa gratis is. Dat is niet zo.
Je moet vaak even wachten op een afspraak met een specialist, maar je kunt altijd particulier gaan.
Voor een bezoek aan een goede verloskundige met een volledige echo betaalde ik bijvoorbeeld maar 150 euro en kreeg ik zelfs een tweede afspraak gratis, omdat de dokter de week daarna nog iets wilde controleren. De resterende afspraken met dezelfde arts kostten slechts 85 euro.
In de VS kreeg ik voor hetzelfde ongeveer 340 dollar per afspraak, alleen een extra 150 dollar voor een echografie.
Maar niet alles kan privé worden gedaan in Italië – bijvoorbeeld bevallingen of gecompliceerde operaties. Ook kunnen bepaalde medicijnen niet worden voorgeschreven in Italië – particulier of openbaar, zelfs als je ze al gebruikt en een bestaand recept hebt.
Ook ben ik een keer bij een particuliere kinderarts geweest en ik zou het niet aanraden. De kinderarts vertelde me ronduit dat ze alleen naar de baby kan kijken omdat ze eigenlijk nergens mee is uitgerust, dus voor iets ernstigs zou ik naar een reguliere kinderarts in het ziekenhuis moeten en dat kan niet nog een keer particulier.
Onze problemen: Voordat we hierheen verhuisden is ons verteld dat in Italië iedereen recht heeft op gratis spoedeisende hulp, ongeacht hun status.
Als EU-burgers zouden we gratis spoedeisende hulp moeten krijgen, maar dat kan alleen met een EU Gezondheidskaart uit een ander land. Nogmaals, mijn vriendin in dezelfde situatie (zonder EU-gezondheidskaart) kreeg meerdere keren gratis spoedeisende hulp voor haar en haar kinderen, dus ik denk dat het van je geluk afhangt.
Wij kregen ook te horen dat we, in tegenstelling tot wat meerdere artsen ons eerder hadden verteld, zelfs in noodgevallen zouden moeten betalen voor de bevalling.
Als je eenmaal in Nederland woont, kun je je na betaling van het tarief inschrijven bij hun gezondheidsstelsel voor andere gezondheidsafspraken. Hier lees je hoe je je registreert voor de SSN – Italiaans gezondheidssysteem.
Internet opzetten in Italië
Ik moet toegeven dat ik het opzetten van internet in Italië vreesde en me op het ergste had voorbereid. Als je online gaat, kun je lezen over mensen die een maand of langer hebben gewacht met het installeren van een router. Dit was zeker niet mijn ervaring.
We stapten het Vodafone-kantoor binnen en kregen onze SIM-kaarten zonder enige problemen. Uiteindelijk kregen we een prepaid optie, omdat ze een beter aanbod hadden – 10 euro per maand voor 8 GB internet.
Daarna regelde ik het internetcontract. Met behulp van onze Codice Fiscale, paspoort en Amerikaanse creditcard die op de een of andere manier werkte, kregen we een 35 euro per maand contract met 1 Gigabit Internet. Het zou 30 euro zijn geweest als we niet om de supersnelle verbinding hadden gevraagd. De volgende dag kreeg ik een sms met de voorwaarden en de informatie dat iemand me zou bellen om een afspraak te maken voor een bezoek van een technicus.
We kregen ook 15 GB per dag op onze SIM-kaarten om onze laptops te tetheren terwijl we wachten tot alles is geïnstalleerd, wat geweldig werkte.
In werkelijkheid waren we nooit in staat om de 1 Gigabit Internet te krijgen. Eerlijk gezegd konden we niet eens 100 Mbps krijgen, omdat het gebouw oude kabels heeft en het internetbedrijf het eigenlijk niet in ons gebouw kan installeren.
Het krijgen van je nieuwe rijbewijs
Niet als je uit een land komt dat een wederkerigheidsovereenkomst met Italië heeft, wat tegenwoordig eigenlijk alleen de EU is, zul je na een jaar in Italië te hebben gewoond, het Italiaanse rijexamen moeten afleggen. Dat betekent dat als je je rijbewijs in de VS hebt gehaald, je opnieuw examen moet doen, net zoals Europeanen opnieuw examen moeten doen in de VS ondanks dat ze een rijbewijs uit Europa hebben.
Je kunt nog een jaar op je oude rijbewijs rijden (vanaf het moment dat je residentie aanvraagt op het gemeentehuis), daarna wordt het officieel ongeldig. Aangezien wij geen verblijfsvergunning konden krijgen, kunnen we onze rijbewijzen gebruiken en hoewel dit misschien werkt met een huurauto, is dit geen optie als je een eigen auto wilt of moet kopen.
Het examen is natuurlijk alleen in het Italiaans beschikbaar, dus je moet het Italiaans goed begrijpen om het te halen. Je kunt echter een oefenboek met vragen kopen en die leren.
Belangrijk: zorg dat je een internationaal rijbewijs hebt. Ze zijn begonnen boetes op te leggen aan buitenlandse niet-EU toeristen voor het gebruik van hun rijbewijs in plaats van een internationaal rijbewijs.
Wanneer je naar Italië verhuist, maar nog steeds wacht op je permesso di soggiorno, word je nog steeds als toerist beschouwd en kun je dus een boete krijgen. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.
Lees meer over het huren van een auto in Italië.
Hoe je Italiaans te verbeteren
Je kunt niet naar Italië verhuizen en geen Italiaans spreken. Dat kan gewoon niet en dat zou je ook niet moeten doen, want er zijn hier minder mensen die Engels spreken dan je denkt.
Het lijkt misschien frustrerend om je in het Engels door de bureaucratie heen te worstelen, maar probeer dat maar eens te doen in een taal die je niet verstaat. Mijn man kan vaak niet eens een bestelling van beneden ophalen, omdat ze hem proberen uit te leggen dat hij dingen moet ondertekenen of belasting moet betalen, en dat kan natuurlijk niet in het Engels.
Als je denkt dat je het wel leert door Duolingo of Rosetta Stone te gebruiken, denk dan nog maar eens goed na. Ik ken geen enkele persoon die daadwerkelijk een taal heeft geleerd van het gebruik van apps (geleerd, niet online beweerd dat ze dat hebben gedaan).
Lees meer: Hoe leer je snel een taal
fouten die je niet moet maken als je naar Italië verhuist
Verhuizen in de zomer
Iedereen en hun moeder gaat in de zomer naar Italië, dus natuurlijk zijn alle AirBnB’s en hotels dan al ver van tevoren uitverkocht. Dat gezegd hebbende, verhuis niet in de zomer als de steden vol zitten met toeristen.
Niet Italiaans leren
Voordat je er zelfs maar aan denkt om naar Italië te verhuizen, moet je op zijn minst een beetje Italiaans leren. Veel mensen spreken gewoon geen Engels, vooral in kleinere plaatsen, dus wees niet verbaasd als je voortdurend gefrustreerd zult zijn dat je het niet begrijpt. Je kunt niet van mensen verlangen dat ze zich aan je aanpassen en Engels spreken.
Nodig om regelmatig pakketjes te ontvangen
Aangezien ik een aantal productreviews doe, heb ik de neiging om veel dingen online te bestellen, althans dat was zo tot ik naar Italië verhuisde. Na maandenlang proberen heb ik het zo’n beetje opgegeven om iets te bestellen, omdat het zelden aankomt.
Italiaanse postdiensten, DHL of andere snelle bezorgopties zoals GLS inbegrepen, zijn gewoon waardeloos – fijntjes gezegd. Soms brengen ze je pakketjes als ze daar zin in hebben, maar het komt vaak voor dat er aan de deur wordt gebeld en dat de postbode binnen een paar seconden weg is – in feite doet hij alsof hij heeft geprobeerd het pakketje af te leveren, terwijl hij het in werkelijkheid niet eens heeft meegenomen.
Ik heb ontelbare pakketjes retour gehad, nadat ik een e-mail met ‘ontvanger niet thuis’ had ontvangen terwijl ik bij de deur zat te wachten tot mijn spullen zouden arriveren.
Je kunt ook achter je pakketjes aan door te proberen naar verschillende postkantoren te gaan, maar als het door DHL of GLS wordt afgehandeld, moet je binnen 48 uur bij hun magazijn zijn en omdat het in the middle of nowhere is, kost de taxi om daar te komen vaak meer dan de prijs van iets wat je hebt besteld. Het is uiterst frustrerend.
Alleen expat-vrienden maken
Als je naar een vreemd land verhuist, is het makkelijk om je te houden aan wat vertrouwd is – Engelssprekende expat-vrienden. Ik heb deze situatie in Nederland gezien en ik zie het ook in Italië, dat vaak zelfs na jaren in een land te hebben gewoond veel expats geen lokale vrienden hebben.
Als je meteen een paar Italiaanse vrienden maakt, heb je echt een streepje voor als het gaat om het leven in Italië. Het is duidelijk dat zij meer weten over hoe dingen werken dan expats. Bovendien verbeter je je taalvaardigheid.
Denk je dat je overal met je bankpas kunt betalen
Italië moet je wettelijk toestaan om voor dingen boven de 5 euro met een pas te betalen, maar dat is niet altijd het geval. Veel bedrijven werken nog steeds alleen met contant geld en geven de voorkeur aan contant geld – om voor de hand liggende redenen verliezen eigenaren veel geld per jaar aan kaartbetalingen. In veel gevallen, zoals bij het opzetten van internet of het betalen van tol, heb je contant geld nodig.
Italianen moeten zich aan je schema aanpassen
Je zult er aan moeten wennen dat winkels tijdens lunchtijd gesloten zijn (rond 1-3 uur) en restaurants pas rond 19:30 open zijn. Veel restaurants hebben om 19.00 uur een diner voor toeristen, en om 21.00 uur een diner voor de lokale bevolking. Van 18.00 tot 20.00 uur kunt u alleen een appertivo krijgen.
