De meeste mensen die voor een loopbaan in het strafrecht of de criminologie kiezen, doen dat omdat ze een verschil willen maken en andere mensen willen helpen. Sommige van de meest kwetsbare mensen en degenen die het meest hulp nodig hebben zijn slachtoffers van misdrijven. Voor werkzoekenden in de strafrechtspleging die een passie hebben voor het helpen van de meest behoeftigen, kan een carrière als slachtofferhulpverlener precies zijn wat je zoekt.
Korte geschiedenis van slachtofferhulp
Tot voor kort was bijna de hele geschiedenis van de criminologie gericht op het bestuderen van de misdadiger: waarom hij misdrijven pleegt, waar hij het doet, met wie hij het doet, en hoe hem te vangen, te straffen en te voorkomen dat hij het nog eens doet. Hoewel wetshandhavers en officieren van justitie zeker sympathiek stonden tegenover slachtoffers van misdrijven, ging hun aandacht meestal uit naar het voorkomen en vervolgen van misdrijven, zonder veel aandacht of begrip voor wat de werkelijke slachtoffers voelden of nodig hadden.
Dit begon te veranderen na de Tweede Wereldoorlog, toen victimologie opkwam als een interesse- en studiegebied voor sociologen. Na verloop van tijd begonnen onderzoekers verbanden te ontdekken tussen succesvolle – of mislukte – vervolgingen, en de mate van vertrouwen die slachtoffers en getuigen hadden in hun rechtshandhavings- en justitiële systemen. Misdaden werden niet aangegeven en getuigen werkten niet mee als ze het gevoel hadden dat niet aan hun behoeften werd voldaan of dat er zelfs maar naar hen werd gekeken.
Tegzelfdertijd begon men misdaad deels te beschouwen als een gevolg van het falen van de staat om de problemen die ertoe leidden, adequaat aan te pakken. Dit droeg bij aan de opvatting dat slachtoffers compensatie verdienden voor hun fysieke en emotionele verliezen.
In de jaren zeventig en tachtig werden programma’s voor belangenbehartiging ontwikkeld, die ertoe bijdroegen dat de nadruk bij de strafrechtelijke vervolging kwam te liggen op de slachtoffers. Deze programma’s dienden om slachtoffers te helpen compensatie en afsluiting te krijgen en leidden tot de opkomst van victim advocacy als een vitaal carrièregebied binnen het strafrechtsysteem.
Functies en werkomgeving
Victim advocates werken binnen bijna elk onderdeel van het strafrechtsysteem. Rechtshandhavingsinstanties hebben hen in dienst als contactpersonen voor rechercheurs tijdens hun werk aan zaken. Officieren van justitie en officieren van justitie hebben bureaus die slachtoffers en getuigen helpen hun weg te vinden in de rechtsgang. De rechtbanken doen een beroep op slachtofferadvocaten bij het bepalen van restitutie- en vonniskwesties.
De belangrijkste functie van slachtofferadvocaten is misschien wel het bieden van steun en begeleiding aan slachtoffers van misdrijven. Het onderzoeks- en juridische proces kan zeer verwarrend en moeilijk te begrijpen zijn voor mensen buiten de sector. Bovendien is voor politieagenten, rechercheurs en advocaten het onderzoeken en vervolgen van misdrijven een alledaagse bezigheid, terwijl het voor slachtoffers vaak hun enige interactie met het strafrechtproces is. Dit gebrek aan contact kan soms leiden tot slechte communicatie en misverstanden, die de slachtofferhulp kan overbruggen en herstellen.
Zij bieden een gevoeligheid voor het proces die er anders misschien niet is. Dit kan blijken uit hun zorgvuldige behandeling van delicate situaties, zoals het organiseren van rechtszittingen om het contact van een slachtoffer met een verdachte tot een minimum te beperken, of uit hun zorgzame raadsman.
Slachtofferhulp kan hulp bieden, regelingen treffen en aanpassingen maken voor rechtszaken en advies en steun geven tijdens het hele proces. Ze helpen slachtoffers en getuigen bij het ontvangen van een schadevergoeding en helpen hen beter te begrijpen wat ze kunnen verwachten tijdens het onderzoek naar en de vervolging van misdrijven. Slachtofferhulp biedt ook training en advies aan rechtshandhavingsinstanties en -ambtenaren over hoe zij betere diensten, communicatie en bijstand aan slachtoffers kunnen verlenen.
De taak van een slachtofferhulpverlener omvat vaak:
- Hulp aan slachtoffers en getuigen.
- Hulp bij het beheer van zaken voor slachtoffers en getuigen.
- Hulp bij het regelen van aanpassingen voor vergaderingen en rechtszittingen.
- Het fungeren als aanspreekpunt tussen slachtoffers en strafrechtelijke instanties.
- Het bevorderen van de samenwerking tussen rechtshandhaving, vervolging, slachtoffers en getuigen.
Victim advocates werken zeer nauw samen met rechtshandhavingsambtenaren, evenals advocaten, rechters en andere strafrechtelijke professionals. Zij kunnen worden opgeroepen om lezingen te geven en nauw samen te werken met andere groepen en organisaties, zoals opvanghuizen voor huiselijk geweld of kinderbeschermingsgroepen.
Voorvechters kunnen zowel met kinderen als volwassenen werken. Er wordt vaak een beroep op hen gedaan om te reageren op plaatsen delict om onmiddellijk hulp en advies te verlenen. Veel staten eisen dat slachtoffers en getuigen informatie krijgen over hun lokale slachtofferadvocatenkantoren in geval van een misdrijf.
Voorschriften voor opleiding en vaardigheden
De opleidingseisen kunnen van staat tot staat of zelfs van district tot district verschillen. Over het algemeen moeten aspirant-slachtofferhulpverleners echter minimaal een bachelordiploma in strafrecht of een vierjarige graad in criminologie hebben, alsmede enige opleiding in counseling en psychologie. Een masterdiploma heeft vaak de voorkeur.
Zij moeten kennis hebben van het strafrechtsysteem en van de rechtsgang, en vooral van de processen binnen hun district of circuit. Slachtofferhulp moet beschikken over sterke interpersoonlijke communicatievaardigheden en effectief kunnen communiceren met mensen van alle opleidingsniveaus en achtergronden. Ze moeten sympathiek, begripvol en geduldig zijn.
Veel werkgevers eisen voorafgaande ervaring in een adviserende of advocatende rol. Dit kan worden bereikt door vrijwilligerswerk bij een opvanghuis of andere dienstverlenende organisatie of door werk in het verleden in het maatschappelijk werk, het onderwijs of zelfs de rechtshandhaving.
Groei van de werkgelegenheid en salarisvooruitzichten
Terwijl victim advocacy nog in de relatieve kinderschoenen staat als beroep, kunnen er meer mogelijkheden beschikbaar komen naarmate kantoren hun taken uitbreiden en evolueren. Aspirant pleitbezorgers moeten misschien bereid zijn om te verhuizen om werk te vinden, maar in het hele land blijft er een solide potentieel voor werkgelegenheid.
Volgens gegevens van Indeed.com, kunnen slachtoffer pleitbezorgers tussen de $24.000 en $70.000 per jaar verdienen. Gemiddeld verdienen pleitbezorgers zo’n 53.000 dollar per jaar.
Is een carrière iets voor jou?
Geduld en medeleven zijn de sleutelwoorden in de slachtofferhulp. Vaak moeten pleitbezorgers omgaan met mensen op de slechtste en moeilijkste momenten van hun leven. Dat vergt sympathie en empathie en een zeer zorgzaam hart.
Het is geen baan voor iedereen; er is een heel speciaal iemand voor nodig om deze rol op zich te nemen. Maar als het jouw doel is om anderen te helpen en hun het medeleven, de hulp en het advies te geven dat ze nodig hebben om verder te kunnen, dan is een baan als slachtofferhulpverlener misschien wel de perfecte loopbaan in de criminologie voor jou.