Doel: Het argument uiteenzetten dat alcoholisme (of “probleemdrinken”) beter niet als een ziekte wordt beschouwd.
Samenvatting: Overmatig drinken kan lichamelijke ziekte veroorzaken en lichamelijke afhankelijkheid met zich meebrengen, zonder daarom zelf een ziekte te zijn. Het “ziekteconcept” van alcoholisme is niet nodig om medisch ingrijpen of een zorgzame benadering van alcoholverslaafden te rechtvaardigen. Er is een specifieke en een algemene versie van het ziekteconcept van alcoholisme. Het specifieke ziekteconcept, dat vooral in verband wordt gebracht met de Fellowship of Alcoholics Anonymous, wordt tegengesproken door empirisch bewijs en is niet nuttig voor preventieve en behandelingsreacties op problematisch drinken, vooral voor de inspanningen om problematisch drinken in een vroeg stadium op te sporen en te veranderen. Het algemenere ziekteconcept heeft dezelfde nadelen en is ook ondoeltreffend om bij het grote publiek sympathie te wekken voor probleemdrinkers. Het is nuttiger probleemdrinken te zien als het resultaat van de interactie tussen de persoonlijkheid van het individu en de sociale context waarin hij of zij geleerd heeft te drinken.
Conclusie: Voor een doeltreffende en barmhartige maatschappelijke reactie op probleemdrinken moet het ziektemodel van alcoholisme worden vervangen door een sociaal leerperspectief.