Zelfs op jonge leeftijd kon ik veel meer dingen doen dan mijn vrienden. Logeerpartijtjes of verjaardagsfeestjes, het was ja van mijn moeder. Als ik de relatie van mijn vrienden met hun ouders zie, zijn ze gesloten omdat ze weten hoe streng hun ouders zijn en hoe ze in de meeste gevallen overdreven zullen reageren op dingen. Ik ben opgegroeid met oudere broers en zussen, dus mijn moeder was gewend aan de tienerjaren en het uitgaan. Misschien komt het omdat mijn moeder jong was, of omdat mijn moeder niet bepaald het onschuldige kind was in haar tijd. Nu weet ik dat ik veel geluk heb gehad met mijn moeder, maar is dat wel zo? Is het dat mijn moeder mij meer vertrouwt of dat de ouders van mijn vriend te beschermend zijn? Hoe komt het dat sommige ouders streng zijn en anderen niet?
In “Parenting Styles and Their Effects on Children”, door Makay Francis (YouTube, maart 2011) zijn opvoedingsstijlen onder de loep genomen en onderverdeeld in 3 verschillende groepen. Elk van deze opvoedingsstijlen kan het effect van hoe een kind wordt opgevoed tot uitdrukking brengen en uiteindelijk een rol spelen in hun groei. De 3 stijlen staan bekend als autoritair, permissief en autoritatief.
Autoritaire ouders staan bekend als veeleisend en willen totale controle over hun kinderen. In de video kregen autoritaire ouders geen hoog cijfer als het ging om ontvankelijk zijn voor hun kinderen. Dit is een gevolg van het feit dat ze geen emoties willen tonen en alleen maar macht en controle over het kind willen hebben. Zij zien elke situatie die zich voordoet als goed of slecht. Kinderen met autoritaire ouders, conformeren zich aan regels en wetten, en hebben een sterke angst om gestraft te worden.
Permissieve ouders zijn de tegengestelde vorm van autoritaire ouders. Zij hoeven of willen geen totale controle over hun kinderen. Volgens de video hebben permissieve ouders weinig straffen voor hun kinderen. Ze zijn ontvankelijk voor de behoeften van hun kind en dwingen geen regels af. De persoonlijkheid van een ouder speelt een grote rol in deze opvoedingsstijlen en is een groot resultaat in hoe zij op hun kind reageren. Als gevolg hiervan kan een kind een verlegen persoon worden als het op school aankomt en gewoon in het dagelijks leven.
Autoritatieve ouders zijn een goede balans tussen verschillende opvoedingsstijlen. Ze zijn niet te veeleisend en niet te toegeeflijk. Deze ouders verwachten nog steeds van hun kind dat het zich aan de regels houdt die ze hebben opgesteld, maar ze zijn minder streng dan autoritaire ouders. Dit kan een gevolg zijn van het feit dat hun kinderen zich sociaal beter en comfortabeler voelen. Van kinderen met autoritatieve ouders wordt gezegd dat ze doelgericht en zelfverzekerd zijn.
In “Parenting SA: What parenting style works best for children” van Department for Education, South Australia (YouTube, februari, 2019) bespreekt Jodie Benveniste, een psychologe en scheidend auteur, welke opvoedingsstijlen het beste werken voor kinderen.Als Benveniste begint met het bespreken van de verschillende opvoedingsstijlen, beschrijft ze een autoritaire als een ouder die ” een beetje te hard kan zijn en een beetje warmte en liefde kan ontberen.” Autoritaire ouders hebben een mentaliteit van “Doe wat ik zeg, want ik heb het je gezegd.”
Permissieve ouders zijn, volgens Benveniste, “niet altijd even goed in het stellen van consequenties en het opvolgen van acties.” Ze kunnen wel iets zeggen, maar als het ergens op aankomt, hebben ze geen structuur als het op hun kind aankomt. Benveniste bespreekt hoe een kind wel grenzen en structuur nodig heeft.
Gesteunde ouders zijn naar verluidt het beste voor een kind. Zij zijn in staat om te voorzien in de liefde en behoeften van het kind en zijn toch in staat om grenzen te stellen. Ze kunnen helpen het gedrag van een kind te sturen en richten zich niet op straffen. “Je richt je op het begeleiden en onderwijzen en helpt hen om goed gedrag aan te leren.” In zekere zin werken deze ouders samen met hun kind om te groeien en hen de ruimte te geven en ook steun te bieden.
Volgens Benveniste, “Onafhankelijke ouders hebben weinig belangstelling voor hun kinderen en ze bieden niet echt begeleiding, grenzen en structuren die kinderen nodig hebben om te leren. Een van de dingen die ontkoppelde ouders missen, is de structuur als het gaat om de dagelijkse behoeften als een volwassene. Het kan dus zijn dat een kind de slaap-, huiswerk- of eetroutine niet onder de knie krijgt omdat de ouders die niet vastleggen.
Toen ik deze enquête verstuurde, hoopte ik echte resultaten te krijgen om niet alleen ja of nee te antwoorden, maar ook om een beter inzicht te krijgen in hoe een kind over zijn ouders denkt. Toen ik naar de resultaten keek, waren bijna alle resultaten mensen tussen de 18-20 jaar oud. Alle mensen die de enquête hebben ingevuld, zeiden dat ze een combinatie hebben van een strenge ouder en een toegeeflijke ouder. Ze zeiden ook dat ze een goede relatie met hun ouders hebben. 100% van de mensen die de enquête hebben ingevuld, zeiden dat hun relatie met hun ouders ervoor heeft gezorgd dat ze ook zo willen zijn als het tijd is om kinderen te krijgen.
Ik heb deze mensen gevraagd of ze het eens waren met de manier waarop hun ouders hen hebben geregeerd. Ik kreeg reacties als: “Ik vind het goed hoe ze me hebben opgevoed, omdat ik het gevoel heb dat ze me de juiste moraal hebben bijgebracht om een goed mens te zijn”, wat een populaire reactie was. Ik kreeg ook reacties als: “Er waren bepaalde dingen die ik wel en niet leuk vond. Ik hield van de moraal waarmee ze me opvoedden, maar ik denk dat ze over bepaalde dingen een beetje te beschermend waren”. Het was geweldig om te begrijpen waarom en hoe ze over hun ouders dachten, want uiteindelijk groeien we op en worden we onze eigen persoon zonder onze ouders
Elke ouder is anders en heeft een andere manier om hun eigen kinderen op te voeden. Omdat alle ouders niets dan het beste voor hun kinderen willen en hen veilig en gezond willen houden, hebben ze hun eigen manier om dat te doen. Een autoritaire ouder houdt hun kinderen strak in de gaten en geeft ze bijna geen ruimte om te groeien. Toegeeflijke ouders zijn toegeeflijk en geven hun kind bijna te veel ruimte om te ademen. Onbetrokken ouders geven weinig tot geen aandacht aan een kind en hebben weinig tot geen echte connecties en interacties. Gezaghebbende ouders werken met regels maar staan hun kinderen toch toe vrij te zijn. Zoals bijna alle onderzoeken hebben bewezen, zijn Gezaghebbende ouders de beste manier om een kind op te voeden. Of het nu uit eigen ervaring is, of wat zij het beste vinden voor hun kind, ouders voeden hun kinderen allemaal verschillend op. Sommige ouders zijn streng en andere zijn toegeeflijk, en uit alles wat ik in de gegevens ben tegengekomen blijkt dat elke manier het kind een ontwikkelingsweg geeft.