Heb je het verhaal gehoord van die man die zo in de Olympische stemming kwam dat hij de Atlantische Oceaan probeerde over te zwemmen?
Het is waar.
De naamloze man probeerde 3600 kilometer te zwemmen van Frankrijk naar New York. Hij haalde een mijl of twee voordat de reddingsbrigade hem oppikte. Een of twee mijl is nog steeds een behoorlijke inspanning, maar een zwemtocht van twee mijl is slechts 0,0006% van de afstand die nodig is om de Atlantische Oceaan over te zwemmen.
Leuk geprobeerd, grote jongen.
Terwijl die zwemmer tot een belachelijk uiterste ging, kijken veel mensen naar de Spelen en stellen zich als gevolg daarvan atletische en individuele doelen.
En dat is geweldig. Doelen stellen en jezelf verbeteren is een groot deel van wat Dave je leert. Maar als je een betere zwemmer wilt worden, gewicht wilt verliezen, schulden wilt aflossen of wilt trainen voor de Olympische Spelen, is het belangrijk om het volgende te onthouden: Gouden medailles komen niet zomaar.
Je wordt niet een week na je training wakker en loopt opeens een 100 meter van onder de 10 seconden. Je vijfde 200-meter zwemmen zal Michael Phelps niet doen trillen tot in zijn kern van angst.
Dat vergt jaren, zelfs decennia van oefening, met uren en uren van tijd in de sportschool, het zwembad, of de rechtbank. In Outliers, Malcolm Gladwell beroemd gemaakt de “10.000 uur regel”-de overtuiging dat om een succes in een gebied vereist het beoefenen van een specifieke taak voor 10.000 uur.
En dat is wat veel Olympische atleten hebben gedaan. Ze hebben offers gebracht, zowel ongelooflijk als niet zo slim (zoals het aangaan van duizenden en duizenden dollars schuld) om iets te bereiken dat weinig mensen op aarde zichzelf kunnen noemen:
Een offer dat loonde
Gabby Douglas, die onlangs gouden medailles won in de individuele meerkamp dames turnen en als onderdeel van de teamcompetitie, verhuisde 1.000 mijl weg van haar huis en familie om haar Olympische dromen na te jagen en te trainen onder een coach van wereldklasse. Na aanvankelijk de verzoeken van haar 14-jarige dochter om die enorme overstap te maken te hebben afgewezen, heeft Gabby’s moeder uiteindelijk toegegeven.
Het is duidelijk dat dit een moeilijke beslissing was voor Gabby, en vooral voor haar moeder, die onderweg ook veel financiële offers heeft moeten brengen. Haar moeder, Natalie Hawkins, legde het als volgt uit aan Yahoo:
“De ergste, buikpijn veroorzakende beslissing die ik ooit in mijn hele leven heb genomen. Verloor slaap, verloor haar, verdiende een paar grijze haren, ik huilde. Ik ging door het hele scala van emoties, ik was boos, en toen kwam ik tot een plaats van vastberadenheid. Ik zei: ‘Oké, Natalie, je hebt deze ene kans om dit goed te doen. Als je dit verpest, komt het niet meer terug. Dit is turnen.”
Dit moment, slechts 16 jaar oud, is Gabby de spil van een historisch Olympisch team. En dat allemaal omdat ze zich realiseerde dat er meer nodig is dan alleen talent om een gouden medaille te winnen. Het vereist erkenning van dat talent, gecombineerd met zelfdiscipline, toewijding en veel opoffering.
It Take More Than A Dream
Zij is niet de enige. Bijna elke atleet uit elk land op de Olympische Spelen van dit jaar heeft wel iets moeten opofferen om te komen waar ze nu zijn. Succes komt niet vanzelf.
Het hebben van een droom en het stellen van een doel is een goede plek om te beginnen. Maar uiteindelijk moet dat doel worden omgezet in actie, wat uiteindelijk zal leiden tot opoffering.
Als je de Atlantische Oceaan wilt overzwemmen, moet je wel iets meer doen dan zeggen: “Hé, ik ga de Atlantische Oceaan overzwemmen”, en er dan in springen. Als je daarvoor kiest, moet je misschien de dichtstbijzijnde badmeester waarschuwen, maar dat doet er niet toe.
Bottom line: Om je dromen te verwezenlijken, moet je beseffen dat het veel werk en veel opofferingen zal vergen. Maar uiteindelijk zal de ervaring de moeite waard zijn geweest.