In de wereld van de sport gaan bepaalde namen een eigen leven leiden. Eldrick Woods klinkt als een gewone man; Tiger Woods is echter een kracht om rekening mee te houden. Hetzelfde geldt voor Augusta National, waar de 11e, 12e en 13e hole een eigen leven zijn gaan leiden. Zoals elke serieuze fan van The Masters je kan vertellen, is dat Amen Corner.
Hoe komen drie holes op de baan aan die naam? Zoals alles wat met The Masters te maken heeft, zit er een aardige brok traditie achter het verhaal.
The Masters zit boordevol traditie
Gerelativeerd: 2020 Masters: Odds, Best Bets, and Longshots to Target at Augusta National
Als je ooit naar The Masters op tv hebt gekeken, dan ken je de uitdrukking “a tradition unlike any other”. Voor de mensen van Augusta National is dat echter niet alleen een marketingslogan; het is het echte leven.
Augusta werd officieel geopend in januari 1933, en het eerste Augusta National Invitational-toernooi vond het jaar daarop plaats. Behalve een rebranding als The Masters is er sindsdien niet veel veranderd.
Terwijl de sportwereld bol staat van pracht en praal en traditie, is The Masters een klasse apart. De Green Jacket, bijvoorbeeld, heeft zijn eigen unieke set regels; zaken als het Champions Dinner, het Par 3 Tournament, en caddy kleding wordt gedicteerd door traditie. Zelfs CBS heeft een speciale regeling getroffen met The Masters, waardoor het evenement met beperkte reclame wordt uitgezonden.
Dan is er nog Amen Corner.
Wat is Amen Corner?
GeRELATEERD: Hoeveel Holes-in-One zijn er op The Masters geweest?
Als je niet bekend bent met The Masters, klinkt Amen Corner misschien als iets dat helemaal losstaat van de golfwereld. In werkelijkheid verwijst het echter naar een specifiek stuk van de iconische golfbaan.
Amen Corner bestaat uit de 11e, 12e en 13e hole op August National, respectievelijk bekend als “White Dogwood”, “Golden Bell” en “Azalea”. Puristen beweren echter dat het alleen verwijst naar het laatste deel van 11, het geheel van 12, en de eerste shots van 13. Maar hoe dan ook, Amen Corner kan zelfs de meest doorgewinterde golfer vervullen met een mengeling van angst en ontzag.
Zoals uiteengezet door Yahoo’s Jay Busbee, heeft Amen Corner zijn eigen unieke uitdagingen. De holes zijn allemaal moeilijk, maar hebben ook veel “risico-beloning parameters,” waardoor een golfer kan klimmen of tuimelen naar beneden het leaderboard, afhankelijk van hun prestaties. Vraag dat maar aan Jordan Speith.
Die risico-beloningskeuze wordt nog verergerd door de locatie van Amen Corner binnen een ronde; golfers beginnen zich te realiseren dat hun tijd op de baan ten einde loopt en beginnen extra risico’s te nemen, wat kan leiden tot een spectaculaire ineenstorting.
“Wanneer je de finish begint te zien, begin je je zorgen te maken over fouten,” legde prestatiepsycholoog Dr. Joe Parent uit. “Precies rond Amen Corner, kan je spelplan veranderen, en dat is een zeer schadelijk iets. In plaats van agressie, beginnen spelers te spelen om geen fouten te maken. Swings worden aarzelend, schoten gaan naast het doel, putts rollen te ver of niet ver genoeg.”
Hoe komt Amen Corner aan zijn naam?
GERELATEERD: Augusta National’s $26 miljoen aankoop kan grote dingen betekenen voor The Masters
Nu we het belang van Amen Corner hebben vastgesteld, blijft er nog één stukje van de vergelijking over: hoe komt het aan zijn naam?
Tijdens de laatste ronde van de Masters van 1958 ging Arnold Palmer op jacht naar de titel. Dankzij een eagle op de 13e hole – en een gunstige beslissing van de regelcommissie over zijn val op de 12e – sleepte hij de titel in de wacht.
Toen Herbert Warren Wind over Palmers heldendaad schreef voor Sports Illustrated, verwees hij naar “het verste punt van de Augusta National course – beneden in de Amen Corner waar Rae’s Creek de 13e fairway kruist bij de tee, dan de voorrand van de green op de korte 12e paralelleert en tenslotte langs de 11e green wervelt.” Vanaf dat moment bleef de titel gewoon hangen.
Maar waar haalde Wind de uitdrukking Amen Corner vandaan? Zoals Golf.com uitlegt, “beweerde hij dat hij geïnspireerd was door een jazz liedje genaamd ‘Shouting at Amen Corner,’ door Mezz Mezzrow. Maar het blijkt dat hij zich de artiest verkeerd herinnerde. Het was in werkelijkheid opgenomen door Mildred Bailey en het Dorsey Brothers Orchestra in 1933 en droeg een iets andere naam: ‘Shoutin’ in that Amen Corner.”
Hoe dan ook, Amen Corner is nu een deel van The Masters’ traditie.