Vraag: “Wat is de Southern Baptist Convention, en wat geloven Southern Baptists?”
Antwoord: De Southern Baptist Convention (SBC) is een vereniging die bestaat uit meer dan 16 miljoen leden in meer dan 42.000 kerken in de Verenigde Staten. Individueel kerklidmaatschap is meestal een kwestie van het aanvaarden van Jezus Christus als persoonlijke Verlosser en het ondergaan van de doop door onderdompeling. De SGC wordt beschouwd als een evangelistische, zendingsgerichte kerk met een over het algemeen conservatieve leer die zich concentreert op het feit dat Jezus voor onze zonden stierf, werd begraven en vervolgens opstond uit het graf en opsteeg naar de hemel. In tegenstelling tot sommige andere denominaties identificeren de kerken in de Southern Baptist Convention zich over het algemeen als onafhankelijke, autonome gemeenten die zich vrijwillig hebben verenigd voor wederzijdse steun.
De Southern Baptist Convention is ontstaan in 1845 tijdens de onrust die leidde tot de Burgeroorlog. Net als in de oorlog zelf waren er veel factoren die tot de verdeeldheid tussen Noord en Zuid leidden, maar de belangrijkste kwestie voor de kerk was de slavernij. Na de grote opwekkingen in het begin van de 19e eeuw namen veel baptistengemeenten in de noordelijke staten een krachtig standpunt in voor de afschaffing van de slavernij. Hoewel de Driejaarlijkse Conventie probeerde te bemiddelen door een vrijblijvend beleid inzake slavernij vast te stellen, voelden de zuidelijke kerken zich gekleineerd in de nationale vergadering en vormden zij hun eigen conventie in de First Baptist Church van Augusta, Georgia. Hoewel zij van mening verschilden over de slavernijkwestie, hielden de Zuidelijke Baptisten en de Noordelijke Baptisten er na de splitsing in wezen dezelfde doctrines op na. Een belangrijk verschil in de praktijk was de coöperatieve beweging in de Southern Baptist Convention. Terwijl de Noordelijke Baptisten hun onafhankelijkheid behielden, vormden de Zuidelijke Baptisten een coöperatief orgaan om de wereldzending en andere doelen te steunen. Bij de vorming van het kerkgenootschap wilden de Zuidelijke Baptisten de autonomie van de plaatselijke kerken behouden en tegelijkertijd een alliantie vormen van kerken die vriendschappelijk samenwerkten. De denominatie wijdt geen ambtsdragers, wijst geen pastorale functies toe en geeft geen mandaten voor bijdragen, omdat deze beslissingen terecht aan de plaatselijke kerken toebehoren. Het voornaamste doel van de denominatie is zich te vereenzelvigen met gelijkgezinde kerken en middelen te bundelen om het werk van het evangelie tot stand te brengen en te bevorderen. De “conventie” duurt elk jaar twee dagen, wanneer boodschappers die uit de verschillende kerken zijn gekozen, samenkomen om kwesties van leer en praktijk te bespreken die de kerken beïnvloeden. De boodschappers ontwikkelen resoluties en stemmen daarover, die vervolgens aan de kerken worden teruggegeven als aanbevolen praktijken, maar er is geen autoriteit om kerken tot naleving te dwingen.
De Southern Baptists hebben in hun geschiedenis dezelfde strijd met liberalisme en modernisme gekend als veel andere kerken. Vanaf haar oprichting was de Southern Baptist Convention meer bezig met functionele eenheid dan met leerstellige eenheid, en als gevolg daarvan waren er grote verschillen in geloofsovertuiging binnen de kerken van de denominatie. In de jaren vijftig begon het liberalisme op de seminaries toe te nemen, met als gevolg dat veel studenten twijfelden aan de waarheidsgetrouwheid van de Bijbel. In de conventie van 1963 werd de Baptist Faith and Message geschreven om te proberen de vrede te bewaren tussen liberalen en conservatieven, maar het schisma bleef groeien. Conservatieve leden streefden naar handhaving van de Bijbel als het geïnspireerde, inerrante Woord van God, dat gezaghebbend is op elk gebied van het leven (2 Timoteüs 3:16). Meer liberale leden stelden de historische nauwkeurigheid van bepaalde gedeelten van de Schrift ter discussie, zoals het scheppingsverslag van Genesis 1 en 2. Conventieleden die vasthielden aan conservatieve leerstellige opvattingen zagen het gevaar en stelden in 1979 een verklaring op waarin de noodzaak werd benadrukt van leerstellige eenheid binnen functionele verscheidenheid.
Vanaf de jaren tachtig was er sprake van een conservatieve “overname” of wederopstanding binnen de leiding van het convent. In 1995 keurde het congres een resolutie goed waarin het zijn racistische verleden afzwoer en zich verontschuldigde voor zijn vroegere verdediging van de slavernij. In 2000 werd de Baptist Faith and Message herzien om steun te betuigen aan een pastoraat alleen voor mannen en om vrouwen te instrueren liefdevolle onderdanigheid aan hun echtgenoten te betonen. Als gevolg van deze en andere conservatieve besluiten hebben een aantal kerken en groepen zich afgescheiden en hun eigen verenigingen gevormd of zich bij andere verenigingen aangesloten. In 2004 heeft de SGC zich teruggetrokken uit de Baptist World Alliance, die naar eigen zeggen te liberaal was geworden.
Over het geheel genomen zijn de Zuidelijke Baptistengemeenten goede, sterke, op de Bijbel gebaseerde kerken. Maar zoals met elke kerk, denominatie of vereniging, kunnen er ook slechte kerken en/of slechte voorgangers zijn. Vraag God oprecht om je te leiden naar de kerk die Hij voor jou heeft uitgekozen, net zoals je dat bij elke andere kerk zou moeten doen. Onderzoek de leerstellingen en praktijken van een kerk zorgvuldig voordat u zich officieel aansluit bij de kerk.