Honinghert rehabilitatie – Honderd jaar geleden was het ongewoon om een hert te zien, laat staan een reekalf te vinden. Nu zijn herten zo overbevolkt, dat het aantal verweesde baby’s extreem hoog is. Moederherten (hinden) zwerven vaak rond en voeden zich terwijl hun jonge reekalfjes opgekruld in een bed liggen. Het reekalf is op deze leeftijd volledig geurloos, en blijft instinctief volledig stil liggen tot de moeder terugkeert. Het gebrek aan herkenbare geur, en het vermogen om verborgen te blijven voor roofdieren, heeft de hertengemeenschap helpen gedijen. Helaas, omdat menselijke wegen vaak de leefomgeving van wilde dieren doorsnijden, komen herten vaak om het leven door aanrijdingen met de auto.
Als u een jong hert hebt gevonden, controleer dan of het echt verlaten is! Bijna alle wilde dieren verlaten hun jong voor een bepaalde tijd om te eten of om meer voedingsstoffen voor de baby te verzamelen. Een hinde laat haar reekalf vaak een hele nacht liggen en keert dan terug naar de plek waar ze op het heetst van de dag heeft geslapen. Als u een reekalf heeft gevonden, laat het dan ten minste zes uur met rust, hoewel een reekalf tot drie dagen kan wachten voordat het actief naar voedsel begint te zoeken. Als u terugkomt en het reekalf rilt, bot is of gestrest lijkt, dan mag u ingrijpen. ké, ik heb mijn superhelden cape aan, wat nu? Bel een dierenbeschermingscentrum. Jongen groeien uit tot herten, en een hert is zo groot dat een gemiddeld huishouden er niet gemakkelijk mee om kan gaan.
Voordat u probeert het reekalfje op te pakken, heeft u een stevige deken of dekbed nodig. Ook al is het diertje licht genoeg om door een kind te worden opgepakt, de poten van het reekalfje zijn indrukwekkend sterk en kunnen gemakkelijk verwondingen veroorzaken. Het is niet natuurlijk voor een reekalf om door een mens te worden opgetild, dus reken op een paar schoppen. 
Om een hertenhersteller bij u in de buurt te vinden, klik op mijn landelijke lijst van hertenherstellers of zoek online naar een hertenhersteller bij u in de buurt. In de tussentijd kunt u nog steeds voor het hert zorgen zoals hieronder geadviseerd.
De gemiddelde temperatuur voor een babyhert ligt tussen de 100 en 103 graden Fahrenheit. Houd het reekalf ingepakt om schoppen te voorkomen, vraag een ander familielid om hulp en meet elk uur de rectale temperatuur van het reekalf totdat u consistente waarden krijgt. Een verwarmingskussen of een paar warme flessen kunnen gebruikt worden om de temperatuur van de baby te verhogen. In geval van nood kunt u ook een paar dekens in de droger stoppen en ze gebruiken als ze lekker warm zijn. Wees voorzichtig dat u het reekalfje niet oververhit.
Houd de gouden regel: eerst hydrateren! Het toedienen van eiwitrijk voedsel kan schadelijk zijn voor een uitgedroogd dier. Als dit een verweesd reekalfje is, is het veilig om aan te nemen dat er enige mate van uitdroging aanwezig is. Een elektrolytvervanger, zoals Pedialyte voor kinderen, kan via de mond worden toegediend om de pasgeborene te rehydrateren. Als Pedialyte niet beschikbaar is, kan suikerwater worden gebruikt als noodvervanger.
Wanneer de revalidatiemedewerker het overneemt, zal hij of zij de vochthuishouding van het reekalf testen alvorens de melkvervanger van voorkeur – geitenmelk – toe te dienen. Geef nooit koemelk aan een wild dier. Ernstige gastro-intestinale complicaties kunnen optreden.
Hoe wordt de vochthuishouding beoordeeld? Door een stukje huid tussen de schouderbladen “op te tillen”, kan de hydratatie worden beoordeeld. Als de huid onmiddellijk weer zakt, is het dier goed gehydrateerd. Als de huid op zijn plaats blijft, zijn er meer elektrolyten nodig. Dit mechanisme wordt “huidturgor” genoemd.
Als het dier gehydrateerd is, kan het met geitenmelk gevoed worden, totdat het oud genoeg is om zelf te foerageren. De eerste vier weken moeten de kalveren zes tot zeven keer per dag eten. Schreeuwen om meer voedsel moet worden genegeerd, want een reekalf zal blijven eten tot het ziek wordt.
De meeste revalidatiecentra proberen reekalfjes in groepen groot te brengen, om de kans op hechting met de menselijke verzorger te verkleinen. Wilde dieren moeten een gezonde angst voor de mens behouden om hun uitzetting in de natuur succesvol te laten zijn. Het voeren van reekalfjes via voederautomaten op afstand helpt ook om hechting te voorkomen.
De meeste kalveren worden grootgebracht in binnenverblijven, waar ze een constante temperatuur hebben en beschermd zijn tegen roofdieren. Wanneer de kalveren oud genoeg zijn om zelfstandig te foerageren, worden ze overgeplaatst naar buitenverblijven. Uiteindelijk worden deze hokken overdag open gelaten en worden de jonge herten ’s nachts binnen gehouden. Wanneer de rehabilitator tevreden is met het niveau van natuurlijke, buitenactiviteit van het reekalf, zal het worden vrijgelaten in een veilig gebied.
De gemiddelde kosten voor het grootbrengen van een reekalfje bedragen vijfhonderd dollar. Afhankelijk van het gebied in het land, kunnen deze kosten iets lager of aanzienlijk hoger zijn. Als een dierenhersteller de tijd heeft genomen om u te helpen, overweeg dan om wat voorraden, geld of vrijwilligershulp aan te bieden om hun zaak te helpen.
Hier vindt u nog meer advies artikelen over rehabilitatie van wilde dieren:
Wat te doen met een baby vleermuis die ik vond?
Wat te doen met een baby hert die ik vond?
Wat te doen met een baby vos die ik vond?
Wat te doen met een baby opossum die ik vond?
Wat te doen met een baby wasbeer die ik vond?
Wat te doen met een baby havik of adelaar die ik vond?
Wat te doen met een baby reptiel die ik vond?
Wat te doen met een baby muis of rat die ik vond?
Wat te doen met een baby zangvogeltje dat ik vond?
Wat te doen met een baby eekhoorn die ik vond?