- Wie: Het volk van Rusland later vergezeld door troepen van het Russische leger en de Keizerlijke Garde vs Tsaar Nicolaas II, Keizerlijke regering Gendarmes en Ministerie van Binnenlandse Zaken Afdeling (MVD) van Politie.
- Wat: Protesten en marsen die escaleerden in rellen, muiterij en geweld.
- Waar: Petrograd (Sint-Petersburg) de op één na grootste stad van Rusland.
- Wanneer: 22 februari – 3 maart Juliaanse kalender (8 – 16 maart 1917 Gregoriaanse kalender – door Rusland in 1918 aangenomen).
- Onderdeel van: Vond plaats tijdens de Eerste Wereldoorlog.
- Resultaat: Troonsafstand van de tsaar en het einde van bijna 500 jaar autocratisch bewind in Rusland. Voorlopige regering wordt gevormd en hervormingen worden ingevoerd. Rusland blijft vechten in de Eerste Wereldoorlog.
De februarirevolutie was de eerste van twee revoluties die in 1917 in Rusland plaatsvonden.
Op het moment van de revolutie was Rusland een autocratie, met tsaar Nicolaas II die de absolute macht over zijn volk had. De politieke, sociale en economische structuren waren zeer achtergebleven in vergelijking met andere landen in Europa. Voedseltekorten en militaire mislukkingen aan het begin van de twintigste eeuw hadden geleid tot stakingen en rellen die vaak hardhandig werden onderdrukt. De revolutie van 1905 had weliswaar tot enkele hervormingen geleid, waaronder de instelling van een Doema (wetgevende vergadering), maar van een echte democratie was in Rusland nog geen sprake.
De deelname van Rusland aan de Eerste Wereldoorlog werd aanvankelijk door de meeste Russen gesteund. De Russische infrastructuur had echter moeite om aan de oorlogseisen te voldoen. De Russische industrie was bijna geheel afhankelijk van buitenlandse import. Toen Duitsland en zijn Turkse bondgenoten de oostelijke havens van Rusland blokkeerden, vielen de spoorwegen, de elektriciteitsvoorziening en de bevoorrading uit. Er waren niet genoeg arbeiders om de oogsten binnen te halen en er ontstonden ernstige voedseltekorten.
De oorlog verliep slecht voor Rusland met een aaneenschakeling van nederlagen. In 1915 probeerde de tsaar het moreel op te vijzelen door zelf het bevel over het leger te voeren. Deze zet had desastreuze gevolgen. De tsaar was een slechte militaire leider en hij kreeg nu de schuld van elke nederlaag. Hij had ook zijn vrouw, de in Duitsland geboren tsarina Alexandra, thuis aan het roer gelaten. De Tsarina was zeer impopulair en leek onder controle te staan van de al even impopulaire mysticus Grigori Raspoetin.
Met weinig voedsel, geen munitie en zelfs geen goede uniformen begonnen de Russische soldaten met duizenden tegelijk te muiten. Stakingen en protesten in Rusland leidden niet tot hervormingen door de regering. Vakbonden werden verboden en ‘onruststokers’ werden in ballingschap gestuurd. Begin 1917 hadden de meeste Russen het vertrouwen in het tsaristische regime volledig verloren.