De Bijbel schrijft niet precies op hoeveel engelen God schiep of hoeveel soorten van deze geesten er in totaal tot bestaan werden gebracht. We weten alleen dat ze voor de mens ontelbaar lijken (Hebreeën 12:22).
De profeet Daniël beschrijft een droom (visioen?) die hij had, waarin hij niet alleen een ontzagwekkend uitzicht kreeg op de troon van de Eeuwige, maar ook op de ontelbare rechtvaardige geesten die hem dienden (Daniël 7:10). Letterlijk genomen ziet hij honderd miljoen engelen in de hemel, maar dit grote aantal kan slechts een groep voorstellen die veel groter is dan kon worden geteld.
Er zijn twee zeer brede categorieën of soorten engelen. De eerste zijn zij die Lucifer’s voorbeeld volgden en, vanwege hun rebellie tegen de Eeuwige, demonen werden. De Bijbel impliceert sterk dat een derde van alle geesten in opstand kwam tegen hun Schepper (Openbaring 12:4). De tweede zijn degenen die God trouw bleven (rechtvaardigen).
De Schrift beschrijft ook ten minste vier speciale divisies of subtypen van de geesten-engelen. Dit zijn de aartsengelen, de cherubs, de serafijnen en de vier levende wezens. Het totale aantal wezens in deze vier categorieën vertegenwoordigt waarschijnlijk slechts een klein deel van alle gehoorzame geesten die er bestaan.
De Bijbel vermeldt de namen van slechts twee engelen die wij als een soort aartsengel zouden beschouwen. Hun namen zijn Michaël en Gabriël. Michaël wordt specifiek genoemd als een Aartsengel in Judas 9.
Hoewel er niet direct naar Gabriël wordt verwezen als een Aartsengel, plaatst zijn betrokkenheid bij belangrijke Bijbelse gebeurtenissen (het aankondigen van de geboorten van Jezus en Johannes de Doper, het leiden van Jozef over wat te doen, etc.) hem aantoonbaar in deze categorie. Het voorrecht om de opstanding van alle dode heiligen in te luiden zal aan een aartsengel worden gegeven (1Thessalonicenzen 4:16).
Cherubim hebben een interessante rol gespeeld door de Bijbelse geschiedenis heen. Zij zijn de eerste klasse van engelen die in de Schrift wordt genoemd, omdat zij degenen waren die de levensboom beschermden nadat de mens in Eden zondigde (Genesis 3:24). Het was een Cherubijn genaamd Lucifer die zonde in het universum bracht (Ezechiël 28:14 – 15). De Ark des Verbonds werd gebouwd met de vleugels van twee Cherubijnen er overheen gespannen (Exodus 25:20, 22, 37:7 – 9).
Een afbeelding van deze cherubijnen was ook geweven in de blauwe, purperen en scharlaken gordijnen die gebruikt werden in Israëls tabernakel in de woestijn (Exodus 26:1, 31, 36:8, 35). Ezechiëls grote “wiel in het midden van een wiel” visioenen, waarin hij Gods troonzaal te zien kreeg, had vier cherubs in zich. Elk van de engelen had vier gezichten. Zij hadden het gezicht van een mens, leeuw, os en adelaar (Ezechiël 1, 10).
Serafim, wat “brandend of vurig” betekent (Strong’s Concordance #H8314), worden alleen genoemd in het boek van Jesaja de profeet (Jesaja 6:1 – 3). Behalve wat er in Jesaja wordt geopenbaard, namelijk dat deze soorten engelen werden geschapen om God te loven en als communicatiemiddel tussen de Heer en de mensen te fungeren, is er verder niet veel bekend.
De laatste van de vier soorten engelen die in dit artikel worden behandeld, worden de “vier levende wezens” genoemd. Zij worden alleen genoemd in het boek Openbaring (Openbaring 4:6). Hun fulltime taak is God en zijn eeuwige heerlijkheid voortdurend te loven (vers 8).