De laatste trailer voor Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald liet een sssss schokkende bom vallen over de oorsprong van Nagini, maar dat was niet de enige grote Harry Potter connectie die erin terug te vinden was. Opnieuw werd Jude Law’s Perkamentus gezien starend in de beroemde Spiegel van Erised, de spiegel die zo belangrijk bleek in The Sorcerer’s Stone. En wat we weten over zijn verleden en hoe dat magische artefact werkt, onthult één belangrijke waarheid: hoe direct (of niet) de franchise ook ingaat op de seksualiteit van Perkamentus, het zal niet veranderen hoe we over het personage denken.
Nagenoeg niets is bekend over de oorsprong van de Spiegel van Erised, niet wie hem heeft gemaakt, waar hij vandaan komt of hoe hij zelfs maar op Zweinstein terecht is gekomen. Hij stond bijna honderd jaar in de Kamer van Eisen voordat Perkamentus hem veranderde in een schuilplaats en een test voor de zuiveren van hart, wat van vitaal belang bleek voor Harry om de Steen der Wijzen van professor Quirrell en Voldemort te houden.
Wat wel bekend is, is wat hij doet. Bovenop de hoge spiegel, in zijn sierlijke gouden lijst, staat een inscriptie die luidt: “erised stra ehru oyt ube cafru oyt on wohsi.” Achterstevoren staat er: “Ik toon niet je gezicht, maar je hartenwens.” Toen Harry erin keek zag hij zijn ouders, omdat hij zo graag een gezin wilde, en Ron zag zichzelf als schoolhoofd en aanvoerder van de Zwerkbalcup en kampioen, omdat hij ernaar verlangde aan de schaduw van zijn broers te ontsnappen.
Toen Harry voor de derde achtereenvolgende nacht terugkeerde om erin te staren werd hij begroet door een wachtende Perkamentus, die hem precies uitlegde hoe het werkte. “Het laat ons niets meer of minder zien dan de diepste, meest wanhopige verlangens van ons hart.” Niet iedereen wil zijn diepste, wanhopigste verlangens met de wereld delen, dus het is maar goed dat de visioenen persoonlijk zijn voor de toeschouwer, verborgen voor ieder ander die kijkt. Maar juist door dat verleidelijke visioen kan het zo gevaarlijk zijn, zoals Perkamentus uitlegde.
“Deze spiegel zal ons echter noch kennis noch waarheid geven. Mensen zijn ervoor verloren gegaan, betoverd door wat ze hebben gezien, of zijn gek geworden, niet wetend of wat het laat zien echt is of zelfs maar mogelijk.”
Op Pottermore heeft J.K. Rowling verder geschreven over de gevaren: “Het advies om ‘vast te houden aan je dromen’ is allemaal goed en wel, maar er komt een punt waarop vasthouden aan je dromen niet meer helpt en zelfs ongezond wordt. Perkamentus weet dat het leven aan je voorbij kan gaan terwijl je je vastklampt aan een wens die nooit in vervulling kan – of zou mogen – gaan.” Het is niet omdat je iets ziet dat je het ooit kunt krijgen, en misschien nog belangrijker, dat je het ooit zou moeten krijgen.
Die wijsheid die Perkamentus met Harry deelde kwam echter 50 jaar na de gebeurtenissen in The Crimes of Grindelwald, en de jonge Perkamentus in de trailers is meerdere keren te zien starend in de Spiegel van Erised. Het is waarschijnlijk dat hij alleen uit ervaring heeft geleerd hoe gevaarlijk het kan zijn. En omdat we weten wat hij ziet, weten we wat zijn eigen diepste, donkerste verlangen is – zijn beste vriend en de jongeman met wie hij ooit samenspande om de wereld te regeren: Gellert Grindelwald, zowel als jongeman als de Duistere Tovenaar die hij werd.
The Deathly Hallows vertelde het verhaal over de tumultueuze, wervelwindige relatie tussen de twee jonge, machtige tovenaars, die leidde tot de dood van Ariana Perkamentus. Hun vriendschap was al gecompliceerd en tragisch voordat J.K. Rowling in 2007 onthulde dat Perkamentus verliefd was op Grindelwald.
“Perkamentus werd verliefd op Grindelwald, en dat droeg bij aan zijn afschuw toen Grindelwald zich liet zien als wat hij was. Tot op zekere hoogte, zeggen we, verontschuldigde het Perkamentus iets meer omdat verliefdheid ons tot op zekere hoogte kan verblinden, maar hij ontmoette iemand die net zo briljant was als hij en net als Bellatrix voelde hij zich erg aangetrokken tot deze briljante persoon en werd hij vreselijk, vreselijk door hem in de steek gelaten.”
Dit lijkt allemaal zo voor de hand liggend. Perkamentus ziet Grindelwald, als jongeman en als oudere Duistere Tovenaar, in de Spiegel van Erised omdat hij altijd verliefd op hem is gebleven en altijd heeft gehoopt dat ze samen konden zijn, en daarom heeft hij er jarenlang tegenop gezien om tegen hem te vechten (hij zal pas in 1945 tegenover hem komen te staan). Helaas kunnen we er niet van uitgaan dat de franchise dit ooit rechtstreeks en expliciet zal zeggen. Regisseur David Yates heeft gezegd dat The Crimes of Grindelwald niet expliciet zal ingaan op de seksualiteit van Perkamentus, en hoewel we hopen dat dat alleen is omdat het in de volgende drie prequels wel zal gebeuren, is het moeilijk om het voordeel van de twijfel te geven aan een studio die Johnny Depp in dienst houdt, iemand die geloofwaardig beschuldigd is van huiselijk geweld.
Maar of Perkamentus nu ooit aan iemand onthult wat – of liever wie – hij in de Spiegel ziet en waarom, en of de films ooit ingaan op de echte reden waarom hij Grindelwald ziet, het zal niet veranderen hoe we over het personage denken. We zullen enorm teleurgesteld en verafschuwd zijn als deze complexe persoonlijke relatie slechts wordt belicht in de subtekst, maar we weten wie Perkamentus werkelijk is. Hij is een homoseksuele man die werd gevraagd te vechten tegen de enige persoon van wie hij ooit hield om de wereld te redden. Dat is een prachtig, beklijvend verhaal dat ons nu niet kan worden ontnomen.
