Het huidige werkloosheidspercentage in de VS is 6,2% voor februari 2021, aldus het Bureau of Labor Statistics (BLS) in zijn maandelijkse rapport, dat op 5 maart 2021 werd vrijgegeven. Dit werkloosheidspercentage is 0,1 procentpunt lager dan in januari.
De werkloosheid is een van de meest kritieke economische kwesties waarmee het land wordt geconfronteerd terwijl het maanden na de pandemie balanceert op heropening met veiligheid. In april 2020, nadat de regeringen de economie hadden stilgelegd, bereikte het werkloosheidscijfer 14,7%, het hoogste cijfer sinds de Grote Depressie. Hoewel het werkloosheidscijfer in februari aanzienlijk lager ligt, is het nog steeds ver verwijderd van het niveau van voor de pandemie.
Economen waarschuwen dat de economie een wijdverspreid vaccin nodig heeft voordat de werkloosheid naar normale niveaus terugkeert. Drie vaccins zijn goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor gebruik in noodgevallen, maar de distributie verloopt traag. Het tempo begint echter te stijgen.
“De economie vindt nieuwe manieren om zaken te doen en neemt sneller dan verwacht werknemers aan die vanwege COVID-19 met verlof zijn”, aldus Robert Frick, bedrijfseconoom bij Navy Federal Credit Union, in een e-mailinterview. “Aan de andere kant vertraagt het tempo van nieuwe aanwervingen, en meer werknemers gaan naar de gelederen van de langdurig werklozen.”
De Federal Reserve schatte dat de economie in 2021 zal terugkeren naar een gezonder werkloosheidspercentage van 5,0%.
De sectoren met de grootste winsten waren onder meer vrije tijd en gastvrijheid, tijdelijke hulpdiensten, gezondheidszorg, detailhandel en industrie.
Over het geheel genomen staat het aantal werklozen op 10,0 miljoen. Uit het aanhoudende banenverlies blijkt de enorme impact van de COVID-19 pandemie op de werkgelegenheidssituatie.
Werkloosheidscijfers februari in detail
Het totale aantal werklozen is 10,0 miljoen, wat lager is dan in januari. Het aantal langdurig werklozen (zij die 27 weken of langer naar een baan hebben gezocht) is gestegen tot 4,1 miljoen. Een kleiner aantal, 2,1 miljoen, werd in de afgelopen 5 weken ontslagen. Hieruit blijkt dat het grootste segment van de werklozen eerder zijn baan verloor.
Het reële werkloosheidscijfer bedroeg in februari 11,1%, onveranderd ten opzichte van januari. Deze alternatieve maatstaf van werkloosheid, bekend als U-6, geeft een bredere definitie van werkloosheid. Het omvat mensen die graag een baan zouden willen, maar er de afgelopen maand nog niet naar hebben gezocht. Ook onderwerklozen en marginaal werklozen vallen eronder.
Het werkelijke werkloosheidscijfer telt 522.000 ontmoedigde werknemers, tegen 624.000 in januari. Ontmoedigde werknemers zijn mensen die het zoeken naar werk hebben opgegeven, maar een baan zouden aannemen als die werd aangeboden. Ze worden niet meegeteld in het werkloosheidscijfer omdat ze de afgelopen vier weken niet naar een baan hebben gezocht.
De arbeidsparticipatie was 61,4%, hetzelfde percentage als in januari. De beroepsbevolking omvat niet degenen die de afgelopen maand niet naar een baan hebben gezocht. Sommigen zouden graag een baan hebben, maar anderen zijn om verschillende redenen uit de beroepsbevolking gestapt. Ze kunnen met pensioen zijn gegaan, weer naar school zijn gegaan of een baby hebben gekregen.
Verschil tussen werkloosheids- en banenrapport
Het werkloosheidspercentage en de cijfers uit het banenrapport vertellen niet altijd hetzelfde verhaal, omdat ze van twee verschillende enquêtes afkomstig zijn.
Het werkloosheidspercentage is afkomstig uit de enquête onder huishoudens. Het beschrijft wie werkt en wie niet, gebaseerd op hun antwoorden.
Het aantal toegevoegde banen is afkomstig uit het vestigingsverslag, beter bekend als het non-farm payroll verslag. Deze enquête onder bedrijven beschrijft hoeveel banen er per bedrijfstak zijn gecreëerd of verloren gegaan.
Doordat deze rapporten uit totaal verschillende bronnen afkomstig zijn, komt het aantal werklozen niet overeen met het aantal verloren gegane banen. Deze verschillen zijn te verwachten. Deze schattingen worden elke maand bijgesteld als er meer gegevens binnenkomen.
Hoe het werkloosheidscijfer te gebruiken
Bedenk dat het werkloosheidscijfer een vertragende indicator is. Het vertelt u wat er al is gebeurd. Werkgevers ontslaan pas werknemers als de zaken al zijn vertraagd.
Het werkloosheidscijfer is tijdens de pandemie niet zo achtergebleven als normaal, omdat het allemaal zo plotseling gebeurde.
Wanneer een recessie voorbij is, nemen bedrijven pas nieuwe werknemers in dienst als ze zeker weten dat de economie sterk blijft. De economie kan maandenlang verbeteren en de recessie kan voorbij zijn voordat het werkloosheidscijfer daalt. Hoewel het niet geschikt is om trends te voorspellen, is het wel nuttig om ze te bevestigen.
Recente werkloosheidsgeschiedenis
Om het februari-rapport in perspectief te plaatsen, bekijk de werkloosheidscijfers sinds 1929.
In 1933 bereikte het werkloosheidspercentage een record van 24,8%. De werkloosheid bleef negen jaar lang, tussen 1931 en 1940, boven de 14%. In april bereikte het werkloosheidscijfer dat niveau in slechts één maand.
In november 1982 steeg de werkloosheid tot 10,8%. Tijdens de recessie van 2008 bereikte de werkloosheid in oktober 2009 een hoogtepunt van 10%. Dit waren verwoestende recessies. Hoge werkloosheidscijfers duurden jaren. Dat zal naar verwachting niet gebeuren met de recessie van 2020.
Key Takeaways
- Het werkloosheidscijfer is 6,2%, wat 0,1 procentpunt lager is dan in januari.
- Dit is aanzienlijk hoger dan voor de pandemie.
- De grootste stijgingen kwamen voor rekening van de vrijetijdssector en de horeca.