WSBF-FM begon op 1 mei 1958 als een gesloten circuit op 600 kHz met de woorden “Good Afternoon, this is the high fidelity voice of Clemson College”. De eerste uitzending in de ether vond plaats op 1 april 1960. De oorspronkelijke zender die het station van stroom voorzag via het elektrische systeem in de slaapzalen (voornamelijk Johnstone Hall) bestaat nog steeds, en is bewaard gebleven. De roepletters SBF waren de initialen van de drie studentenoprichters van het station, Suggs, Bolick, en Fair. Dit werd ook handig geïnterpreteerd als Student Broadcast Facilities. Het station werd al snel bekend als “wizz-bif,” en zond in het begin programma’s uit zoals Bob Mattison’s (de “Stem van Clemson”) landbouwprogramma’s, die ook werden uitgezonden op AM stations in Anderson, Spartanburg, en Columbia. Andere vroege shows waren een show die ’s morgens vanuit de eetzaal van Harcombe Commons werd uitgezonden, een “Late, Late” show met oude standards, en een “Concert Hall” show met de klassiekers “Night Beat” en “East of Midnight”. In 1961 werd in advertenties in The Tiger, de studentenkrant, aangekondigd dat het station het meeste nieuws bood van alle radiostations in de Upstate. In 1965 was WSBF van format veranderd met “The Frank Howard Show”, “Pigskin Preview” show met oude standards, en een “Concert Hall” show met de klassiekers. Het doel was om studenten te voorzien van educatief entertainment, nieuws en muziek. Het muziekformaat ging naar het Top 40 model in het midden tot het einde van de jaren 1960. De studio’s bevonden zich op de achtste verdieping van het Johnstone Hall complex, twee verdiepingen boven de Loggia.
De volgende grote format verandering vond plaats onder programmadirecteur Woody Culp, en ging over op “progressive,” in het voorjaarssemester van 1972. In een artikel in The Tiger van 12 november 1971 staat dat de beslissing tot verandering volgde op een telefonische enquête onder luisteraars enkele weken daarvoor, en dat de respons gunstig was. Dit viel samen met de nationale opkomst van voorheen ondergewaardeerde FM stations over de hele linie als een bron van “underground” en alternatieve formats. De strategie in die tijd was om veel airplay te geven aan nieuwe artiesten. Off-beat nieuwsverhalen en niet-Top 40 muziek werd benadrukt. Er waren echter ook programma’s met jazz, klassiek, oldies en andere speciale formaten. Het station zond 24 uur per dag uit, soms live met studenten-dj’s en soms met vooraf opgenomen tapes.
Het huidige format is geëvolueerd van “progressief” naar “alternatief”, een verschuiving die halverwege de jaren tachtig plaatsvond. Het alternatieve formaat omvatte progressieve muziek, maar ook andere muziekgenres zoals klassiek, rap, jazz, punk, industrial, indie, talk, en vele andere. De naam “alternatief” impliceert alternatief in elk genre, niet alleen “alternatieve rock”. Het huidige doel van WSBF is: “Wij onderwijzen de luisteraar door hem/haar bloot te stellen aan nieuwe genres en aan de voorrand van meer bekende genres, zoals rock. Wij spelen wat andere stations niet kunnen en niet doen.”