Pisanie sygnatury klucza ostrego
Symbol sygnatury ostrej
Symbol sygnatury ostrej jest to zestaw znaków szorstkich lub płaskich (nigdy mieszanych) pokazanych po kluczu wiolinowym lub basowym na pięciolinii muzycznej.
Symbole sygnatury ostrej są zawsze pokazane w tej samej kolejności, bez względu na kolejność rzeczywistych nut na pięciolinii.
Dla sygnatury ostrej (jak ta skala) kolejność łatwo zapamiętać posługując się następującym wyrażeniem, którego pierwsze litery wskazują nazwy nut do zaostrzenia:
Father Charles Goes Down And Ends Battle
Jeżeli więc skala zawiera nutę F#, to jest to zawsze pierwszy symbol sygnatury ostrej pokazany obok klucza wiolinowego lub basowego w pozycji nuty F na pięciolinii (górna linia).
Potem to samo dla C# w drugiej pozycji, i tak dalej dla wszystkich słów we frazie.
Objaśnienie kolejności podpisu ostrego
Ojciec Karol… kolejność umieszczania symbolu podpisu ostrego nie jest przypadkowa, i podąża za wzorem teorii muzyki zwanym kołem kwintowym.
Przyjmując 1. literę 1. wyrazu w frazie – F, 5. nuta skali durowej o nazwie będącej jej toniką – skala F-dur to nuta C (2. wyraz frazy).
Teraz weźmy 5. nutę skali durowej, której toniką jest C – skala C-dur – jest to nuta G (3. wyraz frazy).
Teraz weź 5 nutę skali durowej, której tonik to G – skala G-dur – to jest nuta D (4 słowo frazy), i tak dalej.
Zależności ostrej sygnatury kluczowej
Inną ciekawą rzeczą w tej frazie / wzorze jest to, że biorąc pod uwagę jakikolwiek ostry symbol w sygnaturze kluczowej, symbole przed tym symbolem zawsze będą istnieć.
Na przykład, jeśli sygnatura ma nutę B# (ostatnie słowo/symbol), to zawsze będzie miała pozostałe 6 symboli przed nią.
Inny przykład – jeśli sygnatura ma nutę D# (4 słowo/symbol), to zawsze będzie miała pierwsze 3 symbole przed nią.
Pisząc inaczej, jeśli widzisz sygnaturę z 1 ostrym, to tym ostrym zawsze będzie F# (pierwsze słowo frazy).
Albo, jeżeli sygnatura ma 2 ostre, tymi ostrymi będą zawsze F# i C#.
Aby dowiedzieć się więcej o tych wzorcach, spójrz na Learn the circle of fifths.
Powyższe zasady odnoszą się do sygnatur opartych na ostrych tonacjach – sygnatury oparte na tonacjach płaskich mają podobny zestaw zasad, z powyższym zwrotem odwróconym. Spójrzmy na sygnaturę Cb-dur.
Powyższa laska ma na celu zademonstrowanie wszystkich możliwych pozycji symbolu ostrego w sygnaturze. W następnym kroku, tylko te ostre pozycje w tej konkretnej skali będą użyte.
Różnica między kluczem wiolinowym a basowym
Dla obu kluczy wiolinowych, wszystkie zasady podpisu klucza na tej stronie są identyczne.
Jedyna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że symbole w kluczu basowym są przesunięte w dół do następnej linii lub spacji (i oczywiście dźwięki nut są niższe w kluczu basowym).
To ma na celu odzwierciedlenie faktu, że wszystkie pozycje nut w kluczu basowym są o jedną linię lub spację niżej niż w kluczu wiolinowym.
Na przykład, na kluczu wiolinowym, nuta C (pokazana 2. nuta) zajmuje 2. miejsce od góry, podczas gdy na kluczu basowym, ta sama nuta jest 3. miejscem od góry.
Równocześnie, na kluczu wiolinowym, nuta D (pokazana 4 nuta) zajmuje 2 linię od góry, podczas gdy na kluczu basowym, ta sama nuta jest 3 linią od góry.
Symbole klucza basowego są opuszczane do następnej pozycji dla płaskich sygnatur kluczowych w dokładnie taki sam sposób. Spójrz na sygnaturę Cb-dur dla szczegółów.
Symbol sygnatury kluczowej obejmuje nutę w wielu oktawach
Powyższe diagramy pokazują tylko jedną możliwą pozycję dla każdej nuty od A do G, na każdym kluczu wiolinowym.
Określone pozycje nuty użyte do identyfikacji każdej nuty A..G powyżej są tylko konwencją użytą do zgrupowania symboli sygnatury kluczowej schludnie wokół środka klucza wiolinowego, ale każdy symbol faktycznie stosuje się do tej nuty we wszystkich oktawach na danym kluczu wiolinowym.
To znaczy, że dla pierwszego symbolu, F#, chociaż nuta i symbol są na górnej linii klucza wiolinowego, symbol ten naprawdę oznacza 'Wyostrz każdą nutę F-Sharp dostarczoną na każdej oktawie w tym kluczu, nie tylko F-Sharp na tej linii'.
W rzeczywistości, każda nuta może wystąpić w wielu oktawach, tj. pojawić się więcej niż raz na kluczu wiolinowym lub basowym, z wyższą lub niższą wysokością dźwięku.
Na przykład, w ostatnim kroku poniżej, zobaczysz, że tonika skali / nuta początkowa pojawia się dwa razy zarówno na kluczu wiolinowym, jak i basowym.
Przykładowo, w ostatnim kroku poniżej, zobaczysz, że tonika skali / nuta początkowa pojawia się dwa razy na kluczu wiolinowym i basowym.